Ivan Videnović
Ivan Videnović | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1965. |
| Mesto rođenja | Beograd, SR Srbija, SFR Jugoslavija |
| Obrazovanje | Univerzitet u Beogradu Univerzitet u Bazelu |
| Zanimanje | fizičar, profesor, aktivista |
Ivan Videnović (Beograd, 1965) srpski je univerzitetski profesor i bivši državni službenik. Profesor je na Fizičkom fakultetu Univerziteta u Beogradu, bivši pomoćnik ministra nauke i zaštite životne sredine u Vladi Republike Srbije i bivši državni sekretar u Ministarstvu nauke i zaštite životne sredine.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1965. godine u Beogradu.[1]
Diplomirao je 1990. godine u oblasti eksperimentalne fizike na istraživačkom smeru Fizičkog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Magistrao je 1996. godine na istom fakultetu u oblasti Kvantne optike. Godine 1999. započinje istraživanja u oblasti nanokompozitnih tankih filmova dobijenih fizičko-hemijskom depozicijom u plazmi na Institutu za fiziku Univerziteta u Bazelu, gde je i doktorirao 2003. godine u oblasti Fizike kondenzovanog stanja.[1]
Na Fizičkom fakultetu u Beogradu je zaposlen od 1991. godine. Po izboru u nastavno zvanje vodio je kurseve iz predmeta Ispitivanje materijala za studente IV godine Primenjene i kompjuterske fizike, kao i iz predmeta Fizika 1 na I godini za studente Geološkog odseka na Rudarsko-geološkom fakultetu.
Publikovao je dve monografije, a autor je i koautor raznih radova u oblasti fizike električnih gasnih pražnjenja, nanostrukturnih materijala, solarnih kolektora i zaštite od jonizjućih zračenja.[1]
Od 2002. do 2007. godine bio je član stranke G17 plus.[2] Bio je pomoćnik ministra nauke i zaštite životne sredine u Vladi Republike Srbije, rukovodilac Sektora za međunarodnu naučno-tehnološku saradnju i kasnije državni sekretar u Ministarstvu nauke i zaštite životne sredine. Ove funkcije je obavljao tokom mandata predsednika vlade Vojislava Koštunice.[1]
Nakon okončanja mandata u Vladi postaje oficir-menadžer programa tehničke saradnje u diviziji za Evropu Međunarodne agencije za atomsku energiju. Na ovoj poziciji od 2008. do 2015. godine radi kao rukovodilac nacionalnih programa Belorusije, Estonije, Kipra, Letonije, Poljske i Ukrajine. Takođe rukovodi i multilaterlanim projektima u Evropi u oblasti nuklearne energetike, istraživačkih nuklearnih reaktora, medicinske fizike i kontrole izlaganja radonu. Videnović je konsultant agencije u oblasti programiranja tehničke saradnje i upravljanja istrošenim gorivom istraživačkih nuklearnih reaktora.[1]
Politički stavovi[uredi | uredi izvor]
Videnović je poznat po svojim kontroverznim političkim stavovima.[3] Kritikovao je Novaka Đokovića, izjavivši da je uvijao svoje telo pod ženom ratnog zločinca i da više ne može da predstavlja Srbiju.[4]
Smatra da je ćirilica postala pismo mržnje i da većina uvreda, psovki i pretnji na mrežama dolaze pisane ćirilicom.[4]
Protivi se Rusiji i kritičar je vlasti Vladimira Putina. Smatra da Beograd mora biti jasno distanciran od režima u Moskvi.[5]
Zalaže se za ulazak Srbije u EU i NATO.[5]
Potpredsednik je atlantističke organizacije GLAS. Prema njegovom mišljenju postoje četiri važne tačke za srpsko društvo – ulazak u NATO, uvođenje sankcija Rusiji, priznanje Kosova i priznanje da je u Srebrenici počinjen genocid.[6]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d „Dr Ivan Videnović”. www.ff.bg.ac.rs. Pristupljeno 2023-08-21.
- ^ „GLAS THE VOICE”. Glas. Pristupljeno 2023-11-20.
- ^ stvari, Stanje (2021-07-09). „Mondo: Ko je Ivan Videnović, profesor koji je napao Đokovića”. Stanje stvari (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-08-21.
- ^ a b „KO JE PROFESOR KOJI JE NAPAO ĐOKOVIĆA: Bio poslanik u vladi, komentarima podbadao Srbe i digao buru statusom o ćirilici”. Mondo Srbija (na jeziku: srpski). 2021-07-09. Pristupljeno 2023-08-21.
- ^ a b „PROFESOR BEOGRADSKOG UNIVERZITETA IVAN VIDENOVIĆ: 'Srbima u Crnoj Gori ugroženo je samo pravo da od svoje države prave veliku Srbiju'”. slobodna-bosna.ba (na jeziku: bošnjački). Pristupljeno 2023-08-21.
- ^ Forum (2023-06-21). „GLAS, Grupa Oktobar, GDF: Srbija u NATO i EU”. Portal Forum (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 21. 08. 2023. g. Pristupljeno 2023-08-21.
