Hipokapnija
| Hipokapnija | |
|---|---|
 | |
| Ugljen-dioksid | |
| Klasifikacija i spoljašnji resursi | |
| MeSH | D016857 |
Hipokapnija (lat. hypocapnia) je stanje sniženog parcijalnog pritiska ugljen-dioksida (PaCO2) u arterijskoj krvi ispod 35 mmHg.[1] Prisustvo hipokapnije mjerenjem kapnometrom se ne može isključiti, jer se mogu konstatovati normalne ili povišene vrijednosti PaCO2 , te je iz ovih razloga potrebna gasna analiza arterijske krvi.
Definicije[uredi | uredi izvor]
- Hiperkapnija (lat. hypercapnia)
Višak ugljen-dioksida u krvi, izazvan povišenim parcijalnim pritiskom ugljen-dioksida (>PaCo2) u arterijskoj krvi i telesnim tečnostima.[2]
- Hipokapnija (lat. hypоcapnia)
Smanjena količina ugljen-dioksida u krvi, izazvana sniženjem parcijalnim pritiskom ugljen-dioksida.[2]
- Akapnija (lat. аcapnia)
Akapnija se često koristi kao termin da označi hipokapniju, međutim stanje potpune akapnije (tj potpunog manjak ugljen-dioksida u telesnim tečnostima) ne postoji za života kao i anoksija (pa je bolji termin za anoksiju anoksemija).[2]
Uzroci[uredi | uredi izvor]
Uzroci koji dovode do razvoja hipokapnije su oni koji povišavaju ventilaciju pluća:
- Refleksna hiperventilacija kod hipoksije, kada usled smanjene koncentracije kiseonika u krvi dolazi do pojačanog nadražaja respiratornog centra.
- Kod uzbuđenja, emocionalnih poremećaja, straha, jakih bolova.
- Kod željenog pojačanja ventilacije iz terapijskih razloga, npr. kod respiratorne kompenzacije acidoze da bi se što više eliminisao ugljen-dioksid iz organizma, zatim kod po život opasne hiperkalijemije itd. Kada se radi o mehaničkoj ventilaciji potrebno je pravilno regulisati neophodne parametre na uređaju.
Hipokapnija zbog prevelikog eliminisanja ugljen-dioksida preko pluća dovodi do razvoja respiratorne alkaloze, koja sprečava normalno iskorištavanje kiseonika. Dolazi do smanjenja prokrvljenosti moždanog i srčanog tkiva, što može dovesti do razvoja ishemije tih organa. Ako je prisutno krvarenje u moždanom tkivu doći će do naknadnog krvarenja. Hipokalijemija koja je prisutna kod hipokapnije dovodi često po poremećaja srčanog ritma.
Simptomi[uredi | uredi izvor]
Znaci i simptomi hipokapnije su tonički grčevi šake, stopala (karpopedalni spazam) i usta uz prethodno trnjenje i mravcima tih dijelova tijela. Prisutna je tahipneja sa dispnejom.
Terapija[uredi | uredi izvor]
Terapija hipokapnije se sastoji u uklanjanju uzroka koji su doveli do hiperventilacije, poboljšanje alveolarne ventilacije i sprečavanje hipoksije aplikacijom kiseonika, eventualno analgezija i sedacija, endotrahealna intubacija i mehanička ventilacija.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Laffey, John G.; Kavanagh, Brian P. (2002). „Hypocapnia”. N. Engl. J. Med. 347 (1): 43—53. PMID 12097540. doi:10.1056/NEJMra012457.
- ^ a b v Guyton, Arthur C.; Hall, John E. (1990). Medicinska fiziologija. Beograd-Zagreb: Medicinska knjiga. str. 729. ISBN 963-176-192-2 Proverite vrednost parametra
|isbn=: checksum (pomoć).
 | Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |
