Hifema
| Hifema | |
|---|---|
| Latinski | Hyphema |
 | |
| Klasifikacija i spoljašnji resursi | |
| Specijalnost | oftalmologija |
| MKB-10 | H21.0 |
| MKB-9-CM | 364.41 |
| DiseasesDB | 31299 |
| MedlinePlus | 001021 |
| eMedicine | oph/765 |
| MeSH | C11.290.484 |
Hifema predstavlja pojavu krvi u prednjoj očnoj komori.
Može da se javi kao posledica zapaljenja dužice (lat. iritis haemorragica), gde dolazi do oštećenja zidova krvnih sudova uzročnikom koji je izazvao zapaljenje. Smatra se da se hemoragični oblik eksudacije najčešće javlja kod zapaljenja dužice izazvanih virusima, mada može da se javi i kod zapaljenja druge etiologije. Takođe može da se javi i kao rezultat povrede.
Klinička slika[uredi | uredi izvor]
Položaj hifeme zavisi od položaja glave, ako se krv nije zgrušala. Kada se izlivena krv u prednjoj komori koaguliše (zgruša), onda se njen položaj ne menja sa promenom položaja glave. Sveža hifema je crvena, a vremenom postaje sve tamnija. Nekada se na hifemi (prilikom pregleda) primećuje nekoliko slojeva različite boje, što ukazuje da je u nekoliko mahova došlo do pojave nove krvi. Hifema može da se potpuno resorbuje zahvaljujući velikoj resorptivnoj moći dužice. Ako ona dugo traje, onda dolazi do imbibicije okolnih tkiva pigmentom hemosiderinom. Tako rožnjača dobija braonkastu boju i to stanje se označava kao hemosideroza rožnjače (lat. haemosiderosis corneae). Slično se može desiti i sa dužicom, koja takođe biva imbibirana pigmentom koji potiče od raspalih eritrocita, tako da dužica dobija boju koja podseća na boju rđe (lat. haemosiderosis iridis).
Subjektivni simptomi sastoje se, pre svega, u smanjenju vida. Ono je utoliko izraženije ukoliko je eksudacija u prednjoj komori veća. Pored toga, bolesnik oseća bol. Bol je difuznog karaktera, jer zrači u okolne delove iste strane glave, i to u čelo, slepoočnicu i u predeo gornje vilice. Bolesnici ne podnose jaku svetlost, odnosno imaju fotofobiju.
Dijagnoza i lečenje[uredi | uredi izvor]
Dijagnoza se postavlja na osnovu anamneze, objektivnog pregleda pomoću fokalnog osvetljenja ili biomikroskopa.
U terapijske svrhe kod iritisa se lokalno primenjuju midrijatička sredstva, pre svega atropin, kortizon, a opšte lečenje se najčešće sprovodi davanjem pronizona. U cilju bolje i brže resorpcije daju se tople suve obloge, a u cilju zaštite od jake svetlosti nose se tamne naočare koje su zasenčene 50-75%.
Izvori[uredi | uredi izvor]
 | Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |
