Valentin Serov

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Valentin Serov
Lični podaci
Puno imeValentin Aleksandrovič Serov
Datum rođenja(1865-01-19)19. januar 1865.
Mesto rođenjaSankt Peterburg, Ruska imperija
Datum smrti5. decembar 1911.(1911-12-05) (46 god.)
Mesto smrtiMoskva, Ruska imperija
Umetnički rad
PoljeImpresionizam
Najvažnija dela
Devojka sa breskvama<

Valentin Aleksandrovič Serov (rus. Валенти́н Алекса́ндрович Серо́в; 19. januar 1865 - 5. decembar 1911) bio je ruski slikar i jedan od vodećih portretista svog doba. Serov je jedan od začetnika impresionizma u Rusiji.

Život i rad[uredi | uredi izvor]

Omladina i obrazovanje[uredi | uredi izvor]

Serov je rođen u Sankt Peterburgu, sin ruskog kompozitora i muzičkog kritičara Aleksandra Serova i njegove supruge i bivše studentkinje Valentine Serove, takođe kompozitora. Odgajan u umetničkom miljeu, roditelji su ga podsticali da razvija svoje umetničke talente. U detinjstvu je studirao u Parizu i Moskvi kod Ilje Rjepina i na Akademiji umetnosti u Sankt Peterburgu (1880 - 1885) kod Pavla Čistjakova. Njegovo rano stvaralaštvo bilo je podstaknuto realizmom Rjepina i strogim pedagoškim sistemom Čistjakova. Dalji uticaj na Serova bile su slike starih majstora koje je posmatrao u muzejima Rusije i zapadne Evrope, prijateljstva sa Mihailom Vrubelom i (kasnije) Konstantinom Korovinom i stvaralačka atmosfera kolonije Abramcevo, sa kojom je bio blisko vezan.

Rani radovi[uredi | uredi izvor]

Devojka prekrivena suncem, 1888

Najveća dela Serovljevog ranog perioda bili su portreti: Devojka sa breskvama (1887) i Devojka pokrivena suncem (1888), oba dela su danas u Tretjakovskoj galeriji. Na ovim slikama Serov se koncentrisao na spontanost percepcije modela i prirode. Tada su se u njegovim radovima pojavile crte ranog ruskog impresionizma (iako Serov još nije bio svestan dela francuskih impresionista u vreme nastanka tih slika).

Slikanje portreta i uspeh[uredi | uredi izvor]

Od 1890. godine portret postaje osnovni žanr u Serovljevoj umetnosti. Upravo na ovom polju će postati očigledan njegov rani stil, slike koje su bile istaknute po psihološki istaknutim karakteristikama subjekata. Serovljevi omiljeni modeli bili su glumci, umetnici i pisci, kao što su Konstantin Korovin (1891), Isak Levitan (1893), Nikolaj Ljeskov (1894) i Nikolaj Rimski-Korsakov (1898). Sve slike su danas u Tretjakovskoj galeriji.[1]

Serovska slika Feliksa Jusupova, 1903.

Istovremeno je razvio kontrastni pravac: često je stvarao intimne, iskrene, komorne portrete, uglavnom dece i žena. Na portretima dece Serov je težio da uhvati pozu i gest, da otkrije i naglasi spontanost unutrašnjeg pokreta, iskrenu čistoću i jasnoću stava deteta (Deca, 1899, Ruski muzej; Mika Morozov, 1901, Tretjakovska galerija. Od 1890. do 1900. Serov je napravio mnoge pejzažne kompozicije na seoske teme, u kojima je umetnički pravac dobio romantičan zaokret.

Brak i porodica[uredi | uredi izvor]

Deca (1899)

Serov se oženio Olgom Trubnikovom 1889. godine. Njegova žena i deca bili su tema mnogih njegovih dela. Naročito, njegova slika Deca je bila njegovih sinova Jure i Saše. Serov i supruga su imali decu:Olgu, Aleksandra (Sašu), Đorđa (Juru), Mihaila i Antona.

Kasni rad[uredi | uredi izvor]

Odlazak Petra II i carice Jelisavete Petrovne u lov, 1900.

Poslednje godine Serovljevog života obeležila su dela na teme iz klasične mitologije . Osvrćući se na slike iz antičke tradicije, Serov je klasičnu tematiku obogatio ličnim tumačenjema.

Smrt[uredi | uredi izvor]

Serov je umro u Moskvi 5. decembra 1911. od akutnog oblika angine koja je na kraju dovela do srčanog zastoja, koji je završio srčanom insuficijencijom zbog teških komplikacija. Sahranjen je na groblju Donskoe. Sovjeti su ekshumirali njegove posmrtne ostatke i ponovo sahranili na Novodevičjem groblju .

Nasleđe[uredi | uredi izvor]

Najbolja dela Serova spadaju u najveće dela ruskog realizma. Predavao je u Moskovskoj školi za slikarstvo, vajarstvo i arhitekturu od 1897. do 1909. godine), a među njegovim učenicima bili su Pavel Kuznjecov, N. N. Sapunov, Martiros Sarjan, Kuzma Petrov-Vodkin, N. P. Uljanov i Konstantin Juon.

Izložba odabranih radova radova Serova iz 2016. u Tretjakovskoj galeriji u Moskvi privukla je rekordan broj ljudi koji su čekali satima na niskim temperaturama.[2] Nakon posete ruskog predsednika Vladimira Putina, broj poseta je narastao do te mere da su demolirana jedna od vrata muzeja.[2][3] Ministar kulture Rusije Vladimir Medinski naredio je da se izložba i radno vreme galerije produže, a postavljena je kantina koja će ljudima koji su stajali u redovima obezbediti kašu od heljde i topli čaj.[2]

Mala planeta, 3547 Serov, koju je otkrila sovjetska astronomka Ljudmila Žuravljova 1978. godine, nazvana je po njemu.[4]

Galerija[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Kurdyukova, D. (2015-01-19). „Russian intelligentsia in the portraits by Valentin Serov” (na jeziku: engleski). Russia Beyond The Headlines. Pristupljeno 2020-02-19. 
  2. ^ a b v Kishkovsky, Sophia (28. 1. 2016). „Record crowds brave Moscow cold for blockbuster show”. The Art Newspaper. Arhivirano iz originala 21. 2. 2017. g. Pristupljeno 20. 2. 2017. 
  3. ^ Cohen, Yaroslav; Vlasova, Olga. „Why Russians are so crazy about artist Serov”. Russia Beyond the Headlines. Pristupljeno 20. 2. 2017. 
  4. ^ Schmadel, Lutz D. (2003). Dictionary of Minor Planet Names (5th izd.). New York: Springer Verlag. str. 298. ISBN 3-540-00238-3. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Валентин_Серов&oldid=25938447”