Milija Marković
| Milija Marković | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Mesto rođenja | Požarevac,  Kneževina Srbija |
| Mesto smrti | Beograd,  Kraljevina Srbija |
Milija Marković (Požarevac, 1812 — Beograd, 1877) bio je srpski slikar i sveštenik (1832—1842), otac akademskog slikara Nikole Markovića. U ranoj mladosti radio je kao učitelj u manastirima Rukumija, Zaova i Gornjak.[1] Srpski mitropolit Melentije Pavlović pozvao ga je da se usavršava kod njega na dvoru, gde se družio sa kneževićima Mihailom i Milanom.[1] Slikarski zanat usavršavao je i u Austriji.
Radovi[uredi | uredi izvor]
U najpoznatije Markovićeve radove ubrajaju se:
- Kiseljačka crkva
- Crkva manastira Bukovo, 1837.
- Gradska crkva u Ćupriji, 1837.
- Smoljinačka crkva, 1847.
- Užička crkva, 1850.
- Gradska crkva u Loznici
- Crkva manastira Vitovnice, 1856.
- Crkva u Rači Kragujevačkoj, 1859.
- Crkva manastira Rukumije
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Milija Marković”. Academia. Pristupljeno 7. 3. 2022.
