Odnosi Jugoslavije i Vijetnama
 Vijetnam |
 Jugoslavija |
|---|---|
Odnosi Jugoslavije i Vijetnama bili su istorijski odnosi između Vijetnama (do 1975. Severni Vijetnam) i SFR Jugoslavije. Dve zemlje uspostavile su formalne bilateralne odnose 1957. godine.[1] Odnosi su bili pretežno pozitivni zbog pozitivnog imidža Vijetnama u Jugoslaviji u javnosti koji je bio rezultat otpora Vijetnama stranoj dominaciji i zajedničkog članstva u Pokretu nesvrstanih.
Uprkos razvijenim diplomatskim odnosima sa Sjedinjenim Državama i drugim zemljama Zapadnog bloka, Jugoslavija se jasno i javno ogradila od američke politike u Vijetnamu.[2] Tokom 1960-ih po jugoslovenskim gradovima se moglo uočiti ulično nasilje i nemiri na protestima tokom kojih su izražena snažna antiamerička osećanja i apeli protiv Vijetnamskog rata.[3] Jugoslavija je 1967. normalizovala svoje odnose sa Vatikanom i papa Pavle VI je zajedno sa predsednikom Jugoslavije Josipom Brozom Titom radio na postizanju mira u Vijetnamu.[4] Jugoslovenske vlasti su 1969. godine osnovale Koordinacioni odbor za pomoć narodu Vijetnama-Indokine kao telo podređeno Socijalističkom savezu radnog naroda Jugoslavije.[5] Između 18. i 24. maja 1971. Ngujen Ti Bin, ministarka inostranih poslova Privremene revolucionarne vlade Republike Južnog Vijetnama, posetila je Jugoslaviju gde se susrela sa predsednikom Titom, Mitjom Ribičičem, Mirkom Tepavcem i Gustavom Vlahovim tokom kojih su se dve strane dogovorile da uspostave formalne bilateralne odnose.[6]
Na odnose između Jugoslavije i Vijetnama je negativno uticao Kambodžansko-vijetnamski rat jer je Beograd smatrao da je, uprkos unutrašnjoj situaciji u Kambodži, strano mešanje bilo neopravdano i moglo da dovede do šireg kinesko-sovjetskog sukoba.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Vietnam values traditional ties with Serbia: PM”. People's Army Newspaper. 9. 9. 2017. Pristupljeno 5. 12. 2020.
- ^ Helmut Sonnenfeldt (24. 6. 1969). „Yugoslavia:Memorandum From Helmut Sonnenfeldt of the National Security Council Staff to the President's Assistant for National Security Affairs (Kissinger)” (PDF). state.gov. Pristupljeno 5. 12. 2020.
- ^ Radina Vučetić (8. 4. 2015). „Violence against the Antiwar Demonstrations of 1965–1968 in Yugoslavia: Political Balancing between East and West”. European History Quarterly. SAGE Publications. 45 (2): 255—274. S2CID 146700718. doi:10.1177/0265691414568283. Pristupljeno 5. 12. 2020.
- ^ Hrvoje Klasić (11. 1. 2018). „DETALJI NEOČEKIVANE SURADNJE DVIJU SUPROTSTAVLJENIH STRANA Kako su Tito i Sveta Stolica došli na ideju da zajedno pokušaju zaustaviti rat u Vijetnamu”. Jutarnji list. Pristupljeno 5. 12. 2020.
- ^ Milorad Lazic (2021). „Arsenal of the Global South: Yugoslavia's Military Aid to Nonaligned Countries and Liberation Movements”. Nationalities Papers. 49 (3): 428—445. S2CID 233733201. doi:10.1017/nps.2020.6.
- ^ Milutin Tomanović, ur. (1972). Hronika međunarodnih događaja 1971 [The Chronicle of International Events in 1971] (na jeziku: srpskohrvatski). Belgrade: Institute of International Politics and Economics. str. 2664.