Портал:Crna Gora/Biografija 44
Peko Pavlović Nikolić (Čevo, 1828. — 4. maj 1903.) je bio crnogorski perjanik, komandant i vojvoda i čuveni hajdučki harambaša iz Stare Crne Gore.
Otac mu se zvao Pavle koji je bio barjaktar čevskog bataljona, pa je zato nazivan Pavlović, inače mu je prezime Nikolić. Pročuo se po hrabrosti i spretnosti još u vrijeme Knjaza Danila, a posebno 1875, prilikom ustanka hercegovačkih Srba protiv Turaka kada je organizovao crnogorske i hercegovačke čete. Knjaz ga najprije postavlja za svog perjanika a kasnije sa dvadesetak godina za čevskog kapetana. Predvodio je na hiljade dobrovoljaca iz Crne Gore i organizovao ustaničku vojsku, svrstavši 11 hiljada Hercegovaca u 12 bataljona. Evropska štampa, koja je opširno pisala o ustanku, posebno je isticala vojvodino vrsno komandovanje, koje je Turcima nanijelo velike gubitke. Istakao se u bici u Vučjem Dolu u kojoj su pobjeđeni Turci, kao i u mnogim drugim bitkama tog vremena kao što je Boj na Kasabi Nevesinjskoj zatim Bitka na Muratovici i u gotovo svim bitkama tokom ustanka. Knjaz Nikola mu daje vojvodski čin 1876. godine. Nakon što je učestvovao u bici na Krscu i oslobođenju Nikšića, došao je u sukob sa kraljevim tastom Petrom Vukotićem i samim knjazom Nikolom, morao je da napusti Crnu Goru i ode u Bugarsku gdje sa radikalskom emigracijom (među kojom je bio i Nikola Pašić) bezuspješno sprema upad u Srbiju i svrgnuće kralja Milana. Nakon Bugarske odlazi u Rusiju gdje biva primljen uz visoke počasti kao veliki vojskovođa, u Rusiji gdje su mu sinovi na školovanju i u vojnoj službi i gdje boravi pet godina. Vratio se u Crnu Goru u kojoj nije bio politički aktivan i u kojoj je umro 4. maja 1903. godine. Sahranjen je pred kapelicom na Starom cetinjskom groblju, na njegovom grobu je natpis „Neustrašivom junaku, proslavljenom vojskovođi u borbama protiv Turaka i borcu za narodno oslobođenje - zahvalni crnogorski narod“. Nosilac je brojnih crnogorskih, srbijanskih, ruskih i italijanskih odlikovanja.