Foke Vulf Fw-44

Foke Vulf Fw 44 štiglic
	Argentinski FW 44-J u letu
Opšte
Dimenzije
Masa
Pogon
Performanse
Početak proizvodnje	1934.
Dužina	7,30
Razmah krila	9,00
Visina	2,80
Površina krila	20,00
Prazan	565
Normalna poletna	770
Klipno-elisni motor	1 x Siemens Sh 14 A-4
Snaga	118 kW
Maks. brzina na H=0	185 km/h
Dolet	550 km
Plafon leta	3.900 m
Brzina penjanja	1.020 m/min

Foke Vulf Fw 44 štiglic (DAR 9) je nemački jednomotorni, dvosedi, dvokrilac sa otvorenom kabinom, koji se koristio kao akrobatski avion, avion za obuku pilota i sportsko vazduhoplovstvo, pre u toku i nakon Drugog svetskog rata. Prvi put je poleteo leta 1932. godine a pored Nacističke Nemačke proizvodio se još u nekoliko zemalja. Ovaj avion, proizveden po licenci u Bugarskoj je poznat pod imenom DAR 9.^{[traži se izvor]}

Projektovanje i razvoj[uredi | uredi izvor]

Avion Foke Vulf Fw 44 je zamišljen i projektovan kao akrobatski avion. Bio je to dvosedi dvokrilac klasične konstrukcije, sa fiksnim stajnim trapom i Siemens Sh 14A 7-cilindričnim radijalnim vazduhom hlađenim motorom, koji je svoj prvi probni let izveo tokom leta 1932. godine. Glavni konstruktor je bio inženjer Kurt Tank. U toku proizvodnje stalno se usavršavao tako da postoje 7 modela ovog aviona^[1].

Tehnički opis[uredi | uredi izvor]

Avion Foke Vulf Fw 44 štiglic je dvosedi, jednomotorni dvokrilac mešovite konstrukcije. Noseća konstrukcija trupa aviona je bila potpuno napravljena od zavarenih čeličnih tankozidih cevi visoke čvrstoće a oplata najvećim delom od impregniranog platna. Trup je bio pretežno eliptičnog poprečnog preseka. U najvećem broju ovih aviona ugrađivani su sedmocilindrični radijalni vazduhom hlađeni motori Siemens-Halske Sh 14, mada su ugrađivani i motori Argus As 8.

Krila su bila drvene konstrukcije, relativno tankog profila sa dve ramenjače. Gornje površine oba krila su bila presvučena impregniranim platnom a donje površine su bile obložene drvenom lepenkom. Oba krila su imala oblik pravougaonika sa polukružnim završetkom, stim što je gornje krilo bilo pomereno prema kljunu aviona u odnosu na donje. Konstrukcije repnih krila i vertikalni stabilizator kao i kormilo pravca i visine su bila napravljena od drveta presvučena platnom.

Avion je imao klasičan fiksni stajni trap sa dve noge na kojima su bili točkovi opremljeni gumama nisokog pritiska napred i samopodesivi gumeni točak na repu aviona (modeli Fw 44 A,B,C,D i E su umesto repnog točka imali drljaču).

Varijante aviona Foke Vulf Fw 44 štiglic[uredi | uredi izvor]

Fw 44A - prvi prototip, akrobatski avion sa motorom Siemens-Halske Sh 14A.
Fw 44B - školska verzija Fw 44A sa motorom Argus 8 snage 135 KS (kasnije zamenjen motorom Siemens-Halske Sh 14A).
Fw 44C - osnovna proizvodna verzija sa motorom Siemens-Halske Sh 14A snage 150 KS., proizvedeno 120 aviona.
Fw 44D - isti kao Fw 44C, nova izduvna grana i ostava za prtljag iza kabine pilota.
Fw 44E - model Fw 44D sa motorom Argus 8, napravljeno samo 20 primeraka 1934. godine.
Fw 44F - model Fw 44D sa postavljenim repnim točkom umesto drljače.
Fw 44J - finalna proizvodna verzija sa motorom Siemens-Halske Sh 14A-4 snage 160 KS.

Zemlje koje su koristile Avion Foke Vulf Fw 44 štiglic[uredi | uredi izvor]

Operativno korišćenje[uredi | uredi izvor]

Avion Foke vulf Fw 44 je bio standardni školski avion Luftvafe i mnogih ratnih vazduhoplovstava u Evropi i Južnoj Americi a koristili su ga i mnogi Aeroklubovi za školovanje sportskih pilota. Avioni su se pored matične firme, proizvodile još tri firme u Nemačkoj: AGO; Bücker i Siebel. U Nemačkoj je u periodu od 1932 do 1945. godine proizvedeno nešto više od 1.900 odih aviona. Procenjuje se da je u inostranstvu proizvedeno još 1.100 primeraka. Na osnovu licencnog prava ovaj avion se proizvodio još u: Švedskoj, Finskoj, Norvškoj, Austriji, Bugarskoj, Turskoj, Aegentini, Čileu, Kolumbiji, Brazilu i Boliviji.

Učešće u sportskim takmičenjima[uredi | uredi izvor]

Avion Foke vulf Fw 44 je učestvovao u brojnim akrobatskim takmičenjima a ovde se navode samo neka:

Svetsko prvenstvo u akrobatskom letenju 1934 - avion Fw 44 je osvojio treće mesto.
Sedmo nemačko prvenstvo u akrobatskom letenju 1935 - avion Fw 44 je osvojio drugo mesto.
Letnje olimpijske igre 1936 - je osvojio Fw 44 u muškoj konkurenciji.
Osmo nemačko prvenstvo u akrobatskom letenju 1936 - avion Fw 44 je osvojio drugo mesto.

Avion Foke Vulf Fw 44 štiglic u Jugoslaviji[uredi | uredi izvor]

Posle Drugog svetskog rata na osnovu Pariskog mirovnog ugovora Bugarskoj je bilo ograničeno naoružanje pa se morala osloboditi viška. Tako je 1947. godine 10 aviona DAR 9 (licencna proizvodnja aviona Foke vulf Fw 44 štiglic) prebačeno u Jugoslaviju kao deo ratne odštete. Ovi avioni su ušli u registar RV i PVO izvršena je njihova revizija, ispitivanje i dodeljeni su Pilotskim školama Vazduhoplovnog saveza Jugoslavije gde su leteli do njihovog rashodovanja. Jedan sačuvani primerak aviona DAR 9 se kao muzejski primerak čuva u Tehničkom muzeju u Zagrebu.

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

^ Nowarra 1993, str. 132.

Literatura[uredi | uredi izvor]

Nowarra, Heinz J. (1993). Die Deutsche Luftrüstung 1933-1945: Band 2 Flugzeugtypen Erla - Heinkel. Koblenz: Bernard & Graefe Verlag. ISBN 3-7637-5466-0.
Komanda RV i PVO,Čuvari našeg neba, Vojnoizdavački zavod, Beograd, 1977.
Dimitrijević, Bojan (2012). Jugoslovensko ratno vazduhoplovstvo 1942-1992. Beograd: Institut za savremenu istoriju. ISBN 978-86-7403-163-6.
Janić, Čedomir; Petrović, Ognjan (2011). Kratka istorija vazduhoplovstva u Srbiji. Beograd: Aerokomunikacije. ISBN 978-86-913973-1-9.
Janić, Čedomir. Vek avijacije - [ilustrovana hronologija]. Beočin: Efekt 1. 2003.(COBISS).
Janić, Čedomir. Godišnjak srpskog vazduhoplovstva za 2007. Beograd: Aerokomunikacije. 2007. ISSN 1820-9122
Grujić, Zlatomir (1997). Avijacija Srbije i Jugoslavije 1901—1994. Beograd: NIU "Vojska". ISBN 86-335-0019-1.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

[FOOTNOTENowarra1993132-1] Nowarra 1993, str. 132.

[1]