.50 BMG

.50 BMG
Poreklo	SAD
Vrsta	Sa lijeva: .50 BMG, .300 Win Mag, .308 Winchester, 7.62×39mm, 5.56×45mm NATO, .22 Long Rifle
Istorija upotrebe
U službi	1921 - danas
Ratovi	Drugi svjetski rat Korejski rat Vijetnamski rat Kambodžanski rat Folklandski rat Zalivski rat Severnoirski sukob Rat protiv terorizma Rat u Iraku Rat u Avganistanu (2001–2021) Rat protiv narko-kartela u Meksiku Sirijski građanski rat Građanski rat u Iraku Građanski rat u Jemenu Saudijska intervencija u Jemenu Saudi–Yemeni border conflict (2015–present)
Istorija proizvodnje
Godina	1918.
Karakteristike
Tip čaure	usko grlo
Dužina čaure	13.0 mm
Ukupna dužina	138 mm
Kapacitet čaure	18.97 cm³
Prečnik vrata	14.2 mm
Prečnik ivice	20.4 mm
Debljina ivice	2.1 mm
Brzina	928 m/s
Energija	18,050 J
Masa	647 gr
Pritisak	378.68 MPa

.50 Browning Machine Gun (.50 BMG, 12.7×99mm NATO i označen kao 50 Browning od strane Stalne međunarodne komisije za dokaz malokalibarskog oružja) je 50 in (1.270,0 mm) kalibar metka razvijen za Brauning M2 kasnih 1910-ih, ulazeći u zvaničnu službu 1921. Pod STANAG 4383, to je standardni servisni metak za NATO snage kao i za mnoge države koje nisu članice NATO-a. Sam metak je napravljen u nekoliko varijanata: nekoliko generacija običnih metalnih kugličnih, tragajućih, probojnih, zapaljivih, i sabotažnih i podkalibarkih metaka. Meci namijenjeni za mitraljeze su napravljeni u kontinualni kaiš koristeći metalne poveznice.

.50 BMG metak je takođe korišten za antimaterijalne puške. Dostupna je široka lepeza municije, dostupnost municije za match grade povećala je korisnost pušaka u .50 kalibru omogućavajući precizniju paljbu od metaka slabijeg kvaliteta.

Istorija

Kao na odgovor na potrebu za novim protiv-vazdušnim naoružanjem tokom Prvog svjetskog rata, Džon Brauning je razvio .50 BMG. On je želio da se metak koristi u mitraljezima, i želio je da mitraljez bude zasnovan na uvećanoj verziji Brauninga M1917.

Razvoj .50 BMG metka se nekad miješa sa njemačkim 13.2 mm, koji je razvijen od strane Njemačke za protivtenkovsko oružje za borbu protiv britanskih tenkova iz Prvog svjetskog rata i protiv avijacije. Prema American Rifleman: "Zapravo, Browning .50 je nastao u Velikom ratu. Američko interesovanje za metke za probijanje oklopa bilo je pod uticajem marginalnog francuskog dizajna od 11 mm, što je podstaklo oficire naoružanja američke vojske da konsultuju Brauninga. Željeli su teški projektil brzine od 2.700 ft/s (820 m/s), ali municija nije postojala. Brauning je razmislio o situaciji i, prema riječima njegovog sina Džona, odgovorio je: "Pa, metak zvuči prilično dobro za početak. Vi pravite neke metke, a mi ćemo malo pucati.'"

American Rifleman dalje objašnjava da je na razvoj "navodno uticala njemačko protivtenkovsko oružje 13.2x92 mm SR (.53-cal.)" i da je tada "Ordnance sklopio ugovor sa Vinčesterom da dizajnira metak kalibra .50-cal. Nakon toga, Frankford Arsenal je preuzeo od Vinčestera, proizvodeći istorijski .50 BMG ili 12.7x99 mm metak. Američka vojska se kasnije vratiča Džonu Brauningu po pravo oružje. U saradnji sa Koltom, on je proizveo prototipove spremne za testiranje i, ironilno, završio ih 11. novembra 1918."

Metak je korišten za Brauning M1921. Ova puška je kasnije korištena za razvoj M2HB koji je sa svojim probojnim mecima kalibra .50 nastavio da funkcioniše kao protivavionski i protivvozni mitraljez, sposoban da probije 230 mm oklopnog čelika kaljenog lica na 200 m, 25 mm valjanog homogenog oklopa na istoj udaljenosti, i 1900 mm na 500 m.

Decenijama kasnije, .50 BMG je bio opremljen puškama velike snage. Beret M82 kalibra .50 i kasnije varijante su razvijene tokom 80-ih i poboljšale su antimaterijalnu moć vojnog snajperiste. Iskusni snajperista može efektivno neutralizovati pješadijsku jedinicu eliminisajući nekoliko meta (vojnici ili oprema) bez otkrivanja njegove precizne lokacije. Veliki domet (preko jedne milje) između vatrenog položaja i mete omogućava snajperistu vremena da izbegne odmazdu neprijatelja bilo uzastopnom promjenom položaja ili bezbednim povlačenjem.

Vidi još

• Brauning M2