En Pačet

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
En Pačet
En Pačet
Lični podaci
Datum rođenja(1963-12-02)2. decembar 1963. (60 god.)
Mesto rođenjaLos Anđeles, Kalifornija, SAD
Književni rad
Najvažnija delaBel Kanto
Holandska kuća
Mađioničarov pomoćnik
Taft
Zvanični veb-sajt
www.annpatchett.com

En Pačet (engl. Ann Patchett, Los Anđeles, Kalifornija, 2. decembar 1963) je američka književnica. Dobila je 2002. PEN/Folknerovu nagradu i Žensku nagradu za beletristiku iste godine, za svoj roman Bel Canto (Bel Kanto).[1][2] Drugi Pačetovi romani uključuju The Patron Saint of Liars (Svetac zaštitnik lažova) (1992),[3] Taft (Taft) (1994),[4] The Magician's Assistant (Mađioničarov pomoćnik) (1997), Run (Beži) (2007),[5] State of Wonder (Stanje čuda) (2011), Commonwealth (Komonvelt) (2016) i The Dutch House (Holandska kuća) (2019).[6] Holandska kuća je bila finalista Pulicerove nagrade za fikciju 2020.[7]

Biografija[uredi | uredi izvor]

En Pačet je rođena 2. decembra 1963. u Los Anđelesu u Kaliforniji od oca Frenka Pačeta (kapetan policije Los Anđelesa koji je uhapsio Čarlsa Mensona i Sirhana Sirhana [8] ) i majke Džin Rej (medicinska sestra koja je kasnije postala romanopisac). [9] Ona je mlađa od dve ćerke. Njena majka i otac su se razveli kada je bila mlada. Njena majka se preudala, a kada je Pačet imala šest godina, porodica se preselila u Nešvil u Tenesiju.[10]

Pačet je pohađala Akademiju Svetog Bernarda, privatnu katoličku školu za devojčice u Nešvilu u Tenesiju koju vode sestre milosrdnice. [3] [4] Nakon diplomiranja, pohađala je Sarah Lawrence College.[11][4]

Nakon koledža, pohađala je radionicu pisaca u Ajovi na Univerzitetu u Ajovi, gde je živela sa memoaristom i pesnikinjom Lusi Grili. Njihovo vreme koje su provele kao cimerke i njihovo doživotno prijateljstvo bilo je tema njenih memoara Truth & Beauty (Istina i lepota) iz 2004.

U ranim dvadesetim Pačet se udala; međutim, brak je trajao samo oko godinu dana. [12]

U svojim kasnim dvadesetim, Pačet je dobila stipendiju za Fine Arts Work Center u Provinstaun, Masačusets; [3] tokom svog boravka tamo, napisala je svoj prvi roman The Patron Saint of Liars (Svetac zaštitnik lažova), koji je objavljen 1992. [3] [9]

Godine 2010. osnovala je knjižaru sa Karen Hejs, Parnassus Books, u Nešvilu, Tenesi, koja je otvorena u novembru 2011. [13] Godine 2016. Parnassus Books se proširio, dodajući i knjižaru na točkovima kako bi proširio domet knjižare u Nešvilu. [14]

Pačet trenutno živi u Nešvilu, u državi Tenesi, sa suprugom Karlom Van Devenderom. [15] To je Pačetov drugi brak. [16]

Pisanje[uredi | uredi izvor]

Pačet na Međunarodnom sajmu knjiga u Majamiju 2014

Pačetov prvi objavljeni rad bio je u The Paris Review, priči koja se pojavila pre nego što je diplomirala na Koledžu Sara Lorens. [9]

Devet godina, Pačet je radila u časopisu Seventeen, [3] gde je pisala prvenstveno nefikciju, i časopis je objavio jedan od svakih pet članaka koje je napisala. Ona je prekinula vezu sa časopisom nakon što se posvađala sa urednikom i uzviknula: "Nikada više neću otvoriti vaša vrata!" [3]

Pačet je pisala za brojne publikacije, uključujući The New Yorker, The New York Times Magazine, The Washington Post, O, The Oprah Magazine, ELLE, GQ, Gourmet, i Vogue.[11] Godine 1992. Pačet je objavila The Patron Saint of Liars (Svetac zaštitnik lažova). [4] Po romanu je snimljen televizijski film istog naslova 1998. [17] Njen drugi roman Taft (Taft) osvojio je Janet Heidinger Kafka Prize 1994. [4] Njen treći roman,The Magician’s Assistant (Mađioničarov pomoćnik), objavljen je 1997. [18] Godine 2001, njen četvrti roman Bel Canto (Bel Kanto) je bio njen proboj, postavši finalista Nacionalne nagrade kruga kritičara knjige [19]i osvojivši nagradu PEN/Folkner. [1]

Prijateljica književnice Lusi Grili, Pačet je napisala memoare o njihovoj vezi, Truth & Beauty: A Friendship (Istina i lepota: prijateljstvo). Pačetov roman, Run (Trči), [5] objavljen je u oktobru 2007. What now? (Šta sad?), objavljen u aprilu 2008, je esej zasnovan na uvodnom govoru koji je održala u svojoj alma mater 2006. godine.

Pačet je urednik izdanja 2006. antologijske serije The Best American Short Stories (Najbolje američke kratke priče). [20] Godine 2011. objavila je State of Wonder, roman smešten u amazonsku džunglu, koji je ušao u uži izbor za žensku nagradu za beletristiku. [2] [21] Godine 2016. objavila je svoj roman Commonwealth koji je dobio široko priznanje kritike. Pačet je knjigu nazvala svojim „autobiografskim prvim romanom“, objašnjavajući: „Divno u vezi sa objavljivanjem ove knjige u 52. godini je to što znam da sam [već] sposobna da radim iz duboke mašte.“ [22]

Godine 2019. Pačet je objavila svoju prvu knjigu za decu, Lambslide, [23] i roman The Dutch House, [24] finalistu Pulicerove nagrade za fikciju 2020. godine. [25]

U novembru 2021. objavila je These Precious Days (Ovi dragoceni dani), zbirku eseja koju opisuje kao nastavak knjige This Is the Story of a Happy Marriage (Ovo je priča o srećnom braku). These Precious Days su dobili široko priznanje, a agregator recenzija Book Marks ga je ocenio kao „ravne“ na osnovu 25 recenzija. [26] En Pačet je 2023. godine objavila roman pod nazivom Tom Lake i bio je rangiran kao najprodavaniji The New York Timesa.[27]

Njeno delo je prevedeno na više od 30 jezika. [28]

Nagrade i počasti[uredi | uredi izvor]

Za konkretne radove[uredi | uredi izvor]

  • Nashville Banner Nagrada za pisca godine u Tenesiju, 1994. [29]
  • Janet Heidinger Kafka Prize (Taft), 1994. [4]
  • Finalista nagrade Nacionalnog kruga književnih kritičara (Bel Kanto), 2001. [19]
  • Nagrada PEN/Folkner (Bel Kanto), 2002. [1]
  • Ženska nagrada za beletristiku (Bel Kanto), 2002. [2] [30]
  • BookSense knjiga godine (Bel Kanto), 2003. [31]
  • Uži izbor za Wellcome Trust Book Prize (State of Wonder), 2011. [32]

Za korpus[uredi | uredi izvor]

  • Gugenhajmova stipendija, 1995. (sredina karijere). [33]
  • 2012. godine, Pačet je na listi Time 100 prepoznata kao jedna od najuticajnijih ljudi na svetu od strane časopisa Time. [34]
  • Peggy V. Helmerich Distinguished Author Award (telo rada), 2014. [35]
  • 2014 Kenyon Review nagrada za književno dostignuće [36]
  • Američka akademija umetnosti i književnosti, 2017. [37]

Objavljeni radovi[uredi | uredi izvor]

Novele[uredi | uredi izvor]

  • The Patron Saint of Liars (Svetac zaštitnik lažova). Boston, MA: Houghton Mifflin, (1992)
  • Taft (Taft). Boston, MA: Houghton Mifflin. 1994; Ponovo štampano sledeće godine, New York, NY: Random House. (1995)
  • The Magician's Assistant (Mađioničarov pomoćnik). New York: Harcourt Brace, (1997)
  • Bel Canto (Bel Kanto). New York: HarperCollins, (2001)
  • Run (Beži). New York: HarperLuxe. (2007)
  • State of Wonder (Stanje čuda). New York: Harper. (2011)
  • Commonwealth (Komonvelt). New York, NY: Harper. (2016)
  • The Dutch House (Holandska kuća). New York, NY: Harper, (2019) [38]
  • Tom Lake. New York, NY: Harper. (2023) [39]

Publicistička dela[uredi | uredi izvor]

  • Truth & Beauty: A Friendship. New York: Harper Collins, 2004
  • What Now?. New York: Harper, 2008
  • The Getaway Car: A Practical Memoir About Writing and Life. Byliner, Incorporated, 2011
  • This is the Story of a Happy Marriage. New York, NY: Harper, 2013
  • These Precious Days: Essays. New York: Harper Collins, 2021

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v PEN/Faulkner Staff (2002). „Past Winners & Finalists: 2002—Ann Patchett, Bel Canto”. penfaulkner.org. Arhivirano iz originala 21. 12. 2013. g. Pristupljeno 14. 9. 2016. 
  2. ^ a b v Mark Brown (17. 4. 2012). „Orange Prize 2012 Shortlist Puts Ann Patchett in Running for Second Victory”. The Guardian. Pristupljeno 14. 5. 2022. 
  3. ^ a b v g d đ Weich, Dave; Patchett, Ann (27. 6. 2001). „Exclusive to Powell's, Author Interviews: Ann Patchett Hits All the Right Notes”. Arhivirano iz originala 4. 2. 2006. g. Pristupljeno 2022-05-14.  {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  4. ^ a b v g d đ Dukes, Jessica; Patchett, Ann. „Meet the Writers: Ann Patchett”. barnesandnoble.com. Arhivirano iz originala 8. 6. 2007. g. Pristupljeno 2007-07-02. 
  5. ^ a b Hart, Jennifer; Patchett, Ann (24. 9. 2008). „Book Club Girl Talks With Ann Patchett, Author of Run”. Pristupljeno 14. 9. 2016. 
  6. ^ „Ann Patchett”. Goodreads. Pristupljeno 2016-11-04. 
  7. ^ Maher, John (4. 5. 2020). „Moser, Whitehead, McDaniel, Grandin, Boyer, Brown Win 2020 Pulitzers”. Publishers Weekly. Pristupljeno 2022-05-14. 
  8. ^ Lesser, Wendy (22. 11. 2013). „What's In Store”. The New York Times. New York. Pristupljeno 6. 7. 2022. 
  9. ^ a b v Lundquist, Molly. „State of Wonder - Ann Patchett - Author Biography - LitLovers”. www.litlovers.com. Pristupljeno 2022-05-14. 
  10. ^ Giles, Wanda H.; Bonner, J. H. (2009). Twenty-First-Century American Novelists: Second Series. Dictionary of Literary Biography Vol. 350. Detroit: Gale Cengage Learning. ISBN 9780787681685 — preko Literature Resource Center. „Ann Patchett” 
  11. ^ a b Patchett, Ann. „About Ann” (autobiography). annpatchett.com. Pristupljeno 14. 9. 2016. 
  12. ^ Alex Witchel (2021-11-30). „Ann Patchett Has Thoughts on a Bunch of Subjects”. The New York Times. Pristupljeno 2022-05-14. 
  13. ^ Patchett, Ann (decembar 2012). „The Bookstore Strikes Back”. The Atlantic. Pristupljeno 6. 3. 2014. 
  14. ^ Alter, Alexandra (24. 3. 2016). „Ann Patchett's Nashville Bookstore Hits the Road, With Dogs in Tow”. The New York Times. Pristupljeno 2022-05-14. 
  15. ^ „Ann Patchett”. Amazon.com. 
  16. ^ Puig, Claudia. „'A Happy Marriage' weds Patchett's prose to essays”. USA TODAY (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-12-14. 
  17. ^ Gyllenhaal, Stephen (1998-04-05), The Patron Saint of Liars, Pristupljeno 2016-11-11 
  18. ^ „The Magician's Assistant”. seattlecentral.edu. Pristupljeno 2016-11-11. 
  19. ^ a b NBCC Staff (2001). „All Past National Book Critics Circle Award Winners and Finalists: 2001 Awards, Fiction Finalists”. bookcritics.org [National Book Critics Circle]. Arhivirano iz originala 18. 10. 2015. g. Pristupljeno 14. 9. 2016. 
  20. ^ Books, Used, New, and Out of Print Books - We Buy and Sell - Powell's. „Best American Short Stories 2006 by Patchett, Ann”. www.powells.com. Pristupljeno 2016-10-07. 
  21. ^ „Orange prize shortlist 2012 - in pictures”. the Guardian. 2012-04-17. Pristupljeno 2016-11-11. 
  22. ^ Patchett, Ann (8. 9. 2017). „Ann Patchett Calls 'Commonwealth' Her 'Autobiographical First Novel'”. NPR.org. Pristupljeno 21. 1. 2021. 
  23. ^ Hilboldt Allport, Brandy (4. 5. 2019). „Read All About It: Patchett tries hand at children's book with 'Lambslide'”. The Florida Times-Union (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-04-28. 
  24. ^ „Ann Patchett Explains Why She Had to Totally Rewrite her New Novel 'The Dutch House' And Her Problem with Villains”. Time (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-04-28. 
  25. ^ Maher, John (4. 5. 2020). „Moser, Whitehead, McDaniel, Grandin, Boyer, Brown Win 2020 Pulitzers”. Publishers Weekly. Pristupljeno 22. 1. 2021. 
  26. ^ „Book Marks reviews of These Precious Days: Essays by Ann Patchett”. Book Marks (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-12-14. 
  27. ^ „Combined Print & E-Book Fiction - Best Sellers - Books - The New York Times”. The New York Times (na jeziku: engleski). ISSN 0362-4331. Pristupljeno 2023-09-28. 
  28. ^ „In "These Precious Days," Ann Patchett reflects on her life and art”. WYPR (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-04-02. 
  29. ^ Owens, Ann Marie Deer. „Vanderbilt Libraries host conversation with Moser and Patchett”. Vanderbilt University (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2019-09-29. 
  30. ^ „Ann Patchett Wins Orange Prize for Fiction 2002”. WritersWrite.com. Writers Write Inc. 27. 6. 2002. Pristupljeno 14. 5. 2022. 
  31. ^ „Book Sense Book of the Year - Book awards - LibraryThing”. Pristupljeno 2018-03-16. 
  32. ^ Wellcome Collection Staff (2011). „All books A-Z: State of Wonder, By Ann PatchettS, Shortlist 2011”. wellcomebookprize.org [Wellcome Collection's Wellcome Book Prize]. Arhivirano iz originala 21. 03. 2019. g. Pristupljeno 14. 9. 2016. 
  33. ^ Guggenheim Fndn. Staff (1995). „Fellows: Ann Patchett, 1995; Field of Study, Fiction”. gf.org [John and Simon Guggenheim Memorial Foundation]. Pristupljeno 14. 9. 2016. 
  34. ^ Elizabeth Gilbert (18. 4. 2012). „The World's 100 Most Influential People, 2012: Ann Patchett, Writer”. Time. Arhivirano iz originala 19. 4. 2012. g. Pristupljeno 14. 9. 2016. 
  35. ^ Watts, Jr., James D. (30. 3. 2014). „Ann Patchett is 2014 Peggy V. Helmerich Distinguished Author Award Recipient”. Tulsa World. Pristupljeno 14. 9. 2016. 
  36. ^ „Kenyon Review for Literary Achievement”. KenyonReview.org. Arhivirano iz originala 2018-01-09. g. Pristupljeno 2017-08-20. 
  37. ^ „2017 Newly Elected Members – American Academy of Arts and Letters”. artsandletters.org. Pristupljeno 2021-12-14. 
  38. ^ „The Dutch House - Ann Patchett - Hardcover”. HarperCollins Publishers: World-Leading Book Publisher (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2019-07-09. 
  39. ^ Patchett, Ann. „Tom Lake”. HarperCollins. HarperCollinsPublishers. Pristupljeno 2. 8. 2023. 

Dodatna literatura[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

En Pačet na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ен_Пачет&oldid=27502046”