Mihailo Valtrović

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Mihailo Valtrović
Mihailo Valtrović
Lični podaci
Datum rođenja(1839-09-29)29. septembar 1839.
Mesto rođenjaBeograd, Kneževina Srbija
Datum smrti22. septembar 1915.(1915-09-22) (75 god.)
Mesto smrtiBeograd, Kraljevina Srbija
Potpispotpis_alt}}}
Mihailo Valtrović

Mihailo Valtrović (Beograd, 17/29. septembar 1839 — Beograd, 9/22. septembar 1915) bio je srpski arheolog, kulturni radnik, profesor univerziteta i akademik. Valtrović je bio profesor arheologije na Filozofskom fakultetu u Beogradu i utemeljivač srpske arheologije.

Osnivač je, inicijator i prvi predsednik Srpskog arheološkog društva. Valtrović je pionir sistematskog istraživanja crkava iz perioda srpskog srednjovekovlja. Uređivao je prvi nacionalni arheološki časopis i obavljao dužnost upravnika Narodnog muzeja. Radio je na promociji srpske kulture u inostranstvu, obavljao savetodavne poslove u nekoliko državnih institucija i bio član Srpskog učenog društva.[1]

Biografija[uredi | uredi izvor]

Mihailo Valtrović je u Beogradu završio prirodnjački odsek Liceja. Posle kratkog službovanja u Glavnoj upravi građevina odlazi kao državni pitomac u Karlsrue, gde izučava arhitekturu.

Po povratku 1866. je u građevinskoj struci, a zatim postaje profesor realke za tehničke predmete. Od 1875. je profesor Velike škole, a od 1881. dobija katedru arheologije.

Kao upravnik (čuvar) Narodnog muzeja (1881—1895) postavio je temelje njegovom razvoju. Godine 1882, vrši prva naučna iskopavanja u Viminacijumu.

Bio je član, a zatim predsednik Umetničkog odbora Srpskog učenog društva, a od 1887. redovan član SAN-a.

Njegovi obimni naučni radovi imaju za predmet proučavanja srpsko umetničko nasleđe. Mnoga od svojih naučnih istraživanja i snimanja srednjovekovnih manastira, Valtrović je radio sa arhitektom Dragutinom Milutinovićem.

Osnivač je Srpskog arheološkog društva 1883. i pokretač prvog stručnog časopisa Starinar čiji je urednik od 1884. do 1907. Bavio se likovnom kritikom.

Rešenje vladarske insignije Ordena Svetog kneza Lazara je uradio Mihailo Valtrović 1889. godine.[2]

Glavni odbor na čelu sa Mihailom Valtrovićem izabrao je insignije za Krunu kralja Petra I Karađorđevića.[3]

Nagrada „Mihailo Valtrović“[uredi | uredi izvor]

Nagradu „Mihailo Valtrović“ dodeljuje Muzejsko društvo Srbije. 2005. je dodeljena dvema izložbama Muzeja Vojvodine.

Odabrana dela[uredi | uredi izvor]

Valtrovićeva biografija je obimna i raznovrsna. Do sada nije sistematski obrađena.[1]

  • Građa za istoriju umetnosti Srbije - Beograd 1874
  • Prodomos (na nemačkom jeziku) - Beč 1878
  • Pogled na staru srpsku crkvenu arhitekturu - Beograd 1889

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b Stevović, Ivan D. „OD TERENSKE SKICE DO SKICE CELINE: MIHAILO VALTROVIĆ I SRPSKA SREDNjOVEKOVNA ARHITEKTURA”. Zbornik Narodnog muzeja. XXII–2: 12. 
  2. ^ „Vremeplov: Preminuio Mihailo Valtrović”. rtv.co.rs. RTV. 22. 9. 2011. Arhivirano iz originala 20. 07. 2019. g. Pristupljeno 8. 9. 2013. 
  3. ^ Stevović, Ljubomir S. (2004). „Srpski grb i himna u XX veku”. czipm.org. Centar za istraživanje pravoslavnoga monarhizma. Arhivirano iz originala 18. 10. 2012. g. Pristupljeno 8. 9. 2013. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Funkcije u institucijama kulture
Direktor Narodnog muzeja Srbije
1881–1905
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Михаило_Валтровић&oldid=26234471”