Anton Kokalj
| Anton Kokalj | |
|---|---|
 Anton Kokalj | |
| Lični podaci | |
| Nadimak | Tonči |
| Datum rođenja | 7. jun 1892. |
| Mjesto rođenja | Ljubljana, Austrougarska |
| Datum smrti | 7. maj 1945. (52 god.) |
| Mjesto smrti | Zalesnika kod Grgarja, DF Jugoslavija |
| Nacionalnost | Slovenac |
Anton Kokalj (Ljubljana, 7. jun 1892 — Zalesnika kod Grgarja, 7. maj 1945) bio je austrougarski, jugoslovenski i slovenački oficir. Tokom Drugog svjetskog rata bio je saradnik Trećeg rajha kao komandant Slovenačkog savjeta za nacionalnu bezbjednost.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Kokalj je kadetsku službu završio u Austrougarskoj i postao potporučnik neposredno pred Prvi svjetski rat. Na kraju rata dobio je čin majora i nastavio aktivnu vojnu karijeru u Jugoslovenskoj vojsci. Službovao je u raznim gradovima, a potom postao ađutant Pavla Karađorđevića, kneza-namjesnika Kraljevine Jugoslavije. U međuvremenu je unapređen u čin potpukovnika, a potom 6. septembra 1935. godine u pukovnika. Prije izbijanja Drugog svjetskog rata postao je komandant 66. konjičkog puka. Posle kapitulacije Kraljevine Jugoslavije, prvo je neko vrijeme bio u kućnom pritvoru u Beogradu. U međuvremenu, njegova porodica je otputovala u Ljubljanu, gdje im se on pridružio nekoliko mjeseci kasnije. U proljeće 1942. italijanske okupacione vlasti interniraju ga zajedno sa drugim oficirima u logor Gonars, potom u Monte Male kod Torina i u Kjezanuova kod Padove. Oslobođen je početkom decembra iste godine. Početkom novembra 1943. Kokalj odlazi u Trst, gdje, uz saglasnost komandanta nemačke policije , general-potpukovnika Odila Globočnika, osniva Slovenački savet za nacionalnu bezbednost (SNVZ). U njoj je najprije radio kao pokrajinski inspektor bezbjednosti, a od 9. februara 1945. bio je i njen komandant. Krajem aprila 1945. Kokalj i njegovi oficiri su se vozili automobilom prema Gorici, gdje su ih zarobili pripadnici Odjeljenja za zaštitu naroda. Svi zarobljeni, uključujući Antona Kokalja su pogubljeni, a njihova tijela su bačena u provaliju.
