Rimske Toplice
Rimske Toplice | |
|---|---|
 Rimske Toplice | |
| Administrativni podaci | |
| Država | Slovenija |
| Opština | Laško |
| Stanovništvo | |
| — (2011) | 822 (2002) |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 46° 09′ 23″ S; 15° 14′ 19″ I / 46.156303° S; 15.238617° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 422,7 m m |
  Rimske Toplice Rimske Toplice na karti Slovenije | |
Rimske Toplice su jedno od naseljenih mesta u Sloveniji u pokrajini Štajerska i statističkoj regiji Savinjska.[1]
Položaj[uredi | uredi izvor]
.jpg)
Rimske Topllice se nalaze u opštini Laško u istočnoj Sloveniji. Leži na desnoj obali reke Savinje na putnom pravcu koji od Celja do Ljubljane vodi preko Zidanog Mosta. Područje je deo tradicionalne regije Štajerska. Sada je uključen u ostatak opštine u statističkom regionu Savinja.[2]
Rimske Toplice su okružene šumovitim padinama obližnjih planina koje pružaju zaštitu od vetra i letnjih vrućina. Pod obroncima visokog Stražnika iz dolomitskih stena izvire termomineralna voda, čije zdravstvene efekate su cenili i stari Rimljani, koji su tu izgradili prva termalna kupališta.[3]
Oko naselja raste bagate vegetacijuom među kojom ima i egzotičnih biljaka iz celog sveta. Tu spadaju džinovske sekvoja, kanadska kukuta, čempresi i kalifornijski kedri.
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Prema popisu stanovništva iz 2011. godine, u naselju je živelo 778 stanovnika.
| Broj stanovnika po popisima[4] | ||
|---|---|---|
| 1991 | 2002 | 2011 |
| 895 | 822 | 778 |
Napomena: U 1972. povećano za naselja Ogeče i Šmarjeta koja su ukinuta.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Ime doslovno znači „rimski vrući izvori“. Naselje je potvrđeno u pisanim izvorima iz 1265. godine kao Toplic (Toplitz 1482 i Toplica 1486).
Epitet "Rimski" prvi put je za ovaj lokalitet primenio 1826. godine Mattejaš Mašer (1793—1876) da bi ga razlikovao od ostalih lokalnih vrela.
Lekovita prirodnih izvora Rimskih Toplica cenili su Rimljani, koji su uživali u blagodatima i lekovitoj moći ove banje na desnoj obali reke Savinje, gde i danas postoje termalni izvori ispod brda Stražnik (655 m), koji se uzdižu iz triasnih pukotina dolomitskih stena u Rimskim Toplicama. O tome svedoče spomenici i žrtveni oltari posvećeni boginjama i nimfama kao zahvalnost za oporavak drevnih gostiju, pronađeni između 1769. i 1845. godine.
Banje se prvi put pominju u pisanim dokumentima iz 1486. godine, u dokumentu Akvileja.
Banja je 30 godina bile u vlasništvu Habsburga a potom Celjskih grofova (1456) zajedno sa imanjem Laško. Kroz istoriju vlasnici kupališta su se menjali mnogo puta. Prvi preokret u istoriji banje bio je 1840. godine, kada je bivši trgovac na veliko iz Trsta Gustav Adolf Uhlih kupio banju u ime svoje supruge Amalije, jer je bio izlečen lekovitom svoijstvima tamošnje termalne vode. Tada je ono skromno lečilište pretvoreno u modernu banju i dobilo ime Rimske Toplice (rimska banja). Za potrebe banjeu tom periodu uređena su dva velika bunara i nazvana su Amalijino vrelo, temperature vode 38,4 °C i Rimsko vrelo temperature vode 36,3 °C). Izgradnjom vlastelinstva Sofia, broj soba u banju se os početbog broja povećao sa 38 na 100, a zatim na preko 200.[5]
Na ravnom platou sa šetalištem oivičenim stablima kestena, na jednoj strani je bila banjska crkva, a na drugoj paviljon u kome je svirao banjski orkestar. Popodne je orkestar svirao na otvorenom, uveče u banjskom salonu. U obližnjoj šumi bila je bilijar soba, teniski teren, a na strmoj livadi natkrivena kuglana.
Kada je pruga Beč – Trst prošla pokraj Rimskih Toplica tokom 1848. godine mesto su sve više posećivali otmeni i imućni gosti iz Trsta, Mađarske, Zagreba ili čak Sjedinjenih Amnenjričkih Država. Među gostima su bili i Vuk Stefanović Karadžić, car Ferdinand, engleska princeza i pruska naslednica Viktorija, kao i Napoleonova sestra - princeza Murat, čija je mermerna kada izložena u istorijskom delu grada.[1]
Većina tirista ipak su bili Nemci iz cele monarhije. Senzacija za sve njih bila je poseta britanske princeze i pruske naslednice Viktorije, koja je boravila u Rimskim Toplicama 1879. godine, koristeći je kao polazište za obilaak okolne prirode.[1]
Najugledniji gosti banje imali su naviku da sade egzotično drveće u parku banje, pa se tako i danas u banji mogu videti ogromne sekvoje, kanadske kukute, čempresie, kalifornijske i kedar i druge zanimljive vrste.
Ruski ratni zarobljenici su tokom Prvog svetskog rata izgradili šetalište dužine 2 km kroz šumu (Rimski put). Otvaranje terme iz 1931. godine bilo je važno dostignuće.
Tokom Drugog svetskog rata banju su zaposeli ranjeni nemački vojnici, a vlasnik (član porodice Uhlih) i njegova porodica su se odseliliiz banje na kraju rata.
.jpg)
Nakon toga Jugoslovenska narodna armija koristila je banju za lečenje i rehabilitaciju svojih vojnika. Obični slovenački narod nikada nije u potpunosti koristio banju. Iako su porodica Uhlih bili dobri gospodari koji su pretvorili skromno kupalište u mondensku banju sa svetskom reputacijom, oni su dominirali nad lokalnim stanovništvom. Takođe kada je Jugoslovenska narodna armija upravljala banjom, one je bile manje ili više dostupna samo lokalnom stanovništvu.
Raspad zajedničke države odlaska Jugoslovenske narodne armije i prelazni period doveli su do bankrota ovog vojnog odmarališta 1991. godine.[1]
Od 1991. godine, nakon odlaska Jugoslovenske narodne armije, banja tavori a Slovenija je pokušavala da oživi Rimske Rimske Toplice. Konačno, od 2014. godine, kada je banju kupio biznismen iz Jermenije Valerij Arakelov (koji uspešno upravlja i hotelima u Moskvi, Soči i Karlove Vari),[1] koji je 17. novembra 2005. termalne banje ponovo otvorio za goste u čemu je pomogao i Centar za medicinsku rehabilitaciju, što je oživelo ovaj gradić u kome je iz godine u godinu opadao broj stanovnika.[1]
Infrastruktura hotelskog kompleksa[uredi | uredi izvor]
Hotelski kompleks Rimske Terme danas čine tri međusobno povezana hotela sa 4 zvezdice i jedna vila koji zajedno mogu da prime 358 osoba u 187 moderno opremljenih soba:[1]
- Sofijin Dvor,
- Rimski Dvor
- Zdraviliški Dvor,
- Vila Sisi.
Osam ekskluzivnih apartmana opremljeno je saunama, hidromasažnim bazenima i okruglim krevetima. Najluksuznije sobe pruža pogled na okolna brda, reku Savinju i lurdsku crkvu.
U okviru kompleksa nalazi se i moderna vila Sisi sa tri apartmana. Okružena zelenilom i velikim parkom, vila svojim gostima nudi dodatni mir i privatnost.
Poslovnim gostima na raspolaganju je pet savremeno opremljenih kongresnih sala sa ukupno 250 mesta.
Hotelski kompleks raspolaž[1]e i sa dva restorana (Sofija i Car Ferdinanad) i tavernom (princeza Viktorija).
Medicinsko-rehabilitacionih centar[uredi | uredi izvor]
U sklopu hotela Rimski Dvor nalazi se jedan od najopremljenijih medicinsko-rehabilitacionih centara u Sloveniji - Veletuda", specijalizovan za lečenje termomineralnom vodom koja potiče sa dubine od 1.000 metara, reumatoloških, ginekoloških, neuroloških i plućnih bolesti.[1]
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Rimske Toplice zimi -
Termalno kupatilo sa egzotičnim rastinjem -
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ e ž z Bosnić, Biljana. „Rimske terme - Moderni spa kompleks sa tradicijom dužom od dva milenijuma”. TURISTICKI SVET (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-11-05.
- ^ „Rimske terme – Rimske Toplice Slovenija”. TRAVEL BOUTIQUE (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-11-05.
- ^ „Rimske Toplice”. web.archive.org. 2009-01-09. Arhivirano iz originala 09. 01. 2009. g. Pristupljeno 2022-11-08.
- ^ Statistični urad Republike Slovenije
- ^ „Društvo - TDRT”. www.tdrt.si (na jeziku: slovenački). Pristupljeno 2022-11-05.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
Mediji vezani za članak Rimske Toplice na Vikimedijinoj ostavi
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
