Pređi na sadržaj

Korisnik:MTWW/pesak

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Stoner 63[uredi | uredi izvor]

Stoner 63
VrstaJurišna puška
Puškomitraljez
PorekloSAD
Upotreba
Upotreba uMornaričke foke
Marinski korpus
Bojno delovanjeRat u Vijetnamu
Invazija Granade
Proizvodnja
ProizvođačCadillac Gage
NWM De Kruithoorn N.V. (samo prototipe)
VarijanteVidi Varijante
Specifikacije
MasaLaki mitraljez, Srednji mitraljez: 1.168 lb (529,80 kg)
Fiksirani mitraljez: 1.031 lb (468 kg)
Komandos: 1.050 lb (480 kg)
Jurišna puška: 1.019 lb (462 kg)
Karabin: 790 lb (360 kg)
Puška: 775 lb (352 kg) kg
DužinaLaki mitraljez, Srednji mitraljez, Jurišna puška, Puška: 4.025 in (102.200 mm)
Karabin:3.668 in (93.167,2 mm) izdužen kundak / 2.660 in (67.564,0 mm) savijen kundak
Komandos: 3.595 in (91.313,0 mm)
FMG: 3.038 in (77.165,2 mm) mm
Kalibar5.56×45 NATO mm
Vrsta operacijepozajmica barutnih gasova
Način dejstvaautomatski, poluautomatski
Brzina paljbeLaki mitraljez, Srednji mitraljez, Fiksirani mitraljez: 700–1,000 metaka/min
Jurišna puška, Puška, Karabin, Komandos: 700–900 metaka/min met/min
Brzina zrnaLaki mitraljez, Srednji mitraljez, Fiksirani mitraljez, Jurišna puška, Puška: 3.250 ft/s (991 m/s)
Karabin, Komandos: 3.050 ft/s (929,6 m/s) m/s
Maks. ef. domet2,653 m
MagacinLaki mitraljez, Srednji mitraljez, Fiksirani mitraljez: Redenik
Jurišna puška, Puška, Karabin, Komandos: šaržer kapaciteta od 20 ili 30 metaka metaka
NišanMehanički

Stoner 63 (engl. Stoner 63) je 5.56×45mm NATO, modularni sistem oružja, koje koristi raznorazne modularne komponente, može biti konfigurisan kao jurišna puška, karabin, laki mitraljez,puškomitraljez ili oružje koje se postavlja na vozila, koje može biti hranjeno iz šaržera ili redenika. Takođe poznat kao M63, XM22, XM23, XM207 ili Mk 23 Mod 0 machine gun, dizajnirao ga je Judžin Stoner u ranim 1960. Kadilak gejdž je bio glavni proizvođač Stonera 63. Stoner 63 se koristio ograničeno u borbama u Vijetnamskom ratu, od strane Mornaričkih Foka (engl. Navy SEALs) i Marinskog korpusa. Nekoliko primeraka je prodato i policiji.[1]


Istorija[uredi | uredi izvor]

Razvoj[uredi | uredi izvor]

Američke Foke poziraju za fotografiju negde u Vijetnamu, 1970. Vojnik u središtu grupe nosi Stoner 63A1 Mk 23 Mod 0 Commando s kratkom cijevi od 157 in (3,987,8 mm).

Ubrzo nakon što je napustio Armalajt (engl. ArmaLite), Judžin Stoner, jedan od nauspešnijih dizajnera modernih vojnih pušaka, zaslužan za dizajniranje Armalajt AR-15/M16 jurišne puške, Armalajt AR-10 borbene puške i Armalajt AR-7 puške za preživljavanje[2], osmislio je koncept modularnog oružija, koje će se bazirati na zajedničkom sanduku i razmenljivim komponentama kako bi se oružije moglo pretvoriti u jurišnu pušku, karabin ili razne vrste mitraljeza, zamenom odgovarajućih delova na samoj platformi oružija.[3]

Stoner je uz pomoć Havarda Karsona, koji je u to vreme bio zadužen za Kadilak Gejdžs vest koust (engl.Cadillac Gage's West Coast) postrojenje u Kosta Mejsi, Kalifornija (gde se takođe nalazio Armajalt) uspeo da ubedi predsednika firme Rasela Bejkera o komercijalnom potencijalu ovog novog oružanog sistema i Kadilak Gejdž uspostavlja novu granu razvoja vatrenog oružija u Kosta Mejsi.[3] Stoner je regrutovao njegova dva glavna pomagača iz Armalajta, Roberta Fremonta i Džejmsa L. Sulivana (koji će kasnije dizajnirati Ultimaks 100 laki mitraljez).[3]

Prvi prototipi su bili u kalibru 7.62×51mm NATO i bili su završeni 1962. godine.[3] Nosili su oznaku Stoner M69W (zato sto ako se puška okrene naopačke, naziv će se isto čitati, sto je simbolizovalo Judžinovu viziju budućnosti ove platforme).[3] Sledeći modeli nazvani Stoner 62, takođe u kalibru 7.62×51mm NATO, su bili spremni za masovnu proizvodnju,[4] međutim dizajnerski tim je odlučio da se fokusira na lakši i brži kalibar 5.56×45mm, zbog porasta njegove popularnosti. Judžin je ranije radio sa tim kalibrom kada je dizajnirao AR-15. Oružije koje je koristilo lakši kalibar dobilo je oznaku Stoner 63.[3] Prvi modeli su napravljeni u februaru 1963. godine.[5] Kosta Mejsa je proizvela 234 Stonera 63, nakon čega je proizvodnja prebačena u Kadilak Gejdž u Varenu Mičigenu u septembru 1964. godine.[6] Sa promenom postrojenja, polikarbonatna plastika je počela da se koristi za kundak i rukohvat puške umesto drveta. Oružije je uneto kao U.S. Patent 3,198,076

Probe[uredi | uredi izvor]

4. marta, 1963. godine, agencija za napredni razvoj projekata ministarstva odbrane SAD je kupila prve primerke Stonera 63, naručeno je 25 komada u različitim konfiguracijama.[7] U augustu i septembru 1963. godine Stoner 63 je poslat Marinskom korpusu na procenu, gde je platforma bila pohvaljena za relativno malu težinu i visoku kapacitivnost municije.[3] Marincima se najviše dopala konfiguracija jurišne puške i lakog mitraljeza.[3]

Mnogi kvarovi su uticali na ishod procene vojske. Najveći problem je bio to što puška nije pravilno funkcionisala sa određenom municijom koja je ostavljala male rezervne snage(npr. fluoriscentna municija Stonera 63 nije funkcionisala ni u M-16).[3]

Ovi faktori su uticali na pouzdanost oružija. Posle nekoliko meseci testiranja, Stoner 63 nije bio prihvaćen.[3] Vojska je uputila svoje preporuke za unapređenje dizajna u koje su spadale gasni cilindar od nerđajućeg čelika, dvopozicioni selektor vatre sa odvojenom kočnicom, zglobni poklopac koji štiti nosač sa opprugom i nadogradnju sistema hranjenja redenikom. Nadogradnje su implemetirane i nova oznaka Stoner 63A, čija je proizvodnja započeta 1966. godine.[8][9] Napravljeno je oko 2000 primeraka Stonera 63, pre nego sto je počela proizvodnja unapređenog modela 63A.[8]

Borbene operacije[uredi | uredi izvor]

Mornarički SEAL u Vijetnamu drži svoj Stoner 63 laki mitraljez na gotovs dok ostatak njegove ekipe priprema eksplozive za rušenje Vijetkongovog bunkera. Oružje je opremljeno sa kontejnerom koji drži redenik od 150 metaka u obliku burenceta i napaja se sa leve strane. Ručica za natezanje je zaključana naprijed, a otvor za izbacivanje zatvoren poklopcem za prašinu kako bi se smanjio ulaz prljavštine.

Na samom početku razvijanja oružija, mali broj pušaka je ubačen u upotrebu sa mornaričkim fokama, koji su dejstvovali u Jugoistočnoj Aziji.[8] Tokom 1967. godine Stoner 63A sistem je već bio testiran na terenu od strane Kompanije L,3. Bataljona, 1. Marinskog puka,1. Marinske divizije. Pešadiji je oružije izdato u konfiguraciji jurišne puške (korišćene su obe verzije 63 i 63A, sa oznakama XM22 i XM22E1), dok su oficiri imali karabin verziju ove puške (XM23). Verzija puškomitraljeza je bila izdata u ograničenom broju, dok je kompanija L imala verizije lakog i srednjeg mitraljeza.[10]

1967. godine Holandska kompanija NWM je dobila licencu za proizvodnju i internacionalnu prodaju oružija sem u SAD, Kanadi i Meksiku.[3] NWM je sklopila nekoliko prototipa, ali nije uspela da nađe mušterije za izvoz i oružije je povučeno iz proizvodnje.[3]

1970. godine, konfiguracija lakog mitraljeza pod oznakom XM207 je dodeljena određenim specijalnim jedinicama na procenu. Međutim zbog kompleksnosti i zahtevnog održavanja oružija (znatno zahtevnijeg od M16), dizajn je odbijen i 1971. godine projekat je napušten.[11] Iste godine Kadilak Gejdž je prekinuo proizvodnju Stonera 63. Ukupno je napravljeno oko 4000 primeraka oba modela (63 i 63A). Mornaričke foke su nastavile da koriste Stoner-a, i zvanično prihvatili komandos verziju pod oznakom Mark 23 Mod 0 machine gun.[12] Pri kraju 1980. godina Stoner je kompletno izbačen iz uoptrebe gde ga je nasledio novi M249 SAW, većina pušaka u skladištima je bila uništena.

Dizajn[uredi | uredi izvor]

Mehanizam[uredi | uredi izvor]

Crtež Stoner 63 modularnog sistema oružija


Stoner 63 serija oružja je oružije vođeno klipom, sa vazdušnim hlađenjem, sa hranjenjem preko šaržera ili redenika, u konfiguraciji puške i karabina, koristi se zatvoreni zatvarač kako bi se osigurala maksimalna preciznost, ili u režimu mitraljeza, koji puca iz otvorenog zatvarača kako bi se poboljšalo hlađenje i sprečilo pregrejavanje. Oružje ima mehanizam za zaključavanje sa rotirajućim zatvaračem sa 7 radijalno simetričnih stopica za zaključavanje koje zahvataju niz udubljenja u produžetku cevi i aktivira se konvencionalnim klipom dugog hoda. Radijalni raspored jezičaka za blokiranje ravnomerno raspoređuje opterećenje pri paljbi oko glave zatvarača i čaure, smanjujući opterećenje i povećavajući dugovečnost ovih kritičnih komponenti. Na produžetak klipa je pričvršćen nosač zatvarača koji je opremljen zakrivljenom stazom za klip koji vodi klip osovinice zavrtnja (zadržan od udarne igle) i rotira vijak 22,5 ° tokom pomeranja klipa da bi zaključao ili otključao zatvarač iza upornjaka u čauri. U nosač zatvarača ugrađen je anti-bauns (engl. anti-bounce) uređaj, koji se sastoji od 4 inča (101,6 mm) karbidne šipke koja se kreće u unutrašnjosti šupljine produžetka klipa i kreće se napred i nazad tokom ciklusa trzaja i kontra-povratka, sprečavajući da zatvarač odskoči.

Kada se ispaljuje, propelentni gasovi iz ispaljenig metka prate projektil koji se spušta kroz cev sve do gasnog otvora, gde deo gasova odlazi u gasovni cilindar, gde guraju klip i nosač zatvarača unazad. Oko 0,2 inča (5,1 mm) neprekidnog slobodnog kretanja izračunato je da dozvoli da se količina gasa u cevi spusti na bezbedan nivo pre nego što ležište nosača okrene zatvarač suprotno smeru kazaljke na satu da ga otključa. Nosači za zaključavanje nemaju nagib, tako da se ne dešava primarna ekstrakcija tokom sekvence otključavanja. Duboko usađen izvlačni izvlakač sa oprugom u glavi zatvarača izvlači čauru istrošenog metka iz komore, a izbacivač sa oprugom, pričvršćen na kućište prednjeg mehanizma za ubacivanje, izbacuje čauru.

Stoner 63 ima jedinstveni sistem za ublažavanje udara koji se nalazi unutar nosača zatvarača. Ispred poklopca nosača nalaze se čelični podmetači i set od 27 podloški u obliku tanjira koji su usmereni u suprotnim setovima od po tri podloški, koje apsorbuju energiju hoda klipa deformisanjem u ravnu ploču kada nosač zatvarača udari u završnu kapu prijemnika. Kada se ploče vrate u svoj prvobitni oblik, oslobađa se impulsna energija deformacije koja pokreće klipne delove naprijed u suprotnom trzaju brzinom koja je tek neznatno niža od originalne brzine trzaja. Podloške će funkcionisati bez kvarova između 40.000 i 50.000 ispaljenja (u zavisnosti od vrste upotrebljene municije). Ova funkcija je dizajnirana da produži vek trajanja oružja.

Hranjenje[uredi | uredi izvor]

U konfiguraciji sa redenikom, pomeranje pojasa se proizvodi pomoću zatvarača koji se kreće u potisnom kraku kanala i aktivira se uz pomoć klipnog kretanja zatvarača. Nosač sa oprugom je zaštićen zglobnim poklopcem i zakreće se na zadnjem kraju. Dok se zatvarač kreće unazad, prednji kraj potisne ruke kreće se preko nosača i upravlja ručicom koja je pričvršćena za jedan set opružnih papučica. Ove papučice pomeraju metak i pojas preko zaustavne papučice posude za hranjenje, odakle su postavljene na stazu za uvlačenje i čvrsto držane na mestu, pomoću čelične ploče sa oprugom na gornjem poklopcu. Zatim se metak istisne iz svoje veze i prazna veza se odbacuje kroz otvor za izbacivanje veze..

Stoner 63 / 63A je u kalibru NATO standardnog 5.56 × 45mm metka. Kada je u ulozi sa redenikom, oružje bi se hranilo iz redenika povezanim metalnim vezama sa oznakom "S-63 BRW", što je umanjena verzija američke veze M13 razvijene za M-60. Stoner 63 / 63A neće raditi pouzdano sa kasnijom M27 vezom razvijenom za M249 SAW. Pojas se obično nalazi u plastičnom rebrastom spremniku kapaciteta 150 metaka koji ima jezičak koji omogućava da se pričvrsti na bočnu stranu leve ladice za hranjenje. Rane kutije za municiju bile su obojene maslinastom bojom i proizvedene u Kosta Mejsi, a kasnije su se promenile u plastičnu posudu crne boje iz Varena, Mičigena. Stoner 63A kutije su takođe bile crne, ali su imale smanjeni kapacitet od 100 metaka jer bi veći kontejner debalansirao pušku. Oni se mogu pričvrstiti na levu ladicu za hranjenje ili držati u donjem nosaču kutije kada se koristi mehanizam za desnu ruku. Nekoliko kutija za municuju u obliku burenceta dizajnirano je za sistem za hranjenje sa leve strane, sa kapacitetom od 150 metaka koji je bio najpopularniji i često korišćen od strane foka u Vijetnamu. Nosač za burence od 250 komada je takođe razvijen od strane NAWS China Lake, ali to se pokazalo preteškim i glomaznim. Foke bi takođe koristile konvertovan e RPD nosače municije za upotrebu sa svojim Stonerima. Šaržeri koji se koriste u modelima za puške, karabine i jurišne puške izrađeni su od čelika i bili su teški 230 grama. U nastojanju da se smanji težina, kasnije su razvijeni aluminijumski šaržeri koji su smanjili težinu na 110 grama. Standardni šaržeri imaju kapacitet od 30-ak metaka, ali je bio ponuđen i šaržer od 20 metaka.

Cev[uredi | uredi izvor]

Zamenljivost cevi je jedna od glavnih karakteristika koja Stoner 63 puški pruža izuzetnu raznovrsnost. Na raspolaganju je 5 opcija cevi: puška, karabin, jurišna puška (AR) i dve vrste cevi za mitraljeze, standardna teška cev i kratka komandos cev. Standardni mitraljez i AR cevi imaju dužinu od 20 inča (508,0 mm) (ne uključujući prigušivač bljeska). Komandos cev ima dužinu od 39.7 mm i naborana je kako bi se smanjila težina i povećale karakteristike hlađenja cevi. Ova verzija je ponekad bila korišćena od strane mornaričkih foka, ali nikada nije bila potpuno pouzdana, jer je gasni priključak blizu vrha cevi i čim metak napusti cev, pritisci gasa drastično opadaju, ostavljajući operativni sistem bez rezerve snage. Gasni otvor je šire bušen u pokušaju da se ublaži ovaj problem; međutim, to je imalo efekat samo u ubrzavanju početnog pomaka klipa. Problem nikada nije do kraja bio rešen. Puške, karabini i AR cevi nemaju gasne ventile jer se isključivo koriste u konfiguracijama koje se napajaju iz šaržera i ne zahtevaju višak energije, ko u mehanizmima sa napajanjem pojasa. Standardna cev mitraljeza ima ručno podesivi regulator gasa kojim se može upravljati ubacivanjem vrha metka u rupu preko zatvarača regulatora, guranjem prema dole i okretanjem do željenog položaja. Regulator gasa ima tri podešavanja: "sporu" cikličnu brzinu od oko 700 metaka / min, koja se proizvodi kada se najuže udubljenje indikatora postavi preko zapora; srednji položaj sa srednjom brzinom od 830 metaka / min i treći "fould" položaj koji isporučuje najveću količinu potisnog gasa u sistem, što dovodi do brzine paljbe od 865 metaka / min (upotreba ove postavke treba da bude ograničena jer izaziva prekomerno habanje pogonskog mehanizma).

Sve Stoner 63 / 63A cevi su nitrirane gasom i imaju sposobnost brzog odvajanja i mogu se ukloniti za nekoliko sekundi u terenskim uslovima, jednostavnim pritiskanjem kvačice koja se nalazi na vrhu oružja ispred poklopca i povlačenjem cevi napred (sa povučenim zatvaračem). Komorni deo cevi leži na U-obliku cevnog nosača pričvršćenog na plinski cilindar. Cev je čvrsto zaključana u poziciji pomoću opruge sa kvačicom (sa dve ugrađene zavojne opruge) koja pogoni čelični klin u rupu u cevi. Sve cevi imaju gasni blok na koji su montirani hvatači za bajonet i sklop prednjeg nišana. Cevi su opremljene sa prigušivačem bljeska sa šest ovalnih priključaka. AR i standardne cevi mitraljeza takođe imaju ručku za nošenje koja se može zakačiti u jednu od tri pozicije ili potpuno ukloniti. Drvene ručke u crnoj boji su pričvršćene na čeličnu šipku preko klina. Uz nekoliko izuzetaka, sve cevi koje se koriste u Stoner 63 / 63A imaju desno-žljebne šipke sa šest žlebova sa uvijanjem od 1: 12-inča (305 mm), dizajnirane da stabilizuju lagani M193 projektil od 3.5 g, koji je bio standardni u to vreme. Na zahtev vojske, "Kadilak Gjedž" je podneo zahtev za testiranje pušaka, karabina i lakih mitraljeza, sa 1: 9-inčnim (230 mm) cevima za uvijanje, sa oznakom XM22E2, XM23E2, i XM207E2,[13] kako bi testirali nove XM287 i XM288 metke. Nakon što je NWM dobila dozvolu za proizvodnju Stonera 63A, neke cevi su proizvedene sa 200 mm (1: 8-inča) sa većim nagibom žljeba, koje se koriste sa teškim eksperimentalnim mecima. Nijedna od njih nikada nije proizvedena u značajnom broju.

Odlike[uredi | uredi izvor]

Kukasta, nepovratna čelična ručka za punjenje je tipično montirana na desnoj strani prijemnika. Ima 24 otvora radi smanjivanja težine i zahvata izbočinu na klipu kako bi izvukla grupu klipa i zatvarača u zadnji (napet) položaj. Ručku treba zatim gurnuti prema naprijed, omogućujući pljosnatoj opruzi koja je prikovana za prednji kraj da bi uhvatila ploču s prorezom, zavarenu prema prednjem delu prijemnika.Mehanizam hranjenja u kofiguraciji za dešnjake sa nosačem municije ispod mehanizma, nelagodno je uhvatiti ručicu, tako da je razvijena specijalna podlaktica sa donjom ručicom.

Jezgro sistema Stoner 63 je prijemnik koji je napravljen od lima presovanjem u pravougaonom obliku. Gasni cilindar, noseće konstrukcije, nosači, ušice i drugi uređaji su zavareni . Prednji deo nosi klip i cev i ima udubljenja kako bi se smanjila težina i poboljšala cirkulacija vazduha oko cevi i cilindra za gas. Zadnji deo drži produžetak grupe klipa i zatvarača. Port za izbacivanje je na desnoj strani kada je prijemnik obrnuto okrenut i oružje je konfigurirano kao puška ili karabin i na levoj strani kada je u različitim ulogama mitraljeza. Različite komponente su premazane fosfatom, a zatim obložene završnom obradom crne pečene gleđi zvanom Endurion. Rani prim Stonera 63 isporučeni su sa svim drvenim delovima, ali su oni ubrzo zmjenjeni crnim polikarbonatnim delovima, izuzev rukohvata, koji je ostao drven, ali je bio obojen u crno.

Stoner 63 dvonožac je neblokirajući tip koji se pričvršćuje za gasnu cev; on se ne okreće i ima funkciju podešavanja ograničene visine. Stoner 63A dvonožac je u velikoj meri izbušen sa rupama za smanjenje težine i može da se zaključa u donjem ili gornjem položajima. I on se ne okreće, već je kompatibilan sa ranijim Stoner 63, dok Stoner 63 dvonožac neće biti korišten sa kasnijim puškama tipa 63A, jer je gasna cev većeg prečnika.

Nišan[uredi | uredi izvor]

Raspored nišana na Stoneru 63 / 63A razlikuje se među različitim konfiguracijama. Na lakom mitraljezu koji se hrani preko redenika , zadnji nišani su montirani na gornjem poklopcu. Oni se sastoje od skalnog nagiba visine otvora za list koji se gradira u koracima od po 100 m od 200 do 1.000 m. Zadnji nišan se takođe može korigovati za vetar u koracima od ¼-miliradijana. Kada je primarni nišan preklopljen, izložen je otvor za borbenu nadoknadu prečnika 0,09 inča (2,29 mm). Verzije za puške i karabine imaju jednostavne otvore tipa "flip-tipe" sa postavkama za 0–300 i 300–500 m između velikih perforiranih zaštitnih ušiju. Nišani su podesivi kako za vjetar tako i za visinu u koracima od 1 MOA. Sve varijante imaju isti sklop prednjeg nišana - polu-omotan okrugli navojni nišan koji se može podesiti za nulu vetra i visine (slično kao kod M16 prednjeg nišana).

Dodatci[uredi | uredi izvor]

Stoner 63 / 63A se isporučuje sa više pribora, uključujući: dodatak za pucanje ćoraka (BFA), zimski štitnik za okidanje, rezervnu vrećicu sa azbestom, komplet za čišćenje, bacač granata 40 mm , nekoliko vrsta priveznica i širok raspon džepova za redenike i džepova za šaržere.

Stoner 63 / 63A je koristio tri različite vrste bajoneta: standardni U.S. M7, KCB 70, razvijen posebno za ovu pušku od strane zapadno-nemačke kompanije Eickhorn-Solingen zajedno sa NWM i retkim bajonetom od švajcarskog industrijskog konglomerata SIG. KCB 70 poseduje 7-inčnu (180 mm) dugačku Bovie oštricu sa kačaljkom za pričvršćivanje i integrisanim sekačem za žice, inspirisan sovjetskim bajonetima za AKM. Vrlo uspešan višenamenski alat, evoluirao je u KCB 77, modularni dizajn koji je prilagođen mnogim različitim puškama.

Varijante[uredi | uredi izvor]

Stoner 63 je proizveden u nekoliko konfiguracija, sa 15 različitih sklopova, koji su imali ponegde zajedničke delove. Ove varijante su uključivale karabin, jurišnu pušku i razne lake mitraljeze koji su hrenjeni redenicima sa leve ili desne strane. Gasni sistem je montiran u različitim položajima u zavisnosti od konfiguracije oružja. Zbog modelarnog dizajna,verzije karabina i puške bile su teže od sličnih oružja istog tipa.

  • Stoner 63 / 63A Puška: Standardna jurišna puška koja se s donje strane napaja šaržerom od 30 metaka. Potrošene čaure su izbačene na desno. Ručka za natezanje i gasni sistem montirani su iznad cevi. Za razliku od konfiguracija koje se hrane preko redenika, puška puca iz zatvorenog zatvarača. Konfiguracija puške je testirana od strane USMC u kratkom periodu od aprila do juna 1964. godine od strane kompanije za regrutiranje u MCRD Parris Island, SC i drugde 1967. godine.
  • Stoner 63 / 63A Karabin: Karabin je sličan konfiguraciji puške, ali sa kraćom cevi i preklopnim kundakom. Konfiguracija karabina je testirana od strane USMC u kratkom periodu tokom 1967. godine.
  • Automatska puška Stoner 63 / 63A: Automatska puška je puška koja ima otvoreni zatvarač, koja se napaja iz šaržera od 30 metaka. Prednji i zadnji nišan su pomereni ulevo da bi se kompenzovao položaj šaržera. AR nema poluautomatski režim. Automatska konfiguracija puške je testirana od strane USMC (engl. USMC) u kratkom periodu tokom 1967. godine.
  • Stoner 63 / 63A Laki Mitraljez: LM konfiguracija puca iz otvorenog zatvarača i napaja se s desne strane sa redenikom koji se nalazi u sandučetu u obliku burenceta od 75, 100, 150 metaka. Prijemnik je identičan varijantama puške, ali je obrnut, tako da se potrošene čaure i veze izbacuju na levo. LM ima cev za brzu promenu i cilindar za gas je postavljen ispod cevi jer je prijemnik invertovan. Konfiguracija LM-a usvojena je za vojnu upotrebu od strane mornaričkih jedinica Foka koje su dejstvovale u jugoistočnoj Aziji.
  • Stoner 63 / 63A Srednji mitraljez: Identičan LM konfiguraciji. Razlika je u tome što SM dolazi sa dodatnim adapterom koji se može koristiti da za pričvršćivanje oružja na M2 ili M122 stativ.
  • Stoner 63 / 63A Fiksiran Mitraljez: Interno identičan LM konfiguraciji. Spolja, prednji nišan, zadnji nišan, prednja ručica i pištolj-grip su uklonjeni. Okidač se aktivira daljinski pomoću 24V solenoida. FM je dizajniran za upotrebu sa Kadilak Gejdž Komando oklopnog vozila, ali nikada nije zvanično usvojen.
  • Stoner 63 / 63A Komandos: Komandos je derivat LM konfiguracije. On se s desne strane hrani pomoću šaržera u obliku burenceta koji se drži ispod prijemnika. Drška za natezanje je postavljena ispod prednjeg kraka radi lakšeg pristupa. Da bi uštedeli na težini, Komandos izbegava brzu promenu cevi koja se nalazi na drugim konfiguracijama koje se hrane redeniom. Ovu varijantu su koristile neke mornaričke jedinice Sjedinjenih Država u Vijetnamu.
  • Stoner 63 Puška Za Preživljavanje: Puška za preživljavanje je dizajnirana 1964. da se takmiči sa Kolt Modelom 608 kao oružjem za samoodbranu letačke posade. Konfiguracija je mehanički slična konfiguraciji puške, ali ima nekoliko spoljnih modifikacija koje su implemetirane zbog ograničenja veličine oružija pravilnika SAD Vazdušnih snaga. Oni uključuju skraćeni pištoljski-grip, odsutan rukohvat, skraćenu cev i prijemnik, i gornju montiranu ručku za natezanje. Puška Za Preživljavanje ne uključuje 63A nadogradnju. Samo jedan prototip je ikada proizveden koji je i danas očuvan.[14]

Zvanične Oznake[uredi | uredi izvor]


Vojska SAD/USMC Oznake Mornarica SAD Oznake Description
XM22 N/A Stoner 63, Konfiguracija Puške, 1:12 nagib žljeba
XM22E1 N/A Stoner 63A, Konfiguracija Puške, 1:12 nagib žljeba
XM22E2 N/A Stoner 63A, Konfiguracija Puške, 1:9 nagib žljeba
XM23 N/A Stoner63, Konfiguracija Karabina, 1:12 nagib žljeba
XM23E1 N/A Stoner 63A, Konfiguracija Karabina, 1:12 nagib žljeba
XM23E2 N/A Stoner 63A, Konfiguracija Karabina, 1:9 nagib žljeba
XM207 N/A Stoner 63,Konfiguracija Lakog Mitraljeza, 1:12 nagib žljeba
XM207E1 N/A Stoner 63A, Konfiguracija Lakog Mitraljeza, 1:12 nagib žljeba
XM207E2 N/A Stoner 63A, Konfiguracija Lakog Mitraljeza, 1:9 nagib žljeba
N/A Mk 23 Mod 0 Stoner 63A1, Kofiguracija Komandos, 1:12 nagib žljeba


Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Law Enforcement Ordnance Company 1974 brochure.
  2. ^ Kokalis, Peter: Weapons Tests And Evaluations: The Best Of Soldier Of Fortune, page 160. Paladin Press, 2001.
  3. ^ a b v g d đ e ž z i j k Kokalis, 161
  4. ^ Dockery, Kevin. Weapons of the Navy SEALs (New York: Berkley Books, 2004), 290.
  5. ^ Dockery, 291.
  6. ^ Dockery, 294.
  7. ^ Dockery, 293.
  8. ^ a b v Kokalis, 163
  9. ^ Watters, Daniel E. A 5.56X45mm "Timeline". The 5.56 X 45mm: 1963-1966 Archived 2007-02-18 at the Wayback Machine. Access Date: 21 February 2008
  10. ^ Watters, Daniel E. A 5.56X45mm "Timeline". The 5.56 X 45mm: 1967-1969 Archived 2007-05-04 at the Wayback Machine. Access Date: 21 February 2008
  11. ^ Dockery, 316.
  12. ^ Dockery, 310.
  13. ^ Final Report of Engineering Design Tests Stoner Family of Weapons,Army Weapons Command, Rock Island, Ill., Weapons Lab., 1 March 1972, Technical Report SWERR-TR72-13.
  14. ^ Mongo's Stoner 63A Page. 2005. Stoner 63 Survival Rifle. Access Date: 14 February 2008

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Корисник:MTWW/песак&oldid=21887594”