Ranko Borozan
| Ranko Borozan | |||
|---|---|---|---|
| Lični podaci | |||
| Datum rođenja | 25. jul 1933. | ||
| Mesto rođenja | Mostar, Kraljevina Jugoslavija | ||
| Datum smrti | 2. april 2020. (86 god.) | ||
| Pozicija | vezni | ||
| Seniorska karijera | |||
| Godine | Klub | Nast. | (Gol) |
| 1950–1954 1954–1957 1957–1959 1960 1962–1963 1963–1965 |
Velež Mostar Partizan Crvena zvezda OFK Beograd Jedinstvo Zemun Palilulac, Krnjača |
70 43 27 9 1 18 |
(10) (3) (0) (2) (0) |
| Reprezentativna karijera | |||
 Jugoslavija B tim | 1 | (0) | |
Ranko Borozan (Mostar, 25. jul 1933 — 2. april 2020) bio je jugoslovenski i srpski fudbaler.
Karijera[uredi | uredi izvor]
Rođen je 25. jula 1933. godine u Mostaru, a karijeru je počeo u lokalnom Veležu, gde je već kao sedamnaestogodišnjak dobio šansu da zaigra za seniorski tim.[1] Punu afirmaciju je stekao u beogradskom Partizanu, za koji je nastupao od 1954. pa do 1957. godine i osvojio dva kupa Jugoslavije. Bio je deo ekipe Partizana koja je odigrala legendarni prvi meč u istoriji Kupa evropskih šampiona u Lisabonu protiv Sportinga (rezultat 3:3, 4. septembar 1955).[2]
U Crvenu zvezdu je došao 19. decembra 1957. godine i ostao nešto više od dve godine, s obzirom da je 28. decembra 1959. godine pojačao OFK Beograd. Sa crveno-belima osvojio je jednu titulu prvaka Jugoslavije, kao i dva nacionalna kupa.[3]
Igrao je sedam mečeva za mladu reprezentaciju Jugoslavije, a jednom je igrao i za jugoslovensku B reprezentaciju.[4]
Preminuo je 2. aprila 2020. godine.[5]
Trofeji[uredi | uredi izvor]
- Partizan
- Crvena zvezda
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Preminuo Ranko Borozan - bivši fudbaler Partizana i Zvezde”. RTS. 2. 4. 2020. Pristupljeno 2. 4. 2020.
- ^ „IN MEMORIAM: Ranko Borozan 1933-2020”. partizan.rs. 2. 4. 2020. Pristupljeno 2. 4. 2020.[mrtva veza]
- ^ „Ranko Borozan”. crvenazvezdafk.com. 2. 4. 2020. Pristupljeno 2. 4. 2020.
- ^ Knjiga: "Rođeni - Prvoligaške generacije 1952 - 1991" autor Zoran Mrđenović, str. 26 srpski
- ^ „Odlazak bivšeg igrača Zvezde i Partizana: Preminuo Ranko Borozan”. mondo.rs. 2. 4. 2020. Pristupljeno 2. 4. 2020.
