Miloš Milićević
Miloš Milićević | |
|---|---|
 Miloš Milićević u Višegradu | |
| Datum rođenja | 12. oktobar 1952. |
| Mesto rođenja | Suvo Polje kod Doboja, FNR Jugoslavija |
Miloš Milićević (Suvo Polje kod Doboja, 12. oktobar 1952) srpski je psiholog i enigmatičar.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Po zanimanju je diplomirani psiholog. Osnovnu i srednju školu završio je u Doboju, a potom je u Rijeci upisao studije Mašinstva, koje napušta nakon 7 odslušanih semestara. Studije psihologije upisuje 1982. na Filozofskom fakultetu u Rijeci, na kojem je diplomirao 4 godine poslije, kao prvi u svojoj generaciji i time stekao zvanje diplomiranog psihologa. Godine 1996. upisao je postdiplomske studije na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu, smjer razvojna psihologija i psihopatologija. Učesnik je Odbrambeno-otadžbinskog rata od 1992-1995. godine. Tokom karijere radio je kao psiholog u Domu zdravlja Teslić, Centru za socijalni rad Teslić i Kazneno-popravnom zavodu Doboj. Oženjen je i otac je troje djece. Od 2017. godine je u penziji.
Enigmatika[uredi | uredi izvor]
Prve enigmatske korake načinio relativno kasno i tokom enigmatskog odrastanja objavio oko 5.000 radova, uglavnom anagrama, palindroma, rebusa i ukrštenica. Zastupljen među 25 enigmata u knjizi arh. Ivice Mlađenovića „Istaknuti enigmati Jugoslavije” (1987) te od istog autora „Istaknuti srpski enigmati” (2001) Enigmatska revija „Vjesnikov Kviz” iz Zagreba (1989) dodjeljuje mu godišnju nagradu „Boris Janković Argus” za doprinos i unapređenje enigmatskog stvaralaštva. Urednik i autor enigmatskog lista „Skandi horoskop” (1995) te urednik i voditelj emisije „Radio zabavnik” (1996) na Srpskom radio Tesliću. Pobjednik je 6. memorijala „Đuro Knežević” (2017).
Saradnik je mnogih enigmatskih i neenigmatskih listova u zemljama bivše Jugoslavije (Vjesnikov kviz, Enigma, Eureka, Džepna križaljka, Džoker, Mozaik, HIK, Test, Novi list, Vikend) a nakon raspada zajedničke države saradnik Kviskoteke, Feniksa, Izazova i Beokviza. Pobjednik je mnogih enigmatskih takmičenja u sastavljanju anagrama, erotskih palindroma („MIŠU PITA DARA: DA TI PUŠIM?”), rebusa, ukrštenica i zagonetnih priča. Izdao knjigu „Moji kvadrati 7x7” (2016) te pod istim nazivom dopunjeno izdanje 2017. godine. Učestvovao je u mnogim kvizovima znanja i prvi je šampion kviza „Brojke i slova” (1986).
Gluma[uredi | uredi izvor]
Kao glumac amater ostvario značajne uloge u predstavama „Profesionalac” (Luka Laban), „Prosidba” (Čubukov), „Ujka Vanja” (Serebrjakov), „Anđela” (profesor), „Balkanski špijun” (Ilija Čvorović), „Narodni poslanik” (gazda Sreta) kao i u monodramama „Đuka Begović”, „Odbrana Sokratova i smrt”[1]„Prva bračna noć” i "Derviš i smrt"[2], te se na svečanim akademijama, pojavljivao u likovima Svetog Save, Karađorđa, kneza Lazara, patrijarha Pavla, a 2017. godine u kripti hrama Svetog Save na Vračaru izveo besjedu kralja Dragutina, potonjeg monaha Teoktista. Za ulogu Ilije Čvorovića u predstavi „Balkanski špijun” nagrađen je nagradom za glumca večeri na Festivalu komedije u Novom Bečeju.
Poezija[uredi | uredi izvor]
Na poetskom planu višestruko je nagrađivan i uvršten u nekoliko zbornika duhovne poezije. Izdao je zbirku prozno-poetskih tekstova (2016) te zbirku pjesama „Sva moja lutanja” (2017). Osvojio je prvu nagradu na književnom konkursu „Srpske golgote 20. vijeka”, sa pjesmom „Kota 923”. Za pjesmu „Idemo dalje” nagrađen je zlatnikom sa likom Sv. Save u Beogradu.[3]
Grafički je uredio nekoliko zbirki pjesama kao i „Antologiju ratne lirike Republike Srpske 1992—2002” te knjigu ogleda, kritika i članaka o književnosti Republike Srpske „Riječ u vremenu” autora Vasilija Šajinovića (2020). Kao kaligraf nagrađivan je za rukopise lijepog pisanja,[4][5] vodio je školu kaligrafije,[6][7] a na planu grafičkog dizajna opremio je više knjiga te je autor nekoliko zaštitnih znakova iz različitih oblasti.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „DOBOJ: Odigrana monodrama “Sokratova odbrana i smrt””. dobojski.info. Pristupljeno 26. 6. 2020.
- ^ „Doboj: Odigrana monodrama "Derviš i smrt"”.
- ^ „NA 9. MEĐUNARODNOM SABORU DUHOVNE POEZIJE U RAKOVICI: Priznanja dobojskim pjesnicima”. dobojski.info. Pristupljeno 26. 6. 2020.
- ^ „Dobojlija Miloš Milićević dobitnik bronzanog pera”. mojasrpska.info. Pristupljeno 26. 6. 2020.
- ^ „NA KONKURSU „MOJA OLOVKA PIŠE ĆIRILICOM“ Dobojlija Miloš Milićević dobitnik bronzanog pera”. dobojski.info. Pristupljeno 26. 6. 2020.
- ^ „Teslić: Škola ćirilične kaligrafije - 20.01.2020.”. youtube.com. Pristupljeno 26. 6. 2020.
- ^ „Teslić: Počinje Škola ćirilične kaligrafije”. mojasrpska.info. Pristupljeno 26. 6. 2020.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
