Oslobođenje Pariza
| Oslobođenje Pariza | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Drugog svetskog rata | |||||||||||
 Francuska 2. oklopna brigada na pobedničkoj paradi na Jelisejskim poljima, 26. avgusta 1944. | |||||||||||
| |||||||||||
| Sukobljene strane | |||||||||||
 Francuska Ujedinjeno Kraljevstvo SAD |
 Treći rajh | ||||||||||
| Komandanti i vođe | |||||||||||
|
Filip Leklerk Bernard Montgomeri Rejmond Barton |
Ditrih fon Holtic  | ||||||||||
| Jačina | |||||||||||
|
3 divizije[1] | 1 divizija[1] | ||||||||||
| Žrtve i gubici | |||||||||||
|
1.483 poginula 3.477 ranjenih[1] |
2.887 poginulih 4.911 ranjenih 4.312 zarobljenih[1] | ||||||||||
Oslobođenje Pariza (engl. Liberation of Paris) bila je šestodnevna bitka za oslobođenje francuske prestonice od nemačke okupacije u Drugom svetskom ratu. Vođena je od 19. do 25. avgusta 1944. i završena je pobedom Saveznika.[1]
Pozadina[uredi | uredi izvor]
U Drugom svetskom ratu, Pariz je tokom bitke za Francusku posle evakuacije vlade (10. juna 1940) proglašen otvorenim gradom i nije bio branjen. Nemačke trupe ušle su 14. juna bez otpora u francusku prestonicu. U Parizu je sve vreme rata bilo sedište komande nemačkih okupacionih snaga u Francuskoj. Patriotske demonstracije pariskih studenata 11. novembra 1940. dovele su do nemačke oružane reakcije. Do masovnih antihitlerovskih demonstracija došlo je u Parizu i 14. jula 1941.
Tokom 1941. u Parizu se organizuju prve grupe pokreta otpora, ubrzo ujedinjenih u organizaciju Francuskih unutrašnjih snaga (franc. Forces françaises de l'Intérieur - FFI). Broj pripadnika pokreta otpora u Parizu, i pored krvavih represalija okupatora, stalno je rastao. U Parizu je 15. marta 1944. u dubokoj ilegalnosti održan sastanak Saveta FFI, na kojem je donet akcioni program francuskog pokreta otpora.[1]
Bitka[uredi | uredi izvor]
Posle izbijanja američkih i francuskih snaga do Drea i Šartra, u Parizu je buknuo ustanak 19. avgusta 1944. Borbe su trajale do 25. avgusta, kada je francuska 2. oklopna divizija generala Leklerka ušla u prestonicu, koju su već gotovo potpuno oslobodile snage otpora.[1]
Posledice[uredi | uredi izvor]
U borbama za oslobođenje Pariza, od 19. do 25. avgusta izbačeno je iz stroja preko 12.000 nemačkih vojnika (2.887 poginulih, 4.911 ranjenih i 4.312 zarobljenih), uz savezničke gubitke od 1.483 poginula i 3.477 ranjenih.[1]
Od 26. avgusta 1944. Pariz je ponovo glavni grad oslobođene Francuske.[1]