Armenovo
Armenovo | |
|---|---|
 Etnografski muzej u Armenovu | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Grčka |
| Periferija | Zapadna Makedonija |
| Okrug | Lerin |
| Opština | Lerin |
| Stanovništvo | |
| — 2011. | 986 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 40° 48′ 00″ S; 21° 28′ 00″ I / 40.8000° S; 21.4667° I |
| Vremenska zona | UTC+2 (EET), leti UTC+3 (EEST) |
| Aps. visina | 620 m |
  Armenovo Armenovo na karti Grčke | |
Armenovo (Armenor, Armenoro, grč. Αρμενοχώρι, Armenohori) je naselje u Grčkoj u opštini Lerin, periferija Zapadna Makedonija. Prema popisu iz 2011. bilo je 986 stanovnika.[1]
Geografija[uredi | uredi izvor]
Naselje leži na nadmorskoj visini od 620 metara, oko 4 kilometra severoistočno od Lerina, na putu koji vodi od Lerina ka Solunu. Pored naselja teče Jelaška reka, a u neposrednoj blizini se nalazi železnička stanica.[2]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Prema Stefanu Verkoviću, 1889. godine u Armenovu je živela 91 slovenska porodica sa 446 stanovnika.[3] U Etnografiji vilajeta Adrijanopolj, Monastir i Salonika, štampanoj u Carigradu 1878. godine, koja se odnosi na muško stanoništvo 1873. godine, Armenovo je selo sa 100 domaćinstva i 300 žitelja Slovena.[4] Vasil Kančov beleži da je u Armenovu 1900. godine živelo 780 Slovena i 125 Turaka.[5] Prema sekretaru Bugarske egzarhije, Dimitru Miševu, 1905. godine Armenovo ima 352 Slovena egzarhista i 424 patrijaršista.[6] Na popisu iz 1913. godine u naselju je živelo 830 žitelja, a 1920. 871 žitelj. Nakon iseljenja Turaka 1924. godine, doseljeno je 20 grčkih porodica sa 58 članova iz Ponta. U Armenovu je 1928. bilo 1.045, a 1940. 1.446 žitelja. Odnos između Slovena i Grka u naselju je sličan nekadašnjem odnosu Slovena i Turaka.[2]
Popisi[uredi | uredi izvor]
| Godina | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Stanovništvo | 1.446 | 1.532 | 1.327 | 1.007 | 1.064 | 1.014 | 1.063 | 986 |
Privreda[uredi | uredi izvor]
Stanovništvo se pretežno bavi zemljoradnjom, a razvijeno je i stočarstvo.[2]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 2011. ΜΟΝΙΜΟΣ Πληθυσμός Arhivirano na sajtu Wayback Machine (18. april 2016) statistics.gr (jezik: grčki)
- ^ a b v Hristov Simovski 1998, str. 139.
- ^ Stefan Verkovič. „Topografičesko-эtnografičeskiй očerk Makedonii“. Sankt Peterburg, 1889.
- ^ „Makedoniя i Odrinsko. Statistika na naselenieto ot 1873 g.“ Makedonski naučen institut, Sofiя, (1995). str. 84-85.
- ^ Vasil Kъnčov. „Makedoniя. Etnografiя i statistika“. Sofiя, (1900). str. 249.
- ^ D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, r.176-177.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Simovski Hristov, Todor (1998). Naselenite mesta vo Egejska Makedonija. Skopje.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Δήμος Φλώρινας (jezik: grčki)
