Ajše Kulin
| Ajše Kulin | |
|---|---|
 Ajše Kulin | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 26. avgust 1941. |
| Mesto rođenja | Istanbul, Turska |
| Veza do IMDb-a | |
Ajše Kulin (tur. Ajşe Kulin; Istanbul, 26. avgust 1941) turska je spisateljica kratkih priča, scenarista i romanopisac.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Kulin je rođena u Istanbulu 1941. godine. Njen otac, Muhitin Kulin, bošnjačkog porekla, bio je jedan od prvih građevinskih inženjera u Istanbulu koji je osnovao Državni hidraulički pogon; ubrzo je postavljen za direktora ove institucije. Njena majka, Sitare, bila je unuka jednog od osmanskih ministara ekonomije.
Diplomirala je na Američkom koledžu za devojke u Arnavutkoju(Arnavutköy) u Istanbulu. Objavila je zbirku kratkih priča pod nazivom Güneşe Dön Yüzünü 1984. godine. Na osnovu jedne od priča iz ove zbirke, Đulizar(Gülizar), snimljen je i film Kırık Bebek 1986. godine, za koji je dobila nagradu za scenario od Ministarstva kulture i turizma. Ajše je radila kao scenarista, snimatelj i producent mnogih filmova, televizijskih serija i reklama. Godine 1986. dobila je nagradu za najboljeg kinematografa od Udruženja pozorišnih pisaca za svoj rad u TV seriji Ayaşlı ve Kiracıları.
Godine 1996. napisala je biografiju Munira Nuretina Seldžuka pod nazivom Slatki mir. Za kratku priču Jutarnja slika iste godine je dobila i nagradu Halduna Tanera, a naredne godine nagradu Saita Faika. Godine 1997. proglašena je za pisca godine od strane Fakulteta za komunikacije u Istanbulu, za svoj biografski roman Zove se Ajlin, istu nagradu osvojila je i sledeće godine za kratku priču Široka vremena. U novembru 1999. godine napisala je roman pod nazivom Sevdalinka koji govori o ratu u Bosni, a 2000. godine biografski roman Fureja. U junu 2001. godine objavila je roman Most koji govori o dešavanjima u istočnim provincijama Turske i kako je oblikovana rana istorija republike.
U maju 2002. godine napisala je roman koji govori o turskim diplomatama koji su spasili živote Jevreja tokom holokausta u Drugom svetskom ratu.
Bila je udata dva puta i oba braka su završena razvodom, ali iz njih ima četiri sina. U svojim poslednjim romanima, Život i Tuga, opisuje život sa bivšim supružnicima, Mehmetom Sarperom i Erenom Kemahlijem.
Bibliografija[uredi | uredi izvor]
- Pobratak na sunce (Güneşe Dön Yüzünü), 1984
- Slatki mir (Bir Tatlı Huzur), 1996
- Zove se Ajlin (Adı: Aylin), 1997
- Široka vremena (Geniş Zamanlar), 1998
- Jutarnje slike (Foto Sabah Resimleri[2]), 1998
- Sevdalinka, 1999
- Fureja (Füreya), 2000
- Most (Köprü), 2001
- Nefes Nefese, 2002
- Poput crvene ruže u meni (İçimde Kızıl Bir Gül Gibi), 2002
- Mom ocu (Babama), 2002
- Visibabe (Kardelenler), 2004
- Noćna tišina (Gece Sesleri), 2004
- Jednog dana (Bir Gün), 2005
- Nekada davno (Bir Varmış Bir Yokmuş), 2007
- Veda, 2008
- Nanine priče (Sit Nene`nin Masalları), 2008
- Umut, 2008
- Otvoreni prozor u kamenom zidu (Taş Duvar Açık Pencere), 2009
- Türkan, 2009
- Život (Hayat – Dürbünümde Kırk Sene (1941–1964)), 2011
- Tuga (Hüzün – Dürbünümde Kırk Sene (1964–1983)), 2011
- Putnik tajni (Gizli Anların Yolcusu), 2011
- Borina knjiga (Bora'nın Kitabı), 2012
- Povratak (Dönüş), 2013
- San (Hayal), 2014
- Handan, 2014
- Zarobljeno sunce (Tutsak Güneş), 2016
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Ayşe Kulin (na jeziku: engleski), 2019-09-13, Pristupljeno 2019-12-08
- ^ Kulin, Ayşe (2018-05-04). Foto Sabah Resimleri (na jeziku: turski) (25 izd.). Everest Yayınları.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Ajse Kulin-Vulkan izdavastvo Arhivirano na sajtu Wayback Machine (23. decembar 2019)
- Haberler
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
