Zamak Hunjadi
| Zamak Hunjadi | |
 | |
Informacije
| |
|---|---|
| Lokacija | Hunedoara, Rumunija |
| Status | završena |
| Sagrađena | 14. vek |
| Korišćenje | Spomenik kulture |
| Vlasnik | Ministarstvo kulture Rumunije |
Zamak Hunjadi ili zamak Korvin (rum. Castelul Huniazilor, Castelul Corvineştilor) nalazi se u zapadnom delu Rumunije, na području opštine Hunedoara.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Zamak je jedno od najreprezentativnijih zdanja gotike u Transilvaniji.[1] Nalazi se u centralno-južnoj zoni Rumunije, tačnije u području Hunedoare.
Zamak Hunjadi podigla je porodica Anžu na mestu nekadašnjeg rimskog logora i služio je kao utvrđenje sve do sredine 14. veka, kada postaje sedište transilvanijskog vladara Janoša Hunjadija. Zamak je, prvobitno, od mađarskog kralja Žigmunda, dobio Hunjadijev otac Vojk, kao otpremninu, 1409. godine. Tvrđava se sastoji od niza pravougaonih hala, koje su povezane kružnim i pravougaonim kulama, korišćenim za odbranu i kao zatvorske ćelije. Galerija i poslednja kula za odbranu, koja je ostala nepromenjena još od vremena Janoša Hunjadija, kao i kula Kapistrano, neki su od najznačajnijih delova konstrukcije.
Kula Nebojša[uredi | uredi izvor]
Ta najviša i najmoćnija kula - donžon, nosi srpsko ime Nebojša; kako piše na informativnoj tabli za turiste. Ime potiče od činjenice da su posadu kule činili na početku Srbi vojnici. Gotovo identična toj kuli koju je podigao Hunjadi, postojala je na Kalemegdanu u Beogradu, a podigao ju je pola veka ranije srpski despot Stefan Lazarević.[2] Za razliku od današnje manje u Donjem gradu, srpski despot je prvu, veliku-visoku kulu tog imena, podigao na Gornjem gradu. Opis te čuvene kule koja je srušena oko 1690. godine, dao je 1430. godine Konstantin Kostenski.[3]
Nakon Janošove smrti gradnju kule u zamku u Hunedoari je nastavio njegov sin Matija Korvin.
Dvorac je porodici Korvin služio kao letnjikovac dok ga nisu preuzeli Habsburgovci 1724. godine. Tada je zamak usled nekorišćenja počeo da propada i niko nije stanovao u njemu sve do njegovog pretvaranja u muzej.
Sam zamak ima 42 prostorije, 2 platforme i izgrađen je na površini od 7.000 metara kvadratnih. Pristup zamku je preko drvenog mosta koji se oslanja na četiri masivne stene na reci Zlatesti. Crkva koja se nalazi u zamku je izgrađena kao pravoslavna, ali je vremenom iz političkih razloga pretvorena u katoličku. Iako su spustili plafon, zbog položaja ulaza nisu mogli pomeriti oltar na severozapad kao u ostalim katoličkim crkvama.[4]
Prema nekim teorijama, to je bilo mesto gde je Hunjadi držao Vlada Cepeša u zarobljeništvu celih sedam godina, pošto je Vlad svrgnut 1462. godine. Ova teorija nikada nije potvrđena, ali je zamak postao poznat posle ove istorijske glasine.[5]
Svake godine ovaj zamak poseti mnogo turista iz celog sveta i postao je veoma atraktivno turističko odredište.
Galerija[uredi | uredi izvor]
_Hunedoara_high-dynamic-range.JPG)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Bronwen Riley, Dan Dinescu. Transylvania. ISBN 9780711227811 Page 81.
- ^ "Treće oko", Beograd 8. otobar 2019.
- ^ "Beogradske opštinske novine", Beograd 1. april 1939.
- ^ Zamak Korvin ili Hunjadi Arhivirano na sajtu Wayback Machine (11. april 2018), Pristupljeno 10. 4. 2018.
- ^ Zamak Korvin – gotski biser Transilvanije, Pristupljeno 10. 4. 2018.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Zvanični veb-sajt
- Oliver Velescu, Castelul de la Hunedoara, ediția a II-a, Editura Meridiane, București 1968.
- Čuva ga kula zvana Nebojša: Jedno od sedam čuda Rumunije za koje se vezuju tri legende (B92, 22. februar 2022)
