Hipermenoreja
| Hipermenoreja | |
|---|---|
| Sinonimi | Hypermenorrhea |
| Specijalnosti | ginekologija |
| Simptomi | krvarenje više nego obično |
| Komplikacije | anemija, |
| Faktori rizika | porodična istorija |
Hipermenoreja ili prekomerna menstruacija (od grčkog περ -hiper) jedan je od poremećaja menstrualnog ciklusa koja se karakteriše obilnim krvarenjem iz materice, odnosno obilnim menstrualnim toka. Često se koristi kao sinonim za menoragiju, prekomerno krvarenje koje se proteže tokom vremena više od normalnog, ili koje uključuje krvarenje iznad 80 ml u jednom ciklusu,[a] mada nije moguće uvek kvantifikovati količinu prekomerne menstruacije jer...svaka žena zna svoju menstruaciju i sve dok se ne dogodi neočekivano, uključujući i prekomerno krvarenje, bol ili druge vrste patologija, ne možemo govoriti o nenormalnoj menstruaciji.[1] Uzroci hipermenoreje su uglavnom organske prirode i u skladu sa tim su prisutni i simptom osnovne bolesti tkiva. Međutim, pod određenim okolnostima, snažan stres takođe može dovesti do produženog i jakog krvarenja.
Izlučivanje većih krvnih ugrušaka takođe može biti znak povećanog menstrualnog krvarenja. Hipermenoreja može ali ne mora biti praćena bolovima i drugim simptomima, ali zbog jakog krvarenja, koje traje nekoliko dana, remeti kvalitet života koji se može značajno smanjiti.
Hipermenoreja je često praćena značajnim gubitkom i može dovesti do anemije. (nedostatka crvenog krvnog pigmenta), koja se može manifestovati kroz simptome kao što su smanjeni učinak, povećan umor, vrtoglavica i problemi sa cirkulacijom.[2]
Uzroci hipermenoreje leže u promenama reproduktivnih organa ili drugim mentalnim i fizičkim bolestima.
Hipermenoreja se leči različito u zavisnosti od svakog pojedinačnog razloga i pratećih simptoma.
Terminologija
[uredi | uredi izvor]Hipermenoreja se često odnosi na prekomernu menstruaciju unutar ciklusa normalnog trajanja. Ako su ciklusi istovremeno česti i bliski, govori se o polihipermenoreji, sinonim za ova dva znaka. Bilo da se radi o jednoj ili drugoj patologiji, rezultat je često zamor ili premor, gubitka gvožđa, ili anemije, kao posledica gubitka krvi.
Takođe važno je ne mešati hipermenoreju sa metroagijom, ili promenama krvarenja koja ne dolazi od menstruacije. Pa je tako npr. hipermenoreja češća nakon menarhe (prva menstruacija), u periodu prilagođavanja menstrualnog ciklusa.
Etiologija
[uredi | uredi izvor]Uzroci hipermenoreje su mnogobrojni, zavisno od toga da li se krvarenje javlja izolovano ili kao simptom drugih patologija. Najčešći uzroci hipermenoreje su:
- Miome uterusa - benigni tumori u materici, koji utiču na njenu muskulaturu.
- Polipi - neka vrsta dobroćudnih ili benignih tumora materice koji utiču na površinu endometrijuma, tako ššto povećavaju njenu ppvršinu.
- Nekoliko uzastopnih trudnoća - kontrakcija mišića materice tokom i posle trudnoće mogu da dovedu do povećanja količine tkiva koje krvari. Na ovo stanje se nadovezuje gubitak snage u mišićnom tkivu koji sprečava pravilno zaustavljanje krvarenja.
- Narušena koagulacija krvi - koja izaziva teškoće ili nemogućnost koagulacije krvi što povećava krvarenje.
- Sindrom kongestije karlice - patologija (uvek u menopauzi) koju karakteriše Ova bolest je uvek u menopauzi.
- Rak materice - iako je redak uzrok, može se otkriti zahvaljujući hipermenoreji, odnosno jednom od njenih simptoma.
Dijagnoza
[uredi | uredi izvor]Dijagnoza hipermenoreje je relativno jednostavna i zasniva se na anamnezi, kliničkom i ultrazvučnom pregledu uz detaljnu diferencijalnu dijagnostiku kako bi se utvrdile ili isključile bilo kakve promene ili upale genitalnih organa.
U otprilike polovini slučajeva uzrok poremećaja krvarenja je promena u materici. Na primer, to može biti zadebljanje sluzokože, polipi ili fibroidi, koji se obično mogu lako vizualizovati uz pomoć vaginalnog ultrazvuka.[2]
Ako su nalazi nejasni, dijagnostička histeroskopija i struganje mogu pomoći u dijagnostici. Hirurška histeroskopija je idealna za uklanjanje većih polipa ili mioma koji se nalaze ispod sluzokože materice.[2]
Terapija
[uredi | uredi izvor]Lečenje hipermenoreje varira u zavisnosti od njenog uzroka, jer se rak ne tretira kao fibroid, a i hipermenoreja može biti sama po sebi bolest, dok je u drugim stanjima ona samo simptom neke druge bolesti. U tom smislu terapija se zasniva na:
- primeni kontraceptivnih sredstava,
- hirurškom lečenju - kao što je ekstrakcija jajnika.
- lečenju anemija - koja je često posledica povećanog krvarenja
- primeni analgetike - jer će hipermenoreja često praćena bolom u trbuhu.
- lečenje lekovima kod hormonska disfunkcija ili drugi sistemski uzrok kao što su: poremećaj zgrušavanja krvi. U nekim slučajevima, međutim, to ne dovodi do željenog rezultata i krvarenje je i dalje preteško.[2]
Komplikacije
[uredi | uredi izvor]U većini slučajeva, hipermenoreja ne izaziva samo fizičke već i psihološke tegob. Hipermenoreja ozbiljno ograničava kvalitet života žene za kratko vreme. Problemi sa cirkulacijom i anemijom su jedna od komplikacija ako pacijentica izgubi previše krvi. U najteim slučajevima anemija može dovesti do gubitka svesti, promenu psihe pacijenta, sa promenom raspoloženja i pojavom razdražljivosti.
Napomene
[uredi | uredi izvor]- ^ Oko 6 dnevnih tampona koji se toliko nakvase samo nakon nekoliko sati da ne mogu izdržati količinu upijene krvi.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ „Hipermenoreja uzroci i terapija”. Pristupljeno 11. 7. 2022.
- ^ a b v g Klinik, Beta (2022-03-02). „Hypermenorrhoe (starke Regelblutung): Ursachen und Therapie” (na jeziku: nemački). Pristupljeno 2024-07-11.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]
 | Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |
