Jovica Mandić (padobranac)
| Jovica Mandić | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Jovica Mandić, jugoslovenski i srpski padobranac | |||||||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||||||
| Puno ime | Jovica Mandić | ||||||||||||||||
| Nadimak | Joco | ||||||||||||||||
| Datum rođenja | 14. septembar 1949. | ||||||||||||||||
| Mesto rođenja | Đakovica, FNRJ | ||||||||||||||||
| Sportske informacije | |||||||||||||||||
| Sport | Padobranstvo | ||||||||||||||||
Nagrade i medalje
| |||||||||||||||||
Jovica Mandić-Joco (Đakovica 14. septembar 1949), padobranac. 45 godina dugu padobransku karijeru počeo kao sportski padobranac u Prijedoru, nastavio kao nastavnik padobranstva, probni padobranac fabrike "Kluz" u Beogradu, višestruki reprezentativac BiH, instruktor padobranstva (aeroklubovi Prijedor i Sarajevo, JSO, Žandarmerija, SAJ), trener reprezentacije SFRJ, međunarodni sportski sudija.[1][2] [3] [4][5][6]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Jovica je rođen 1949. godine u Đakovici. Školovao se u Prijedoru, Sarajevu i Beogradu. Još uvijek je, kao sudija, instruktor i funkcioner, aktivan u srpskom padobranstvu. Živi u Beogradu.[5]
Padobranska biografija[uredi | uredi izvor]
Jovica Mandić se padobranstvom počinje baviti juna 1968. godine u Prijedoru na aerodromu Urije. Iste godine polaže ispit za dozvolu sportskog padobranca i u septembru odlazi u Niš na služenje vojnog roka u 63.padobranskoj brigadi JNA. (izveo 21 skok) Poslije odsluženja vojnog roka odlazi u republički vazduhoplovni centar u Sarajevu na školovanje za nastavnika padobranstva. (Period od 1970-1971.g.)
Godine 1970. počinje da učestvuje na takmičenjima u padobranstvu. Takmiči se u disciplinama: skoku na cilj, stil-cilj i figure. Sa grupom sportista BiH učestvuje na omladinskom prvenstvu Jugoslavije. Osvaja 3. mjesto u generalnom plasmanu-pojedinačno. Na Međunarodnom kupu u Zagreb osvaja sa ekipom 3. mjseto.[4] Od 1970. do 1977. godine volontira u aeroklubu Prijedor i takmiči za reprezentaciju BiH, sa kojom, na svakom prvenstvu Jugoslavije, osvaja jedno od prva tri mjesta.[4]
Godine 1974., na državnom prvenstvu u Leskovcu učestvuje u postavljanju rekorda koji je trajao 10 godina. (Četvorica takmičara pogađaju u centar cilja ("nula" - 10 cm.) u jednom skoku)[4]
Od 1977. godine postaje probni padobranac u industriji padobrana "Kluz". I dalje se aktivno bavi sportskim padobranstvom. 1979. godine na državnom prvenstvu osvaja 2. mjesto u disciplini "skokovi na cilj".[4]
Pored probe i ispitivanja porototipova padobrana u fabrici "Kluz", radi na obuci omladine u padobranstvu kao i na treningu sportista. 1980. godine je trener reprezentacije Jugoslavije zajedno sa Viktorom Kupljenikom.[4]
Organizuje mnoga klupska, republička i međunarodna prvenstva. 1987. godina sa saradnicima organizuje Prvo svjetsko para ski prvenstvo na Bjelašnici kod Sarajeva.[4] Godine 1992., na Paliću kod Subotice, sa saradnicima organizuje državno prvenstvo u likovima (RW-4) i lično učestvuje u postavljanju nacionalnog (SRJ) rekorda u disciplini "veliki lik", sa 24 učesnika (padobranca) iz helikoptera Mi-8.[4]
Organizuje takmičenja u disciplinama:
- skokovi na cilj i figure
- likovi - skokovi (RW-4)
- para ski kombinacija (Kopaonik, Jahorina, Igman, Bjelašnica...)
Organizuje takmičenja i u mnogim gradovima Srbije i bivše Jugoslavije: Prijedor, Sarajevo, Beograd, Bar, Podgorica, Kumbor, N. Sad...[4][7]
12.maja 2003. godine, u saradnji komande žandarmerije i vojske Srbije, na aerodromu Batajnica organizuje skok kojim se postavlja visinski rekord. Izveden je skok sa 9250 metara iz aviona An-26 (Antonov-26), kada je 12 padobranaca u toku leta, do odvajanja od aviona, koristilo kiseonik iz boca. Uspješno je izveden slobodan pad.[4]
Jovica je skakao sa pedesetčetiri tipa padobrana (od ruskog PD-04 iz Drugog svjetskog rata do najnovijih američkih iz 21 vijeka) i iz 36 tipova vazduhoplova. ( od "Kurira" – kopija njemačke "Rode", do švajcarkog "Pilatus portera" – PC-6) Skokove je izvodio na moru, jezerima i rijekama, kao i na ciljeve na nadmorskim visinama od 1800 metara. (Bjelašnica, Jahorina, Šar-planina, Alpi... ) Skakao je i takmičio se na terenima u SSSR-a, Rumuniji, Grčkoj, Mađarskoj, Austriji, Francuskoj, Italiji. Jovica Mandić je skakao padobranom sa visina od 800-6000 metara. Napravio je preko 6700 skokova u 45 godina bavljenja padobranstvom.[4][5][7]
Zanimljivost[uredi | uredi izvor]
Pokazatelj rizika u ovom ekstremnom sportu je i podatak koliko je puta padobranac otvarao rezervni padobran. Jovica je "rezervu" otvarao:
- kao sportista samo jednom,
- kao probni padobranca nekoliko puta i
- greškom, iz lične nesmotrenosti- nepotrebno, dva puta.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Žandarmerija, Ugovor o postavljanju instruktora, Beograd, 2004.g.
- ^ SAJ, Ugovor o postavljanju instruktora, Beograd, 2007.g.
- ^ SOJ, Ugovor o postavljanju instruktora, Beograd, 2009.g.
- ^ a b v g d đ e ž z i j Bilten saveznih takmičenja, Vazduhoplovni savez Jugoslavije, Beograd
- ^ a b v Lična knjižica skokova Jovice Mandić
- ^ „Sudije u sportu”. Arhivirano iz originala 19. 10. 2014. g. Pristupljeno 05. 11. 2014.
- ^ a b Bilten republičkih takmičenja,Vazduhoplovni savez BiH, Sarajevo
