Natalija Kačujevska
| natalija kačujevska | ||
|---|---|---|
| Lični podaci | ||
| Datum rođenja | 22. februar 1922. | |
| Mesto rođenja | Moskva,  Ruska SFSR | |
| Datum smrti | 20. novembar 1942. (20 god.) | |
| Mesto smrti | Hulhuta, Gomeljska oblast Beloruska SSR,  Sovjetski Savez | |
| Porodica | ||
| Supružnik | Pavle Kaučevski | |
| Delovanje | ||
| Učešće u ratovima | Veliki otadžbinski rat | |
| Služba | Crvena armija 1941 — 1942 | |
| Heroj | ||
| Heroj Rusije od | 12. maja 1997. | |
| Odlikovanja |
| |
Natalija Aleksandrovna Kačujevska rođena Spirova (rus. Ната́лья Алекса́ндровна Качу́евская; Moskva, 22. februar 1922 — Hulhuta, Gomeljska oblast, 20. novembar 1942), sovjetska bolničarka, učesnica Velikog otadžbinskog rata i heroj Ruske Federacije.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođena je 22. februara 1922. godine u Moskvi. Njena majka Aleksandra Spirova i tetka Augusta Miklaševskaja su bile operske pevačice. Natalija je nakon završetka srednje škole, ušla u glumačkog odeljenja Ruskog instututa pozorišnog iskustva (GITIS) i bila student narodnog umetnika SSSR-a Mihaila Tarhanova. Bila je učenica druge godine kada je juna 1941. godine otpočeo Veliki otadžbinski rat.[1]
Od početka rata želela je da ode na front, ali je bila odbijena. Učestvovala je u radnim brigadama, koje su u jesen 1941. godine učestvovala u izgradnji utvrđenja na periferiji Moskve. Tokom 1941. godine je organizovala pozorišnu grupu s kojom je stalno odlazila na frontove i bolnice, gde je davala priredbe za vojnike i ranjenike. Prilikom posete jednoj vojnoj improvizovanoj bolnici upoznala je ranjenika Pavla Kaučevskog, koji je bio komandnat jednog partizanskog odreda iz Belorusije. Nakon njegovog napuštanja bolnice, u proleće 1942. godine Natalija se udala za njega.[1]
Tokom 1942. godine završila je kurs medicinskih instrukotra i dobrovoljno je otišla na front — bila je poslata na južni deo Staljingradskog fronta, gde je radila u vojnoj bolnici. Ipak i dalje je tražila da ide u direktnu borbu, pa je bila postavljena za sanitetskog instruktora 105. gardijskog pešadijskog puka. Prilikom kontraofanzive 28. armije u južnom delu sela Hulhuta, tokom teških borbi sa nemačkim snagama, Natalija je spasila živote sedamdeset ranjenih boraca. Dana 20. novembra 1942. godine Nataša je ostala s grupom ranjenika, koji je trebalo da budu transportovani u poljsku bolnicu. Dok je ona dežurala s renjenicima, počela je da ih okružuje grupa nemačkih vojnika pa je Nataša uzela mitraljez i ušla u borbu s okupatorom. U razmeni vatre je bila teško ranjena, ali je prilikom prilaska nemačkih vojnika aktivirala bombu koja je usmrtila nju i nekoliko neprijateljskih vojnika.[1]
Nakon pogibije bila je sahranjena na mestu smrti u blizini sela Khulhut, u Karmjanskom rejonu Gomeljske oblasti u Belorusiji. Kasnije su njeni posmrtni ostaci bili preneti u selo Jaškul, gde su sahranjeni u grobnici stardalih boraca.[1]
U toku Velikog otadžbinskog rata, jula 1942. godine je poginuo i Natalijin suprug Pavle Kaučevski (1918—1942), kada je kao s grupom partizana izvršio napad na nemačku motorizovanu kolonu.[2]
Za iskazani heroizam u borbi s nemačko-fašističkim okupatorom u toku Velikog otadžbinskog rata, posmrtno je 12. maja 1997. godine ukazom predsednika Ruske Federacije Borisa Jeljcina proglašena za heroja Ruske Federacije.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d Biografija Natalije Kačujevske warheroes.ru
- ^ „Biografija Pavla Kaučevskog remember.ru”. Arhivirano iz originala 12. 10. 2017. g. Pristupljeno 08. 11. 2017.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- (jezik: ruski) Biografija Natalije Kačuevske na sajtu Heroji zemlje
Žene Heroji Ruske Federacije | ||
|---|---|---|
 | ||
.svg){kind=small}