Crkva Svetog prepodobnog Sisoja Velikog u Starcu
| Crkva Svetog prepodobnog Sisoja Velikog | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Status | hrišćanska pravoslavna bogomolja |
| Tip | crkva |
| Jurisdikcija | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija vranjska |
| Posvećen | Svetom prepodobnom Sisoju Velikom |
| Lokacija | |
| Mesto | Starac, Opština Bujanovac |
| Država | Srbija |
Crkva Svetog prepodobnog Sisoja Velikog u Starcu, naseljenom mestu na teritoriji Opštine Bujanovac, pravoslavni je hram koji pripada Eparhiji vranjskoj Srpske pravoslavne crkve.[1]
Crkva je isposnica posvećena Svetom prepodobnom Sisoju Velikom je mesto gde se podvizavao Sveti Prohor. Do isposnice se dolazi od manastira Svetog Prohora Pčinjskog, iznad monaškog groblja, uzanom stazom uz planinu Kozjak prema severoistoku.
Ispod isposnice se nalazi strmo uglačana stena na kojoj je užlebljeno nekoliko plitkih udubljenja. Pored isposnice protiče planinski potok Dedovica, čija voda pored isposnice pada niz uglačano stenje i pravi veliku buku i jak šum. Ulaz u isposnicu je sa zapadne sgrane. Sa tri strane ogromna stena zatvara ovaj prostor koji je visok s prednje strane oko jedan metar. Isposnica je široka oko tri metra. Pod joj je isprepleten neravnim kamenom koji se zaobilazi da bi se dalje došlo u dubinu ove prostorije.
U isposnici se nalazi nekoliko pokretnih ikona, od kojih je jedna i Svetog Prohora Pčinjskog, a u nju svakodnevno dolaze vernici, gde pale sveće, mole se i ostavljaju prilog u novcu i stvarima, tražeći isceljenje svojih telesnih neduga. Sveće se pale uz stene, a kandilo gori okačeno uz stenu. Oko isposnice nalazi se veliki splet kupina, a nekada se nalazila u sklopu ogromnog drveća, koga danas nema. Površina stena iznad isposnice pokrivena je mahovinom. Oko ulaza u isposnicu podignut je zaštitni zid i na njemu su vrata od drveta. Severno od isposnice je granica između manastirskog i Jablanskog zemljišta.
U ovoj isposnici vizantijski car Roman IV Diogen (1068 — 1071) pronašao je već tada mirotočive mošti Svetog Prohora Pčinjskog, koje je preneo u tek sagrađenu crkvu koju je sam car podigao u znak zahvalnosti prema Svetom Prohoru i proročkim rečima da će postati car. Taj hram se nalazio nedaleko od isposnice gde se Sveti Prohor podvizavao. Povodom toga svake godine u isposnici se vrši bogosluženje 15. januara.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Šematizam”. Eparhija vranjska. Pristupljeno 6. 3. 2024.
