Iguman Kleopa (Ilije)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Kleopa
(Ilije)
Osnovni podaci
Pomesna crkvaRumunska pravoslavna crkva
Titulaiguman
Lični podaci
Svetovno imeKonstantin Ilije
Datum rođenja(1912-04-10)10. april 1912.
Mesto rođenjaSulica, Kraljevina Rumunija
Datum smrti2. decembar 1998.(1998-12-02) (86 god.)
Mesto smrtiRepublika Rumunija

Iguman Kleopa (Ilije) (rum. Cleopa Ilie; 10. april 1912. – 2. decembar 1998.) bio je iguman manastira Sihastrija i poznati duhovni predstavnik Rumunske pravoslavne crkve.[1]

Biografija[uredi | uredi izvor]

Otac Kleopa je rođen kao Konstantin Ilije u Suliži, okrug Botošani, u porodici seljaka Aleksandra Ilije, kao peto od desetoro dece.[2] Osnovnu školu je pohađao u svom selu, a potom je bio tri godine učenik kod monaha Pajsija Olarua, koji je živeo izolovano u manastiru Kozanča [ro], okrug Botošani.

Zajedno sa svojim starijim bratom Vasilejom, Kleopa se pridružio zajednici u isposnici Sihastrije u decembru 1929. Vojsci se pridružio u gradu Botošani godine 1935, ali se godinu dana kasnije vratio u isposnicu, gde je 2. avgusta 1937. pomazan za monaha, uzevši na krštenju ime Kleopa („vodič“). U junu 1942. godine postavljen je za igumanskog namesnika zbog lošeg zdravlja igumana Joanikija Moroja.

Za jerođakona rukopoložen je 27. decembra 1944, a onda 23. januara 1945. za jeromonaha od arhiepiskopa Galaktiona (Korduna) [ro], tadašnjeg igumana manastira Njamc. Potom je zvanično postavljen za igumana Isposnice Sihastrije.

Godine 1947. isposnica postaje manastir, a zamenik arhimandrita Kleopa Ilie postaje arhimandrit po odobrenju patrijarha Nikodima [ro]. Pošto ga je 1948. tražila komunistička tajna policija, on je nestao u šumi oko manastira i ostao tamo šest meseci. Za igumana manastira Slatina [ro] u okrugu Sučava postavljen je 30. avgusta 1949. godine, gde se pridružio 30 drugih monaha iz zajednice manastira Sihastrija kao rezultat odluke patrijarha Justinijana [en].

Tu je osnovao zajednicu monaha sa preko 80 ljudi. Između 1952. i 1954. ponovo ga je progonila Sekuritatea i zajedno je sa jeromonahom Arsenijem Papačokom pobegao u Stanišvarske planine [ro]. Posle dve godine po nalogu patrijarha Justinijana vraćen je u manastir.

Grob oca Kleope u manastiru Sihastrija

Godine 1956. vratio se u manastir Sihastriju, gde je bio miropomazan, a u proleće 1959. po treći put se povukao u planine Njamc, gde je proveo narednih pet godina. Vratio se u Sihastriju u jesen 1964. godine, kao ispovednik cele zajednice i nastavio da daje duhovne savete i monasima i narodu naredne 34 godine. Umro je 2. decembra 1998. u manastiru Sihastrija.

Reputacija[uredi | uredi izvor]

Bio je snažan branilac tradicionalnog pravoslavnog načina života i imao je snažan uticaj na kasnija dešavanja u Rumunskoj pravoslavnoj crkvi. Sadašnji patrijarh Danijel je bio jedan od njegovih učenika zajedno sa ostalim sadašnjim episkopima. Uvek je bio ponizan i tokom života dosledno umanjivao svoja dela i patnju.[3][4]

Tvrdio je da je dok je bio povučen u planinama živeo kao kralj, iako su uslovi bili izuzetno teški, oskudna hrana i improvizovano sklonište. Njegovo gledište o važnosti ekologije i odgovornosti čoveka da voli i podržava svet prirode kao stvorenje Božije, prešlo je dug put obezbeđujući učešće Rumunske crkve u prihvatanju ekoloških pogleda.

Često su ga tražile za savet razne važne ličnosti poput političara i biznismena koje je primao zajedno sa običnim narodom. Propovedao je krotost i temeljno razumevanje Biblije i Svetog predanja.

Upravo zahvaljujući njegovoj krotosti, uprkos njegovoj ogromnoj moći uticaja na crkvu, kao i njegovom ogromnom znanju, postao je simbol crkvenog preporoda nakon Revolucije 1989. godine.

Objavljena dela[uredi | uredi izvor]

  • Despre credința ortodoxă („O pravoslavnoj veri“, Bukurešt, 1981., 280 str., ponovo objavljeno 1985. godine, zatim u Galacu pod naslovom: Călăuza în credința ortodoxă, „Vodič za pravoslavlje“,1991., 276 str.);
  • Predici la praznice împărătești și sfinți de peste an („Propovedi o verskim praznicima i svecima tokom godine“, Ed. Episcopiei Românului, 1986., 440 str.);
  • Predici la Duminicile de peste an (Propovedi nedeljom tokom godine, Ed. Episcopiei Românului, 1990., 560 str.);
  • Valoarea sufletului (Vrednost duše, Galac, 1991., 176 stranica, ponovo objavljeno u Bakau, 1994., 238 str.);
  • Urcuș spre înviere (predici duhovnicești) („Uspon ka vaskrsenju (duhovne besede)“, Manastir Njamc, 1992., 416 str.);
  • Despre vise și vedenii („O snovima i vizijama“, Bukurešt, 1993., 270 str.);
  • Brojni članci u različitim časopisima i novinama, propovedi u rukopisima

Učenja[uredi | uredi izvor]

  • Starac Kleopa: Put neba - Pravoslavna misionarska škola pri hramu Svetog Aleksandra Nevskog, Beograd; biblioteka „Obraz svetački“, 2001.
  • Arhimandrit Joanikije Balan: Veliki je Bog – Starac Kleopa. Pravoslavna misionarska škola pri hramu Svetog Aleksandra Nevskog, Beograd; biblioteka „Obraz svetački“, 2007.
  • Starac Kleopa Deci. Čuvari, Beograd 2014.
  • Starac Kleopa: Uspon ka Vaskrsenju – Kako dostići Carstvo Nebesko. Pravoslavna misionarska škola pri hramu Svetog Aleksandra Nevskog, Beograd; biblioteka „Obraz svetački“, 2015.

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „22 godine od upokojenja starca Kleope”. SPC. 3. 12. 2020. 
  2. ^ „Cleopa Ilie”. www.poezie.ro (na jeziku: rumunski). Pristupljeno 26. 8. 2023. 
  3. ^ „Duša pred prestolom tvorca”. Svetigori, Svetosavlje.  |first1= zahteva |last1= u Authors list (pomoć)
  4. ^ „Isečak iz knjige ,,Veliki je Bog - O neznanim sudovima Božijim”. Čudo.  |first1= zahteva |last1= u Authors list (pomoć)

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Игуман_Клеопа_(Илије)&oldid=26888544”