Predrag Bogdanović Ci
Predrag Bogdanović | |
|---|---|
 Predrag Bogdanović Ci, 2004. godine | |
| Nadimak | Ci |
| Datum rođenja | 25. jul 1944. |
| Mesto rođenja | Bijeljina, DF Jugoslavija |
| Datum smrti | 22. april 2021. (76 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
| Nagrade | „Ravaničanin”, „Miodrag Đukić”, „Pesnička hrisovulja” |
Predrag Bogdanović Ci (Bijeljina, 25. jul 1944 — Beograd, 22. april 2021) bio je srpski pesnik, novinar i književnik.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 25. jula 1944. godine u Bijeljini. Bio je učesnik studentskih protesta. U Studentskom gradu, 2. juna 1968. godine, kao prvi govornik, pozvao je studente da svoje nezadovoljstvo iskažu u Skupštini u Beogradu. Te noći, posle policijskog razbijanja studenata kod Podvožnjaka izabran je za prvog predsednika Akcionog odbora koji je pripremio jutarnji miting. Posle toga, kao politički disident, odlazi u dobrovoljan egzil u London gde je proveo nekoliko godina.[1]
Nosilac je zvanja Pesnički knjaz na manifestaciji „Točak” u Vržogrncu za 1998. godinu, a 1999. godine dobija nagradu Pevam Smederevu, povelju Dan spaljene knjige, nagradu Lazar Vučković za 2000. godinu, nagrade „Dragojlo Dudić” za neobjavljeno delo (prva verzija knjige Trube i pečati) 2002. godine i priznanje Srpske duhovene akademije iz Paraćina „Ravaničanin” 2005. godine; 23. marta 2007. godine u Bariju (Italija) na međunarodnom susretu pesnika „Donneepoesia” redakcija časopisa La Valisa uručila mu je plaketu zahvalnosti za saradnju srpskih i italijanskih pisaca; na festivalu poezije Poetilordin Balcani, u junu 2007. godine, dobio je prvu nagradu za poeziju, a marta 2008. u Rumuniji, dobija medalju Muzeul Memorial „Nikita Stanesku Ploešti”. U Bugarskoj mu je objavljena knjiga „Planetata na Kitovete”, Melnik 2008, sa iscrpnim pogovorom Katje Ermenkove.
Bio je od 1982. godine urednik tribine Francuska 7, a od 1996. do 2007. godine bio je generalni sekretar Udruženja književnika Srbije (u tri mandata bio je predstavnik umetničkih udruženja u Upravnom odboru Fonda PIO samostalnih delatnosti). Bio je počasni član „Fondacije za balkanološke studije Lord Bajron”.
Preminuo je posle kraće bolesti izazvane koronavirusom 22. aprila 2021. godine u zemunskoj bolnici u Beogradu.[2]
Objavljene knjige[uredi | uredi izvor]
- „Dole, dole gde rakovi žive” (1970)
- „Kroz kišu je Eskim sa ribama osvojio nebo” (1972)
- „Baš Čelik i čardak na četiri vode” (1978)
- „Skomrah ženik leđanske neveste” (1985)
- „Aleksandrijska biblioteka” (1994)
- „Hodeći vodom” (1997)
- „Trube i pečati” (2010)
Reference[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
