Konstantin I Gruzijski

Konstantin I (gruzijski: კონსტანტინე I), (umro 1412) je bio kralj Gruzije od 1405. ili 1407. do svoje smrti 1412. On je zajednički predak svih preživelih grana dinastije Bagrationa.^[1]

Biografija[uredi | uredi izvor]

Konstantin je bio stariji sin gruzijskog kralja Bagrata V I njegove druge žene, Ane od Trapezunta. Njegovi baka i deda po majci bili su car Aleksije III Veliki Komnin i carica Teodora Kantakuzin.

Godine 1400. Konstantin je poslat u diplomatsku misiju kod tursko-mongolskom vojskovođe Timura (Tamerlana) koji je nastavio nemilosrdni i razorni rat protiv Gruzije. Nakon toga, on je uzalud zahtevao od svog polubrata kralja Đorđa VII da sklopi mir sa Timurom. 1402. godine, Konstantin se zajedno sa knezom Joanom Džakelijem od Samchea potčinio Timuru, ali nikada nije učestvovao u ratu protiv Gruzije. Nasledio je 1407. godine, polubrata kralja Đorđa VII kao kralj i pokrenuo je program obnove onog što je bilo uništeno tokom Timurovih pohoda. Oko 1411. udružio se sa širvanšahom Ibrahimom I i vladarom Šaki Sidija Ahmeda da bi se suprotstavio napredovanju Turkmena Kara Kojunlu na Kavkaz. U odlučujućoj bici kod Čalagana, saveznici su razbijeni, a kralj Konstantin I, njegov polubrat David i Šervanšah Ibrahim su zarobljeni. U zatočeništvu se ponašao bahato i razbesneli turkomanski princ Kara Jusuf je naredio da se on, David i 300 gruzijskih plemića pogube. Kara Jusuf je svojom rukom ubio kralja Konstantina I.^[2]

Porodica[uredi | uredi izvor]

Kralj Konstantin I je bio oženjen Natiom, ćerkom Kucne, princa-čemberlana (amiredžibija) od Gruzije. Malo je dostupnih informacija o Natijinoj porodici: to je možda bila dinastija Khurtsidzea iz Samckhea^[2] ili Gabelisdzea, navodnih predaka porodice Amiredžibi, iz Šida Kartlija.^[3] Sam Kutna je oko 1386. godine bio poslanik u Carigradu.^[4]

Kralj Konstantin I je imao tri sina, Aleksandra, Bagrata i Đorđa, koje je njihov otac proglasio za savladare između 1405. i 1408. godine.^[2]

Aleksandar (1390–1446), nasledio je svog oca kao kralj Gruzije i vladao je do abdikacije sa prestola 1442.
Đorđe, knez.
Bagrat, knez.

Reference[uredi | uredi izvor]

^ Massingberd, Hugh (ed., 1980). Burke's Royal Families of the World, Volume 2, p. 61. Burke's Peerage. ISBN 0850110297.
^ ^a ^b ^v Toumanoff, Cyril (1949–51). The Fifteenth-Century Bagratids and the Institution of Collegial Sovereignty in Georgia. Traditio 7: 174, 176-177.
^ (na ruskom) Grebelski, P. Kh., Dumin, S. V., Lapin, V. V. (1993), Dvoranskie rodi Rossijskoj imperii (Noble familis of Russian Empire), vol. 3, str. 38. IPK Vesti.
^ Toumanov, Kiril (1949–51). Bagratidi iz petnaestog veka i institucija kolegijalnog suvereniteta u Gruziji. Tradicija 7: 174, 176-177.

[1] Massingberd, Hugh (ed., 1980). Burke's Royal Families of the World, Volume 2, p. 61. Burke's Peerage. ISBN 0850110297.

[Именован-20240420172327-2] v Toumanoff, Cyril (1949–51). The Fifteenth-Century Bagratids and the Institution of Collegial Sovereignty in Georgia. Traditio 7: 174, 176-177.

[3] (na ruskom) Grebelski, P. Kh., Dumin, S. V., Lapin, V. V. (1993), Dvoranskie rodi Rossijskoj imperii (Noble familis of Russian Empire), vol. 3, str. 38. IPK Vesti.

[4] Toumanov, Kiril (1949–51). Bagratidi iz petnaestog veka i institucija kolegijalnog suvereniteta u Gruziji. Tradicija 7: 174, 176-177.

[1]

[2]

[3]

[4]