Sima Tomić
| Sima N. Tomić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1886 |
| Mesto rođenja | Kragujevac,,  Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 5. januar 1903. (36/37 god.) |
| Mesto smrti | Mentoni,,  Francuska |
| Nacionalnost | Srbin |
Sima Tomić (Kragujevac, 1866 — Mentoni, 5. januar 1903) bio je srpski istoričar, filolog, slavista.
Završio je gimnaziju u Kragujevcu 1885. godine, a iste godine započeo je studije na Istorijsko-filološkom odsjeku Velike škole u Beogradu. Studije je završio 1889. godine, te se zaposlio kao profesor u Kragujevcu. Usavršavao se u Petrogradu, Moskvi, Pragu, Lajpcigu i Beču. Bio je profesor Prve beogradske gimnazije i docent na Velikoj školi gde je predavao slovensku filologiju. Bavio se istorijom slavistike, pisao je rasprave o jeziku, proučavao gramatiku i makedonski jezik.
Glavna djela Sime N. Tomića posvećena su Vuku Karadžiću i Pavlu Šafariku. Objavljivao je značajne radove u periodici svoga vremena i uređivao list Nastavnik. Svojom raspravom Narodna biblioteka u Beogradu, anonimno objavljenom, ukazao je na značaj nacionalne institucije kulture.
Objavljivao je priloge u Letopisu Matice srpske, Bosanskoj vili (pod pseudonimom Atom), Nastavniku, Profesorskom glasniku, Delu, Bosansko-hercegovačkom istočniku, Odjeku i drugim.
Glavni radovi Sime N. Tomića su: Vuk Stef. Karadžić, Formalni razvitak nominalnih nastavaka za osnove, Književni i naučni rad Pavla Jos. Šafarika, Pogled na prošlost srpskog jezika. Posle njegove smrti ostala je u rukopisu pripremljena za štampu Maćedonska gramatika, koja je trebalo da bude odštampana u Petrogradu.
Njegov brat je bio istoričar Jovan Tomić.
Literatura[uredi | uredi izvor]
Mirčov, Svetlana (2002). Sima N. Tomić. str. 73—78.