Istorija Vizantije (Georgije Ostrogorski)
.png)
Istorija Vizantije je najpoznatije istoriografsko delo profesora Georgija Ostrogorskog koje predstavlja sintezu istorije Vizantijskog carstva od početka zidanja Carigrada (Vizantiona) 324. godine,[1] pa sve do njegovog pada 1453. Ono zauzima centralno mesto u njegovom naučnom opusu.[2]
Objavljivanje dela[uredi | uredi izvor]
Prvo izdanje ovog dela objavljeno je 1940. godine na nemačkom jeziku pod nazivom Geschichte des byzantinischen Staates, u seriji Handbuch der Altertumswissenschaft (Priručnik za klasične studije), u Minhenu. Planirano je da delo iste godine bude prevedeno na srpskohrvatski jezik, ali je rat to sprečio. Prvo srpskohrvatsko izdanje objavila je izdavačka kuća Prosveta 1947. godine, ali bez upotrebe kritičkog aparata. Godine 1952. izašlo je drugo dopunjeno i znatno prerađeno nemačko izdanje. Od tada su izašli prevod na francuski (1956) i dva engleska (1956. i 1957). Svoje prvo potpuno izdanje na srpskohrvatskom jeziku objavila je Srpska književna zadruga 1959. godine.[3] Ostrogorski se pripremao za četvrto nemačko izdanje u koje je planirao da uključi najnovija istraživanja vizantologije, ali ga je teška bolest omela u tome.[2] Do danas je knjiga prevedena na mnoštvo jezika: ruski, italijanski, poljski, grčki, albanski, pa čak i na „egzotične“ poput japanskog, korejskog i kineskog.[4][5]
Kritike[uredi | uredi izvor]
Istorija Vizantije je jednoglasno ocenjena kao najbolji priručnik vizantijske istorije te je izazvalo veliko interesovanje u međunarodnoj istoriografiji.[5] Ono i dan-danas predstavlja obaveznu literaturu na svakom odeljenju za istoriju univerziteta u Srbiji. Istoričari današnjice ovo delo ocenjuju kao pomalo zastarelo, ali se i dalje slažu da je delo udžbenik kojem će se ljudi uvek rado vraćati, pa čak i oni koji nisu stručnjaci za istoriju.[6] Profesor Radivoj Radić je u svojoj knjizi Srbi pre Adama i posle njega ukratko izneo svoje mišljenje o ovoj sintezi; on piše:[7]
| „ | Njegov priručnik Istorija Vizantije i danas se smatra najboljim na svetu, uprkos činjenici da je napisan pre više od šezdeset godina i da su se u međuvremenu pojavili i noviji i obimniji priručnici. (…) U svojoj Istoriji Vizantije G. Ostrogorski je na pet stotina stranica prikazao hiljadu i sto godina vizantijske istorije. (…) Reč je o priručniku, o jezgrovitom pregledu vizantijske istorije. | ” |
Podela po poglavljima[uredi | uredi izvor]
Podela po poglavljima je izvršena prema Prosvetinom fototipskom izdanju iz 1969:[8]
- Osnovne crte razvitka Ranovizantiskog carstva (324–610)
- Borba za opstanak i preporod vizantiske države (610–711)
- Doba ikonoklastičke krize (711–843)
- Doba cvetanja Vizantiskog carstva (843–1025)
- Vladavina civilnog plemstva (1025–1081)
- Vladavina vojnog plemstva (1081–1204)
- Latinska vladavina i restauracija Vizantiskog carstva (1204–1282)
- Opadanje i propast vizantiskog carstva (1282–1453).
Bibliografija[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Ostrogorski 1969, str. 64.
- ^ a b „Georgije Ostrogorski”. Istorijska biblioteka. 2012-11-01. Pristupljeno 2023-05-06.
- ^ Ostrogorski 1969, str. 5.
- ^ Radić 2005, str. 126.
- ^ a b Ferjančić 1997, str. 548.
- ^ Scheiner 2009.
- ^ Radić 2005, str. 126–129.
- ^ Ostrogorski 1969, str. 581–582.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Ostrogorski, Georgije (1969). Istorija Vizantije (fototipsko izd.). Beograd: Prosveta. str. 582.
- Radić, Radivoj (2005). Srbi pre Adama i posle njega. Istorija jedne zloupotrebe: slovo protiv „novoromantičara“ (2. izd.). Beograd: Stubovi kulture. str. 207.
- Ferjančić, Božidar (1997). „Ostrogorski, Georgije”. Ur.: Mihaljčić, Rade; Ćirković, Sima. Enciklopedija srpske istoriografije. Beograd: Knowledge. str. 548—550.
- Scheiner, Jens (2009-06-15). „Rezension von: Georg Ostrogrosky: Byzantinische Geschichte 324 bis 1453, München: C.H.Beck 2006”. Sehepunkte (na jeziku: nemački). 9 (6). Pristupljeno 2023-05-06.