Pararomski jezici
Pararomski jezici su različiti mešoviti jezici neindoarijske lingvističke klasifikacije koji sadrže značajne primese romskog jezika. Govore se kao tradicionalni narodni jezik romskih zajednica,[1] umesto ili pored varijanti romskog jezika. Neki pararomski jezici uopšte nemaju strukturne karakteristike romskog jezika već uzimaju samo njegov rečnik.[2]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Romi su predstavljeni kao narod koji živi pretežno širom Evrope tokom poslednjih hiljadu godina iako su poreklom sa severnog indijskog potkontinenta, u regionima koji su danas deo Indije i Pakistana. Jezička struktura većine pararomskih jezika se zasniva na indoevropskim jezicima, osim onog koji se zasniva na estonskom i baskijskom regionu Španije i Francuske, odvojeno od iberijskog romskog jezika Kalo, španskog i portugalskog romskog jezika zasnovanog na romanskim jezicima Iberije. Fenomen pararomskih jezika je sličan jevrejskim, osim hebrejskog, kojima govore različite zajednice jevrejske dijaspore i koji su pod velikim uticajem jidiša među Aškenazima, ladina među sefardskim Jevrejima ili judeo–grčkog, judeo–italijanskog, judeo–arapskog i drugih.
Varijante[uredi | uredi izvor]
Na osnovu indoevropskih jezika[uredi | uredi izvor]
- Jermenski
- Lomavrenski jezik
- Germanski
- Angloromski
- Skandoromski
- Sinti[3]
- Helenski
- Romanski–grčki
- Romanski
- Slovenski
- † Boemski romski
- Romansko–srpski
- Persijski[4]
- Gorbat
- Persijski–romski
- Magati
Na osnovu neindoevropskih jezika[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Matras, Y. Romani: A Linguistic Introduction Cambridge University Press. 2002. ISBN 0-521-63165-3.
- ^ Matras, Yaron (5. 10. 2010). Romani in Britain. Edinburgh University Press. ISBN 9780748687015 — preko Google Books.
- ^ Hubschmannova, Milena; Kalinin, Valdemar; Kenrick, Donald (28. 4. 2018). What is the Romani Language?. University of Hertfordshire Press. ISBN 9781902806068 — preko Google Books.
- ^ Persian-Romani (Mixed Language)
- ^ „Romani and Turkish”. "Was ich noch sagen wollte…". 2001. str. 303—326. ISBN 9783050079851. doi:10.1515/9783050079851-022.
- ^ „'Эtnografiя narodov Krыma' - Statьi: Zabыtoe plemя”. Arhivirano iz originala 2004-01-24. g. Pristupljeno 2010-10-20.