Momir Lazić
Momir Lazić | |
|---|---|
 Momir Lazić besedi poeziju, 2017. godine | |
| Datum rođenja | 26. avgust 1947. |
| Mesto rođenja | Sarajevo, NR BiH, FNR Jugoslavija |
| Datum smrti | 31. januar 2020. (72 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
| Zanimanje | novinar, književnik, publicista |
| Nagrade | Vidi spisak |
Momir Lazić (Sarajevo, 26. avgust 1947 — Beograd, 31. januar 2020) bio je srpski književnik, novinar, publicista i izdavač.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Momir Lazić rođen je 26. avgusta 1947. godine u Sarajevu. Prevođen je na švedski, rusinski, albanski, makedonski, slovenački, italijanski, malteški, poljski, mađarski, ruski, jermenski, beloruski, bugarski, rumunski i engleski jezik.
Osnivač je i glavni i odgovorni urednik časopisa za kulturu, umetnost i društvena pitanja „Zbilja” koji je pokrenuo 1990. godine u Karlovcu. Bio je i glavni i odgovorni urednik izdavačke kuće „Rivel Ko” u Beogradu.
Uvršten je u najelitinije antologije srpske književnosti: duhovne, ljubavne i rodoljubive poezije.
U Hrvatskoj je, kao istaknut član Srpske demokratske stranke, hapšen i zatvaran od strane režima HDZ-a.[1]
Živeo je na Fruškoj gori. Preminuo je 31. januara 2020. godine u Beogradu posle duge i teške bolesti.[2]
Dela (bibliografija)[uredi | uredi izvor]
Zbirke pesama[uredi | uredi izvor]
- „Žega” (1957)
- „Rađanje” (1970)
- „Jutro na usnama” (1979)
- „Pjesme ljubavi” (1983)
- „Čigrice grlice iz Skladišne ulice” (1986)
- „Suncu u pohode” (1989; sa Marijom Lazić)[a]
- „Između dodira i ispunjenja” (1990; sa Marijom Lazić)[b]
- „Govor pjene” (1991)
- „Predaja istine” (1991)
- „Dan u kamenu” (1993)
- „Ne dam se ljubavi” (1994)
- „Mom narodu da ne zaboravi” (1996)
- „Mom narodu da ne zaboravi” (2001; drugo izdanje)
- „Hristoiskrice” (2007)
- „Pravda” (2009)
- „Vreme obmana” (2010)[v]
- „Nepravda” (2011)
- „Slava Bogu” (2013)
- „Između deset prstiju” (2015)
Romani[uredi | uredi izvor]
- „Švabac” (1987)
Knjige ogleda i rasprava[uredi | uredi izvor]
- „Trideset jedan portret” (1998)
- „Krst zavičaja” (2000)
- „Ispiranje mozga” (2003)
- „Put u kataklizmu” (2004)
- „Obraz i otadžbina” (2005)
Priredio[uredi | uredi izvor]
- „Antologija srpske zbilje na arapskom jeziku” (2006)
Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]
- Nagrada Akademije Ivo Andrić za životno delo
- „Zlatna značka” Kulturno-prosvetne zajednice Srbije
- Nagrada „Lazar Vučković” za poeziju
- Međunarodna nagrada za poeziju „Poznanj 1986”
- „Zlatna potkovica” za najbolju rodoljubivu knjigu
- Nagrada časopisa „Porodica i dijete” za prozu
- Nagrada „Milica Stojadinović Srpkinja” za poeziju
- Nagrada „Nebojša M. Krstić” za duhovno stvaralaštvo Srba
- Nagrada „Svetozar Miletić” za životno delo u novinarstvu
- Književna nagrada „Pavle Marković Adamov” za životno delo
- Nagrada Minerva za knjigu „Put u kataklizmu”, 2006.
- Plaketa sa likom Sime Matavulja koju dodeljuje Udruženje književnika Srbije, 2019.
