Naum Dimitrijević
Naum Dimitrijević | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1. decembar 1856. |
| Mesto rođenja | Kraljevo, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 17. mart 1920. (63 god.) |
| Mesto smrti | Beč, Republika Austrija |
| Zanimanje | Novinar |
Naum Dimitrijević (Kraljevo, 1. decembar 1856 — Beč, 17. mart 1920) bio je srpski novinar.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Naum Dimitrijević je rođen 1. decembra 1856. godine u Kraljevu. Školovao se u Beogradu, gde je završio šest razreda gimnazije. Od 1889. do 1891. godine radio je kao pisar Ministarstva unutrašnjih dela. Kao novinar sarađivao jeu listovima Narodne radikalne stranke Samouprava i Odjek. Pored rada u ovim listovima, pokrenuo je i nekoliko svojih.[1] Pokrenuo je satirični list Gedža, list za šalu i satiru, koji je izlazio od 1892. do 1895. godine i po kom je dobio nadimak Gedža. List je 1893. promenio podnaslov u List za ozbiljnu satiru, a 1895. njegov podnaslov je bio List za satiru, šalu i zabavu. Zbog karikature koja je objavljena u Gedži i koja je prikazivala Nikolu, sina namesnika Jovana Ristia, Dimitrijević je proveo mesec dana u zatvoru.[2]
Pored časopisa Gedža, Dimitrijević je bio vlasnik Narodnog prijatelja (1894). Godine 1910. pokrenuo je dnevni politički list Tribuna, koji je bio blizak radikalima. List je sve do 1914. godine i izbijanja Prvog svetskog rata izlazio u Beogradu, a potom je izlazio u Nišu do oktobra 1915. Izlaženje ovog lista je obnovljeno nakon okončanja rata. Dimitrijević je bio i odgovorni urednik Borbe (1892-1893), urednik Policijskog glasnika (1897-1904) i direktor nedeljnika La Nouvelle Serbie, koji je izlazio u Parizu od maja 1916. godine.[1] Godine 1897. objavio prvi u Srbiji album osuđenih za počinjena krivična dela.[3]
Kao novinar bio je na Torlaku 1914. godine. Ministarstvu unutrašnjih dela se žalio da su ga majori Dobrosav Đorđević i Voja Tankosić pretukli i da je bio opljačkan. Najverovatniji uzrok neprijateljstvu je bio taj što je Dimitrijević preveo jedan austrijski tekst u kom je udruženje Ujedinjenje ili smrt bilo nazvano Crna ruka, čime je Dimitrijević bio prva osoba u zemlji koja je organizaciju nazvala ovim, za njene pripadike, pogrdnim imenom.[1][4] Godine 1911. bio je blagajnik i predsednik Srpskog novinarskog udruženja. Pored nadimka Gedža, nosio je i nadimak Skolomerija.[1][5]
Preminuo je 17. marta 1920. godine u Beču.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d Srpski biografski rečnik. Knj. 3, D-Z. Novi Sad: Matica srpska. 2007. str. 251. ISBN 978-86-7946-001-1.
- ^ Ikonić, Ivana (2015). Srpska humorističko-satirička periodika druge polovine HIH veka i početka HH veka (PDF). Novi Sad: Filozofski fakultet Univerziteta u Novom Sadu. str. 209; 230—231.
- ^ „Naum Dimitrijević, novinar”. Vreme. 19. 3. 1930. Pristupljeno 5. 12. 2023.
- ^ Petković, Velibor. „Intervju: Slaviša Pavlović”. Pressing. Pristupljeno 5. 12. 2023.
- ^ Ikonić, Ivana (2015). Srpska humorističko-satirička periodika druge polovine HIH veka i početka HH veka (PDF). Novi Sad: Filozofski fakultet Univerziteta u Novom Sadu. str. 209.
