Stanislav Preprek
Stanislav Preprek | |
---|---|
Датум рођења | 16. april 1900. |
Место рођења | Šid, Austrougarska |
Датум смрти | 13. februar 1982. (81 god.) |
Место смрти | Petrovaradin, SFR Jugoslavija |
Stanislav Preprek (Šid, 16. april 1900 – Petrovaradin, 13. februar 1982) bio je hrvatski i vojvođanski horovođa, orguljaš, kompozitor, melograf, književnik, pedagog; pisao je novele i pesme i publicistička dela, muzičke studije i kritike, prevodio je arapske, kineske i nemačke pesnike (s nemačkoga je preveo asirsko-vavilonski ep Gilgameš).
Obrazovanje
[уреди | уреди извор]Osnovnu školu završio je u Grabovcima u Sremu, u Mitrovici nižu realnu gimnaziju, a u Petrinji je 1918. završio Učiteljsku školu u kojoj je od 1916-1918. muziku privatno učio kod profesora muzike i kompozitora Vladimira Stahuljaka. Kao učitelj je službovao u Novoj Kapeli, Petrovaradinu, te paraleleno bio orguljaš (crkva sv. Jurja u Petrovaradinu) i horovođa (u hrvatskim pevačkim društvima „Neven" u Petrovaradinu i „Zvonimir" u Sremskim Karlovcima)
Muzičko delovanje
[уреди | уреди извор]Svoju prvu kompoziciju za glas i klavir “Laku noć” napisao je sa čestrnaest godina, a prva njegova kompozicija koja je objavljena je „O dođi, Tvorče" za mešoviti hor, objavljena godine 1922. i to u muzičkom prilogu prvog broja zagrebačkog časopisa „Sv. Cecilija". Među značajnije Preprekova dela spadaju kompozicije Kantata „Uskrsnuće" za soliste, mešoviti hor i orgulje, Svita za orgulje, Simfonija, četiri gudačka kvarteta, klavirske minijature, te ciklus samopjeva za glas i klavir „Proljetne vode". Objavio je dosta radova iz područja melografije.
Komponovao je minijature prema svojim impresionističkim uzorima. Upoznavanjem rada Druge bečke škole, u njegovim kompozicijama se javlja ekspresionizam. Sve ovo ima veću težinu, budući da je u kompoziciji velikim dijelom bio samouk.
Po njemu se danas zove hrvatsko umetničko kulturno prosvjetno društvo u Novom Sadu, osnovano rane jeseni 2005..
Preprekov posljednji učenik i pomagač, prepisivač i saradnik[1] te zakonski naslednik svih njegovih prava[2] na njegova dela je Đuro Rajković. S Rajkovićem je sarađivao još dok je bio član petrovaradinske knjižare 'Vladimir Nazor' koja je dok je Preprek 19 godina radio u njoj, bila žarište kulturnog života Petrovaradina.[1] Rajković i Preprek sarađivali su na kulturnom, muzičkom i drugim poljima.[1]
Ostale aktivnosti
[уреди | уреди извор]Preprek je pisao prozu i poeziju, a bavio se i slikarstvom. Preveo je s nemačkog jezika, znameniti sumersko-vavilonski ep „Gilgameš". Pisao je novele i pesme a posthumno je objavljena i knjiga sa njegovim sabranim pesama „Pred tminama", Novi Sad, 2004. Prof. Đuro Rajković 2006. je objavio monografiju „Stanislav Preprek: život i djelo", u kojoj je prikazano Preprekovo muzičko stvaralaštvo uz popis crkvenih, svetovnih dela i harmonizacijâ, prepisa i književnih ostvarenja. Isti je autor objavio knjigu „Prilozi za povijest knjižničarstva u Petrovaradinu" koja predstavlja svestranog Stanislava Prepreka kao zaslužnog knjižničara.
Dela
[уреди | уреди извор]- simfonija
- djela za gudačke kvartete
- klavirska sonata
- suita za orgulje (prvi puta je u cijelosti izveo mr.Kornelije Vizin u Subotici 28.kolovoza 2011.g.)
- solo-pjesme
- klavirske minijature
- književna
- prevodi
- Gilgameš, ep, 1961.
Literatura
[уреди | уреди извор]- Eva Kirchmayer Bilić: »BAŠTINA BAČKIH HRVATA. Uz 30. obljetnicu smrti Stanislava Prepreka«, u: Hrvatsko slovo, 24.8.2012.
Izvori
[уреди | уреди извор]- ^ а б в Zavod za kulturu vojvođanskih Hrvata Архивирано на сајту Wayback Machine (29. септембар 2015) Ankica Jukić-Mandić: Predstavljena nova knjiga Đure Rajkovića
- ^ Srijemska biskupija (arhiv): Himna posvećena banu Jelačiću spojila Varaždin i Petrovaradin, 28. новембраа 2011.
Spoljašnje veze
[уреди | уреди извор]- Članak na NSK u Zagrebu
- Klasje naših ravni Ciklus pjesama "Kao u snu"
- Klasje naših ravni Božićne kolede iz Petrovaradina
- Knjiga Đure Rajkovića "Stanislav Preprek - život i djelo"
- "Stanislav Preprek kompozitor,pesnik,bibliotekar"