Градинар (knjiga)
| Gradinar | |
|---|---|
| Orig. naslov | The Gardener |
| Autor | Rabindranat Tagor |
| Zemlja | Zapadni Bengal |
| Jezik | Bengali |
| Žanr / vrsta dela | zbirka pesama |
| Izdavanje | |
| Datum | 1913. (prvo izdanje na engleskom) |
| Prevod | |
| Prevodilac | David Pijade |
| Datum izdavanja | 1923. (srpsko izdanje) |
| Hronologija | |
| Prethodnik | Gitandžali |
Gradinar je najpoznatija zbirka pesama indijskog književnika, dramaturga i filozofa, dobitnika Nobelove nagrade za književnost Rabindranta Tagora.[1] Prvi put je objavljena na engleskom jeziku 1913. godine,[2] iste godine kada je dobio Nobelovu nagradu.
O pesmama[uredi | uredi izvor]
Zbirka pesama Gradinar sadrži 85 pesama u prozi — kratkih i punih emocija.[3] Glavni motivi u ovoj poeziji su: priroda, čovekov život, detinjstvo, žena i ljubav, prolaznost i zemlja. Pesme nemaju naslove, već su jednostavno označene brojevima. Svoju poeziju Tagor je sa bengalija sam prevodio na engleski jezik. Zapravo to su bili prilagođeni prepevi koje je jedino on mogao izvede — samo Tagore je mogao svoje napeve na bengaliju da pretoči u poeziju na engleskom jeziku koja će biti bliža zapadnoj publici. Zbirka je prvi put objavljena na engleskom 1913. godine,[2] iste godine kada je dobio Nobelovu nagradu. Engleskom izdanju Tagor je dodao i nekoliko pesama koje se ne nalaze u originalnoj zbirci na bengaliju.[4]
Čovek je vezan za zemlju i nema mogućnost bekstva u drugi svet. Pri tome je njegov boravak na planeti kratak. Zato čovek mora da se usredsredi na taj život koji je samo jednom dat i da ga živi u njegovoj punoći, intenzivno, opredeljujući se uvek za svetlu stranu - za osmeh, radost, nežnost i dobrotu. Svoju misao o prolaznosti Tagore posebno razvija u 68. pesmi Gradinara. Sve što traje, pulsira i diše određeno je prolaznošću, pa zato čovek nema mnogo vremena za oklevanje i odlaganje. Ljubav u poeziji Rabindranta Tagora je višeznačna, vodi u raznim pravcima i može se imenovati kao ljubav prema ženi, deci i detinjstvu, prema prirodi, zemlji, životu i lepoti.[5] Poslednjom, 85. pesmom, Tagor se obraća svakom budućem čitaocu njegovih pesama.[6]
Izdanje Gradinara na srpskom[uredi | uredi izvor]
Gradinar je na srpskom jeziku prvi put objavljen 1923. godine[1] u izdanju Štamparsko-izdavačkog preduzeća „Vreme”. Preveo ju je David Pijade, pesnik i prevodilac, najstariji brat Moše Pijade. Isti prevod pojavio se drugi put 1955. godine sa beleškom o prevodiocu, a predgovor za to izdanje napisao je istoričar književnosti Vojislav Đurić.[7] Od tada je Tagorova zbirka pesama Gradinar doživela više od 10 domaćih izdanja (na srpskom ili srpskohrvatskom jeziku).
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Gradinar”. lektire.rs. Pristupljeno 11. 10. 2023.
- ^ a b Pajin 2006, str. 71
- ^ „Gradinar”. Kreativna knjiga. Beoletra. Pristupljeno 11. 10. 2023.
- ^ Pajin 2006, str. 69
- ^ „Rabindranat Tagore - Gradinar”. lektire.me. Pristupljeno 11. 10. 2023.
- ^ Tagore 2006, str. 59
- ^ Pajin 2006, str. 60
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Tagor, Rabindranat; Pajin, Dušan (2006). Gradinar. Beograd: Draganić. ISBN 86-441-0462-4.