Zaštita od virusa

Kompjuterski virus predstavlja mali program ili kod koji ima za cilj da zarazi i nanese štetu računaru izmenom ili brisanjem fajlova sa diska. Neki od načina da se računar zarazi virusom mogu biti: posećivanje veb strane na kojoj je postavljen virus, skidanje zaraženih fajlova sa interneta, preko diskete, putem elektronske pošte (e-mail). Osim virusom, računar može biti zaražen i crvom ili trojancem.

Osnovni način zaštite od kompjuterskih virusa je korišćenje antivirusnih programa.^[1]

Načini zaštite od virusa[uredi | uredi izvor]

Tri koraka do bezbednog računara^[2]:

Zaštitni zid ili Firewall
Redovno ažuriranje računara
Antivirusni softver

Nekoliko saveta kako se zaštititi od virusa:

Upotrebom legalnog softvera i antivirus programa koji se redovno ažurira
Skeniranjem USB uređaja koji mogu biti zaraženi
Nakon instalacije novog softvera skenirati hard disk
Skeniranjem datoteka sa interneta i iz elektronskih poruka ^[3]
Vođenje računa o sajtovima koji se posećuju i oprez pri otvaranju elektronskih poruka
Korišćnjem enkripcije
Zaštitni zid
Virtuelizacija
Korišćenje dobrog veb pretraživača
Korišćenje lozinki za pristup bitnim datotekama i zabrana pristupa podacima ^[1]
Dual but računar (ili multi boot).

Antivirus[uredi | uredi izvor]

Antivirus je računarski softver ili program čija je funkcija da zaštiti računar tako što identifikuje i uklanja viruse i ostali računarski malver. U zavisnosti od softvera, antivirusni program može koristiti nekoliko metoda za identifikaciju virusa:

Skeniranje računara

Antivirus u svojoj strukturi sadrži biblioteku postojećih virusa i ugrađene procedure pomoću kojih se sadržaj datoteka poredi sa odgovarajućim potpisom virusa (skeniranje), ako on postoji u datoj biblioteci. Efikasnost ovog pretraživanja zavisi pre svega od postojanja informacija o datom virusu u okviru antivirusnog programa. Ukoliko skeniranjem pronađe kod koji se poklapa sa potpisom nekog od virusa, zaustaviće se pokretanje datog programa ili obrisati zaraženi deo datoteke. S obzirom na to da se novi virusi svakodnevno pojavljuju, najbolji način da se od toga zaštiti jeste da se povremeno dopunjuje biblioteka antivirusa informacijama o novonastalim virusima koje se mogu preuzeti sa interneta, a zatim se prekopiraju u odgovarajući direktorijum. Ovaj postupak poznat je kao apdejt-ovanje (ažuriranje), a sam proces se pokreće klikom na update opciju u prozoru antivirusnog programa.

Detekcija sumnjivog ponašanja

Antivirus koristi metode detekcije kako bi utvrdio postojanje štetnih aktivnosti u okruženju računarskog sistema, što je vrlo pogodno za pronalaženje nepoznatih virusa.

Heuristika

Još jedna tehnika jeste heurističko skeniranje kojom se vrši analiza strukture i ponašanja virusa, obuhvatajući proces traganja za sumnjivim komandama u računarskim datotekama. Prednost ove metode je mogućnost pronalaženja novih i nepoznatih virusa, ali nedostaci su joj usporavanje rada računara, lažna upozorenja i zahtev za višim nivoom korisničke stručnosti ^[4].

Zaštita u realnom vremenu (Real-time protection)

Zaštita u realnom vremenu omogućava da antivirusni program automatski proverava prisustvo virusa unutar fajlova, datoteka i diskova na računaru, radeći to u pozadini dok korisnik istovremeno nesmetano koristi računar za svoje potrebe.

Vrste antivirusnih programa[uredi | uredi izvor]

Neki od najpoznatijih poslovnih i komercijalnih softvera su:

Dual but (Dual boot)[uredi | uredi izvor]

Dual but opcija podrazumeva da se na jednom računaru koristi više od jednog operativnog sistema koji su međusobno nezavisni. Prilikom startovanja računara korisnik pravi izbor između operativnih sistema koji su instalirani na tom računaru i bira onaj na kome želi trenutno da radi. Na jednom računaru može istovremeno biti instalirano onoliko operativnih sistema koliko ima particija na diskovima. Ako se desi da je jedan od sistema zaražen virusom, podaci se mogu sačuvati pomoću drugog operativnog sistema koji je instaliran na tom računaru.

Zaštitni zid (Firewall)[uredi | uredi izvor]

Zaštitni zid nije antivirus, već samo dopuna antivirusnom programu. On ne uklanja viruse. To je zaseban program implementiran u operativni sistem. Funkcioniše tako što blokira ulazne i/ili izlazne portove koji koriste TCP/IP i tako sprečava neidentifikovane programe, kao i internet procese, da pristupe sistemu, odnosno onom delu sistema koji se štiti. Predstavlja najbolju zaštitu od Trojanaca.

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

^ ^a ^b APIS Security Consulting. „Osnovi zaštite od računarskih virusa, crva i trojanaca” (na jeziku: (jezik: srpski)). Arhivirano iz originala 5. 8. 2012. g. Pristupljeno 15. 3. 2011.
^ „Zaštitite svoj računar u 3 koraka” (na jeziku: (jezik: srpski)). Arhivirano iz originala 1. 10. 2010. g. Pristupljeno 25. 4. 2011.
^ Arnaut Rabija (2002). „Seminarski rad iz informatike - Kompjuterski virusi” (PDF) (na jeziku: (jezik: srpski)). Pristupljeno 18. 3. 2011.
^ eCasopis (2001). „Načini zaštite i eliminacije virusa” (na jeziku: (jezik: srpski)). Arhivirano iz originala 8. 4. 2008. g. Pristupljeno 3. 4. 2011.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

[#1-1] APIS Security Consulting. „Osnovi zaštite od računarskih virusa, crva i trojanaca” (na jeziku: (jezik: srpski)). Arhivirano iz originala 5. 8. 2012. g. Pristupljeno 15. 3. 2011.

[2] „Zaštitite svoj računar u 3 koraka” (na jeziku: (jezik: srpski)). Arhivirano iz originala 1. 10. 2010. g. Pristupljeno 25. 4. 2011.

[3] Arnaut Rabija (2002). „Seminarski rad iz informatike - Kompjuterski virusi” (PDF) (na jeziku: (jezik: srpski)). Pristupljeno 18. 3. 2011.

[4] Casopis (2001). „Načini zaštite i eliminacije virusa” (na jeziku: (jezik: srpski)). Arhivirano iz originala 8. 4. 2008. g. Pristupljeno 3. 4. 2011.

[1]

[2]

[3]

[4]