Maksa Ćatović
Maksa Ćatović | |
|---|---|
 | |
| Datum rođenja | 9. oktobar 1950. |
| Mesto rođenja | Despotovac, FNRJ |
| Prebivalište | Beograd |
| Zanimanje | muzički i filmski producent |
Maksa Ćatović (Despotovac, 9. oktobar 1950) srpski je muzički i filmski producent. Osnivač je producentske kuće Komuna.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Novom Pazaru 1969. godine. Započeo je studiranje na Ekonomskom i Pravnom fakultetu ali je napustio 1972. godine. Radio je kao disk džokej u diskotekama Cepelin (1970/72) i Monokl u Beogradu, zatim jedno vreme kao muzički saradnik na Programu 202 Radio Beograda i kao muzički urednik Programa za mlade na istom programu.[1] Kao muzički kritičar pisao za listove Mladost i Džuboks a paralelno je radio kao muzički producent u muzičkoj produkciji Radio Beograda.[2]
U studiju 6 Radio Beograda producirao je prve snimke mnogih rok grupa (Smak - Ulazak u harem, YU grupa - Sama, LP ploču Bate Kostića i Josipa Bočeka. U to vreme počinje da se bavi i organizacijom koncerata, prvi koncert Bijelog dugmeta u Beogradu (hala Pinki 1975), zatim grupa kao što su Smak, Indeksi, Tajm i Septembar. Kao menadžer direktno je uticao na programsku politiku PGP RTS obezbedivši izdavanje prvih LP ploča grupa kao što su: Buldožer, Drugi način, Atomsko sklonište i druge. Bio je i deo ekipe koja je organizovala koncert Bijelog dugmeta na Hajdučkoj česmi u Beogradu 1977. godine.[3]
Godine 1977. počinje saradnju sa Zdravkom Čolićem, bio je producent na više njegovih ploča uključujući album Ako priđeš bliže koja je prodata u 900 hiljada primeraka i koja je rezultirala najvećom turnejom ikad održanom na prostorima bivše Jugoslavije. Pod njegovim rukovodstvom spektakl Putujući zemljotres protutnjao je Jugoslavijom sa finalnim koncertima na Marakani i Koševu septembra 1978. godine.[4]
Učestvovao je u organizovanju celodnevnog koncerta na stadionu JNA Rok spektakl 79 na kome je učestvovalo 20 domaćih grupa predvođenih Bijelih dugmetom.[2] Na hipodromu u Beogradu septembra 1981. godine organizovao dvodnevni festival Svi marš na ples na kome su učestvovale sve domaće grupe i kao specijalni gost Ajron mejden, koji su tog trenutka bili broj 1. na svim top listama u svetu.[5] Nakon toga prestaje da se bavi koncertima.
Komuna kao muzička produkcija[uredi | uredi izvor]
Na nagovor bivših saradnika juna 1985. godine vraća se poslu i osniva firmu Komuna kao jednu od prvih privatnih preduzeća u SFRJ, pogotovo u oblasti kulture. Na početku osnovna delatnost Komune bila je diskografija. Na MESAM-u 1991. godine Komuna je od četiri kategorije bila proglašena najboljom u tri.
Maksa Ćatović je doveo mnogobrojne poznate pevače i grupe koji su izdavali za Komunu tokom 20 godina poput Zdravka Čolića, Pilota, Laboratorije zvuka, Gorana Bregovića, Laze Ristovskog, Saše Loknera, Tanje Banjanin, Ramba Amadeusa, Grua, sastav K2, Dejana Cukića, Li mena, sastav Montenigers i popularne pevače folk muzike poput Džeja, Vesne Zmijanac, Cece i Dragane Mirković.
Kao direktor Mediteranskog muzičkog festivala u Budvi 1996, 1997 i 1998. godine uspostavlja standarde koji do danas nisu prevaziđeni. Organizaciji koncerata vraća se 2003. godine radi ugovora gostovanja grupe Rolingstouns, koji ipak nije realizovan zbog loše bezbednosne situacije nakon atentata na Zorana Đinđića.[6] U kasnijem periodu organizuje seriju koncerata koje publika u Srbiji dugo nije mogla ni da zamisli poput gostovanja poznatih svetskih zvezda kao što su: Lučano Pavaroti, Madona, AC/DC, Sting, Eros Ramacoti, Metalika, R.E.M., Džamirokvaj, Enrike Iglesijas, Pink, Plasibo, Lord of the Dance, Zubin Mehta, Brajan Adams, Fil Kolins, Dip perpl, Džetro Tal i druge.[7]
Filmska produkcija[uredi | uredi izvor]
Raspadom SFRJ i pojavom piraterije menja se i osnovna delatnost Komune. Producirajući muziku za film Emira Kusturice Arizona drim iz 1993. godine, polako se prebacuje delatnost firme i na produkciju filmova. Aktivno učestvuje u pripremama za snimanje filma Emira Kusturice Podzemlje. Nakon prekida snimanja u Pragu 1994. godine, preuzima obavezu da završi film i postaje glavni producent za Jugoslaviju. Film pobeđuje u Kanu 1995. godine i osvaja Zlatnu palmu za najbolju režiju.
Nakon toga producirao je više filmova koji su osvajali nagrade u zemlji i inostranstvu:
- kratki film Moja domovina osvojio čak 38 nagrada od svih ikada proizvedenih filmova na prostoru bivše Jugoslavije
- film Crna mačka beli mačor osvajač Srebrnog medveda na festivalu u Veneciji
- film Lajanje na zvezde, najgledaniji film u bioskopima 1998. godine u SRJ
- film Sivi kamion crvene boje, proglašen najboljim filmom u Nemačkoj 2004. godine
Kao izvršni producent za RTS realizovao je od 1998. do 2006. godine popularne TV serije: Porodično blago, Svaštara, Lisice, Neki novi klinci i Stižu dolari, a one su obarale rekorde gledanosti.
Sarađivao je sa zvučnim rediteljskim imenima osim Emira Kusturice i sa Milošem Radovićem, Zdravkom Šotrom, Dinkom Tucakovićem, Srđanom Koljevićem, Aleksandrom Đorđevićem, Mihajlom Vukobratovićem i drugima. Kao koproducent potpisao je i film Božidara Nikolića Balkanska braća, film Klopka Srdana Golubovića i film Motel Nana u režiji Predraga Velinovića.
Posle 8 godina pauze, 2018. godine kao producent potpisao je novi film Predraga Antonijevića Zaspanka za vojnike i 2021. njegov nov film Dara iz Jasenovca.[8]
Kao producent potpisuje od 3 sezone popularnu seriju Ubice mog oca, a za Telekom Srbija radi i izvršnu produkciju serijala Državni posao i špijunski triler seriju Državni službenik i seriju Pevačica.
Izvršni producent ili koproducent[uredi | uredi izvor]
| God. | Naziv | Uloga | |
|---|---|---|---|
| 1995. | Podzemlje | koproducent | |
| 1996. | Bila jednom jedna zemlja | producent | |
| 1997. | Moja domovina | producent | |
| 1998. | Lajanje na zvezde | producent | |
| 1998. | Crna mačka, beli mačor | izvršni producent | |
| 1998-2002. | Porodično blago | producent | |
| 2000. | Tajna porodičnog blaga | producent | |
| 2000. | Svaštara | producent | |
| 2000. | A sad adio | producent | |
| 2001. | Lola | producent | |
| 2001. | Normalni ljudi | producent | |
| 2002. | Novogodišnje venčanje | producent | |
| 2002. | Lisice | producent | |
| 2002. | Država mrtvih | producent | |
| 2003. | Margina | producent | |
| 2003. | Neki novi klinci | producent | |
| 2004. | Sivi kamion crvene boje | producent | |
| 2005. | Balkanska braća | producent | |
| 2004-2006. | Stižu dolari | producent | |
| 2007. | Klopka | koproducent | |
| 2007. | Letete s Rossinant | koproducent | |
| 2008. | Poslednji trenutak večnosti | koproducent | |
| 2010. | Motel Nana | producent | |
| 2018. | Zaspanka za vojnike | producent | |
| 2021. | Rokopisac | producent | |
| 2021. | Dara iz Jasenovca | producent | |
| 2021-. | Pevačica (TV serija) | producent | |
| 2019-. | Državni posao | producent | |
| 2019-. | Državni službenik | producent | |
| 2019-. | Ubice mog oca | producent | |
| 2022-. | Bunar (TV serija) | producent | |
| 2023. | Dara iz Jasenovca (mini-serija) | producent | |
| / | Ringišpil (serija) | producent | |
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Pola veka beogradskih diskotekpolitika.rs
- ^ a b „Maksa Ćatović”. netfilm.tv. Arhivirano iz originala 1. 4. 2017. g. Pristupljeno 24. 2. 2018.
- ^ Komuna production Arhivirano na sajtu Wayback Machine (24. februar 2019) komuna.com
- ^ Čolin zemljotres na “Marakani“novosti.rs
- ^ Kruna karijere
- ^ The Rolling Stones u Beogradu – Deset godina kasnijebalkanrock.com
- ^ „Concert production - Komuna”. komuna.com. Arhivirano iz originala 4. 1. 2019. g. Pristupljeno 4. 1. 2019.
- ^ ŠTA KAŽE STRUKA KO TREBA DA RADI FILM S HOLIVUDSKIM ZVEZDAMA O ZLOČINIMA NDH: Oliver Stoun da režira Jasenovac
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Maksa Ćatović na sajtu IMDb (jezik: engleski)
