Slavko Perošević

Slavko Perošević
Slavko Perošević (u društvu prijatelja)
Lični podaci
Datum rođenja	(1968-07-10)10. jul 1968.
Mesto rođenja	Šavnik, SFR Jugoslavija
Državljanstvo	Crna Gora
Nacionalnost	Srbin

Slavko Perošević (Šavnik, 10. jul 1968) crnogorski je majstor mnogih borilačkih vještina, književnik i jedan od najpoznatijih srpskih epskih pjesnika današnjice, kao i srpski aktivista u Crnoj Gori. Dobitnik je više nagrada i priznanja. Osim epske, Perošević je autor i većeg broja lirske, rodoljubive, zavičajne i ljubavne poezije.

Biografija

Djetinjstvo

Slavko Perošević rođen je 10. jula 1968. godine u Šavniku, od oca Blagoja Peroševića iz sela Sirovac (pleme Uskoci) i majke Đurđe, rođene Lazarević iz sela Godijelji (pleme Drobnjaci). Osnovnu školu, kao i dva razreda srednje škole završio je u rodnom Šavniku. Srednju administrativnu školu završio je u tadašnjem Titogradu (Podgorici), kao i dvije godine pravnog fakulteta.

Sportska karijera

Tokom svog školovanja u Podgorici, Perošević razvija svoj afinitet prema mnogim borilačkim vještinama: kik-boks, tajlandski boks, džijudžicu, rvanje, (te kasnije i MMA). Kao vješt sportista stiče brojne simpatije, kako u tadašnjoj Jugoslaviji, tako i u inostranstvu.

Godine 1990. dobija poziv da svoje borilačke vještine nastavi trenirati u Luksemburgu. Samo par godina nakon toga prelazi u Francusku. Tokom boravka u Francuskoj stiče zvanja:

• nosilac crnog pojasa u kik-boksu, drugi dan, te
• nosilac crnog pojasa u džijudžicu, četvrti dan.

Na brojnim takmičenjima ostvaruje zapažene rezultate. Godine 1998. osvaja zvanje amaterskog šampiona u kik-boksu za regije Alzas i Lorena. A zatim i vicešampion Francuske u istom sportu. Uporedo sa sportskom karijerom, Perošević radi na poslovima obezbjeđenja diskoteka i noćnih klubova u nekoliko gradova Francuske. Po povratku u rodnu Crnu Goru kao vrhunski poznavalac MMA (ultimat fajta) postaje prvi trener tog sporta u Crnoj Gori.

Poezija

Kako sam za sebe kaže: pjesništvom se bavi od rane mladosti. Ljubav prema lirskoj poeziji stekao je kao dijete, čitajući pjesme Sergeja Jesenjina i Vita Nikolića, a uzori iz epske poezije postali su mu: Radovan Bećirović Trebješki, Momir Vojvodić i Božo Đuranović.

Trenutno, Perošević je autor preko 200 objavljenih epskih i rodoljubivih pjesama, a mnoga aktuelna zbivanja pretočio je u epske stihove (napadi na lik i djelo Njegoša, desrbizacija Crne Gore, te pokušaj demonizacije SPC-a i otimanje njene imovine u Crnoj Gori). Mnogi kritičari ga, poslije Njegoša i Radovana Bećirovića, smatraju trećim bardom srpske epske poezije.

Neke od najljepših epskim pjesama ovog autora su: Mojkovac — Krvavi Božić, Njegoš, Rusija, Povlačenje Srpske vojske, Crnogorska plemena i junaci, Srpske bitke, Bitka na Košare, Bitka na Lijevče polju, Komunistički zločini u Crnoj Gori, Poslednji vojnik Kraljevine Vlado Šipčić, Patrijarh Pavle, Knjaz Nikola i Marko Miljanov i mnoge druge.

Njegove deseteračke stihove uz strune gusala snimili su guslari Milomir Miljanić, Slavko Goranović, Svetozar Zeković, Ranko Minić, Ilija Paldrmić, Vaso Đondović, Momir Avdalović, Aleksandar Taušan, te Đorđije Đoko Koprivica.

Zanimljivosti

Peroševića danas mnogi smatraju za jednog od najvećih živih epskih pjesnika. Međutim, zanimljiv detalj za ovog narodnog pjesnika jeste da je većinu nagrada odbio ili vratio. Kako sam za sebe kaže:

Epsko pjesništvo je dar od Boga i može biti samo u službi Boga i naroda, nikad u službi ni jednog režima. Na epskoj poeziji je i velika odgovornost, jer je ona vrhovni sudija djelu svačijemu i njen sud traje i ostavlja pečat kroz vjekove. Ja sam po vokaciji narodni pjesnik i glasnogovornik, pa jedini sud moga djela je ono što o njemu kaže narod. Veoma sam srećan što je narod u mom radu prepoznao i našao svoju dušu i najveća mi je nagrada to što me mnogi nazivaju bardom epske i narodne poezije. To je za mene najveća čast koju ne bih mijenjao ni za jednu drugu. Smatram da bi epski pjesnici kao čuvari duše srpskog naroda trebalo da imaju posebno mjesto i status, što na žalost nije slučaj. Prepušteni smo sami sebi i branimo srpstvo o svom trošku i svojoj džebani. Nema nas na pozornicama, ne primamo nagrade, jedina nagrada nam je narodna zahvalnost i poštovanje. Ali, ko to od naroda zna danas uopšte, ko su njihovi dobitnici, kada su sve nagrade obezvrijeđene. Svoj stvaralački rad sam posvetio čuvanju srpske kulture i tradicije, čuvanju uspomena na pale heroje u svim ratovima, i borbi za srpski identitet u Crnoj Gori.

Privatno

Slavko Perošević ima ćerke Milenu i Ivanu, nastanjene u Francuskoj, kao i sina Blagoja koji živi u Crnoj Gori. Perošević je nastanjen u rodnom Šavniku, gdje se bavi privatnim preduzetništvom.

Djela

• Zbirka pjesama: „Nepokorna zemlja”
• Zbirka pjesama: „Epske pjesme — Tragom struna kroz oganj plotuna” 2017.
  • „Njegoš”
  • „Rusija”
  • „Donski kozaci”
  • „Crnogorska plemena i junaci”
  • „Srpske bitke”
  • „Povlačenje srpske vojske 1915—1916”
  • „Mojkovac — krvavi Božić”
  • „Novaku Đokoviću”
  • „Crna Gora — Srpska Sparta”
  • „Ko će te sjutra Srbijo branit”
  • „Epska odbrana Njegoša i Crne Gore”
• Zbirka pjesama: „Ne damo svetinje” 2020.
  • „Kuda ideš Crna Goro” (april 2017)
  • „Bitka na Košarama” (novembar 2017)
  • „Oliveru Ivanoviću” (januar 2018)
  • „Pismo crnogorskom oficiru prisutnom na proslavi Oluje” (avgust 2018)
  • „Nemanja Matić” (novembar 2018)
  • „Raspopu Mirašu Dedejiću” (mart 2019)
  • „Odbrana crkve u Drobnjake” (april 2019)
  • „Ej da možeš ustati Vladiko” (juni 2019)
  • „Posljednji pozdrav Momiru Bulatoviću” (juli 2019)
  • „Major Tepić” (septembar 2019)
  • „Pismo srpskom predsjedniku” (septembar 2019)
  • „Ko to kaže da nijesmo Srbi” (oktobar 2019)
  • „Pismo Piteru Handkeu” (oktobar 2019)
  • „Patrijarh Pavle” (novembar 2019)
  • „Policajcu Milutinu Lekoviću” (decembar 2019)
  • „Hristovom vojniku Miloju Šćepanoviću” (decembar 2019)
  • „Niko više ne sm'e da vas bije” (jul 2020)
• Zbirka pjesama: „Nebeska liturgija” 2022.

Vidi još

• Srpska književnost
• Epska poezija
• Srpska epska poezija
• Gusle