Arhimandrit Joil (Bulatović)
| Joil (Bulatović) | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Jošo Bulatović |
| Datum rođenja | 20. jul 1940. |
| Mesto rođenja | Smrčje, kod Kolašina, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 20. februar 2022. (81 god.) |
| Mesto smrti | Manastir Ćirilovac kod Kolašina, Crna Gora |
| Grob | Manastir Ćirilovac kod Kolašina |
| iguman Manastir Ćirilovac | |
| Godine | 2003—2009 |
| Naslednik | Petra Petrović |
Joil (rođen Jošo Bulatović; Smrčje, kod Kolašina, 20. jul 1940 — Manastir Ćirilovac, 20. februar 2022) bio je shi-arhimandrit Srpske pravoslavne crkve, teolog i starešina Manastira Ćirilovac.[1][2]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Arhimandrit Joil Bulatović rođen 20. jula 1940. godine u Smrčju kod Kolašina. Rano je ostao bez oca Milete, pa je brigu o porodici preuzela njegova majka Marija. Neposredno nakon Drugog svjetskog rata porodicu je pogodila tragedija, kada su u jednom danu poginula tri brata od nađene bombe. Osnovnu školu završio je u Kolašinu, a maturirao je u Beranskoj gimnaziji. Višu pedagošku školu završio je u Cetinju. Zaposlio se kao nastavnik hemije u Osnovnoj školi „Vuko Jovović“ u Danilovgradu, gde provodi petnaestak godina radnog staža do invalidske penzije. Oduvijek je pokazivao interesovanje za duhovnost i za crkvu. Kao svjetovnom licu duhovnik mu je bio starac Tadej Vitovnički. Nakon nekoliko poseta Svetoj zemlji krajem sedamdesetih i početkom osamdesetih godina 20. veka, odlučuje da se posveti podvižničkom životu. Krajem osamdesetih godina postaje aktivni član duhovne zajednice koja se u manastiru Ćelija Piperska formirala oko arhimandrita Lazara.[3]
Zamonašen je u čin male shime 27. aprila 1991. godine. Rukopoložen za jerođakona 28. jula 1991. godine, a za jeromonaha 13. decembra 1991. godine u manastiru Ostrog. Odlikovan zvanjem igumana 17. avgusta 2003. godine, a zvanjem arhimandrita od mitropolita crnogorsko-primorskog dr Amfilohija Radovića. 20. avgusta 2005. godine.[4]
Od sredine devedesetih započinje gradnju svoje zadužbine – manastira Ćirilovca na svom imanju kod Kolašina. Manastir je osvećen u septembru 1999. godine i tada je postavljen za igumana manastira. Već naredne godine se formira manastirsko sestrinstvo. Mitropolit Amfilohije je sa još tri arhijereja osvetio 2005. godine crkvicu koju je otac Joil podigao na vrhu Bjelasice po imenu Ključki Tavor i posvetio je Preobraženju Gospodnjem, a koja je rađena kao verna kopija srušene lovćenske crkve. Već 2007. godine osvećen je i muški manastir posvećen Bogorodici Jerusalimskoj u neposrednoj blizini manastira Ćirilovca. Svoj monaški život zaokružio je primanjem velike monaške shime 2016. godine.[3]
Preminuo je 20. februara 2022. godine.[5][6] Sahranjen je 21. februara 2022. u Manastiru Ćirilovac.[7]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Otac Joil Bulatović”. Vukajlija. Pristupljeno 23. 1. 2020.
- ^ „Ne moze se monah bez pustinje spasiti Arhimandrit Joil Bulatovic”. Žive Reči Utehe (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2020-03-24.[mrtva veza]
- ^ a b „Upokojio se shiarhimandrit Joil (Bulatović)”. spc.rs. 20. 2. 2022. Arhivirano iz originala 22. 02. 2022. g. Pristupljeno 22. 2. 2022.
- ^ „Otac Joil”. Hram Hrista Spasitelja - Crkva Ub. Pristupljeno 23. 1. 2020.
- ^ „Upokojio se Joil Bulatović, iguman manastira Ćirilovac”. Katera. Pristupljeno 20. 2. 2022.
- ^ „Usnuo u Gospodu shiarhimandrit Joil (Bulatović), iguman Manastira Ćirilovac”. Etos. 20. 2. 2022. Pristupljeno 22. 2. 2022.
- ^ Lekić, Tijana (21. 2. 2022). „Molitveni ispraćaj arhimandrita Joila u vječnost”. PRAVOSLAVNA MITROPOLIJA CRNOGORSKO-PRIMORSKA. Pristupljeno 22. 2. 2022.
