Romelu Lukaku

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Romelu Lukaku
Lukaku sa Čelsijem 2021. godine
Lični podaci
Puno ime Romelu Menama Lukaku Bolinjoli
Datum rođenja (1993-05-13)13. maj 1993. (30 god.)[1]
Mesto rođenja Antverpen, Belgija[1]
Visina 1,90 m
Pozicija napadač[1]
Klupske informacije
Trenutni klub
 Roma
(na pozajmici iz Čelsija)
Broj 90
Juniorska karijera
1999–2003
2003–2004
2004–2006
2006–2009		 Rupel Bum
Vintam
Liers
Anderleht
Seniorska karijera
Godine Klub Nast. (Gol)
2009—2011
2011—2014
2012—2013
2013—2014
2014—2017
2017—2019
2019—2021
2021—
2022—2023
2023—		 Anderleht
Čelsi
→ VBA
→ Everton
Everton
Mančester Junajted
Inter
Čelsi
→ Inter
→ Roma		 73
10
35
31
110
66
72
26
25
6		 (33)
(0)
(17)
(15)
(53)
(28)
(47)
(8)
(10)
(5)
Reprezentativna karijera
2008
2011
2009
2010—		 Belgija do 15
Belgija do 18
Belgija do 21
Belgija		 4
1
5
110		 (1)
(0)
(1)
(77)
Nagrade
Fudbal
Svetsko prvenstvo
Bronzana medalja — treće mesto Rusija 2018. Belgija

Romelu Menama Lukaku Bolinjoli (engl. Romelu Menama Lukaku Bolingoli; Antverpen, 13. maj 1993) profesionalni je belgijski fudbaler koji trenutno igra za Romu na pozajmici iz Čelsija i za reprezentaciju Belgije na poziciji napadača.

Lukaku je fudbalsku karijeru počeo u manjim lokalnim klubovima, da bi 2006. godine stigao u Anderleht. Dobro se pokazao u Prvenstvu Belgije, pa je od 2011. igrao u Čelsiju. Klub iz Londona je za taj transfer izdvojio 12 miliona evra. Odigrao je svega deset utakmica, a 2012. je otišao na pozajmicu u Vest Bromič albion. Bio je standardan i postigao je sedamanest pogodaka u sezoni. Ipak, nakon epizode u tom klubu, Lukaku prelazi u Everton, takođe na pozajmicu iz Čelsija. Kako se Lukaku dobro pokazao u Evertonu, klub iz Liverpula ga zvanično dovodi 2014. godine za 32 miliona evra. Nakon odličnih par sezona u tom klubu, Mančester junajted je za 88 miliona evra odlučio da kupi Belgijanca. Međutim, Lukaku se nije najbolje snašao u tom klubu i posle niza nesporazuma i neslaganja, odlučio je da pređe u Internacionale, u transferu vrednom 80 miliona evra. S Interom je uspeo da bude prvak Serije A i najbolji igrač najjače italijanske lige. Godine 2021, Lukaku se vratio u svoj stari klub — Čelsi — u rekordnom transferu koji je iznosio 115 miliona evra. Tim transferom, Lukaku je postao jedan od najskuljih igrača u istoriji fudbala, najskuplji belgijski fudbaler kao i najskuplji fudbaler u istoriji kada se uzmu u obzir vrednosti svih dosadašnjih transfera koje je ostvario u karijeri (oko 327 miliona evra).

Lukaku je dugogodišnji reprezentativac Belgije. Prošao je kroz mlađe selekcije, a član prvog tima je od 2010. Sa Belgijom je uspeo da se domogne trećeg mesta na Svetskom prvenstvu u Rusiji 2018. godine.

Lukaku ima prepoznatljiv stil igre. Njegova superiorna građa i fizička nadmoć daju mu mogućnost uspješnog igranja na poziciji klasičnog napadača.

Klupska karijera[uredi | uredi izvor]

Anderleht[uredi | uredi izvor]

Dana 13. maja 2009. godine, na svoj 16. rođendan, Lukaku je potpisao profesionalni ugovor sa Anderlehtom na tri godine. Nekoliko dana kasnije je debitovao u Prvenstvu Belgije u utakmici protiv Standarda iz Liježa. Postao je standardan član prvog tima u sezoni 2009-2010. Postigao je i prvi gol, 28. avgusta 2009. godine, u 89. minutu protiv Zulte Varegema. Bila je to odlična sezona za Lukakua, s obzirom da je bio najbolji strijelac belgijskog prvenstva, a Anderleht je osvojio 30. titulu. U sezoni 2010-2011, Anderleht nije trijumfovao, ali je Lukaku ponovo bio zapažen sa 20 golova u svim takmičenjima.

Čelsi[uredi | uredi izvor]

Avgusta 2011, Romelu Lukaku prelazi u Čelsi za ukupno 20 miliona evra. Potpisao je petogodišnji ugovor. Za Čelsi je debitovao u utakmici protiv Norič sitija. U igru je ušao umjesto Fernanda Toresa. U Premijer ligi debitovao je 13. maja 2012. godine protiv Blekburn Roversa. Asistirao je Džonu Teriju kod vodećeg gola. Čelsi je tada slavio sa 3:1. Ipak, nije bilo previše mjesta za Lukakua u ekipi Čelsija. Uglavnom je bio na klupi za rezerve i nije dobijao šansu za igru. On je čak i otvoreno izrazio nezadovoljstvo svojom situacijom u timu i bio je pred izlaznim vratima.[2]

Vest Bromič albion (pozajmica)[uredi | uredi izvor]

Romelu Lukaku u dresu Vest Bromič albiona 2013.

Nakon godinu dana boravka u Čelsiju Romelu Lukaku odlazi u Vest Bromič albion na pozajmicu u trajanju od jedne sezone. Već osam dana kasnije, Lukaku je prvi put zatresao mrežu u dresu VBA i to protiv Liverpula u pobjedi 3:0. Lukaku je u toj utakmici igrao kao rezervni igrač, ušavši u igru u 77. minutu. Gol je postigao i na utakmici protiv Redinga. Bez obzira na dobar razvoj stvari u Vest Bromiču, Lukaku i dalje nije krio želju za igrom u Čelsiju. Nastavio je sa briljantnim igrama, postigavši ponovo gol protiv Liverpula. Već tada je imao deset golova u sezoni. 19. maja 2013. godine, Lukaku je ušao u igru protiv Mančester Junajteda u drugom poluvremenu. Postigao je het-trik, a utakmica je završena rezultatom 5:5. Bez obzira na to što je pozajmljen VBA, Lukaku je bio bolji strijelac od bilo kog igrača Čelsija, postigavši 17 golova u sezoni 2012-2013.

Everton[uredi | uredi izvor]

Sezona 2013/14 (pozajmica)[uredi | uredi izvor]

Posljednjeg dana ljetnog prelaznog roka 2013. godine, Lukaku ponovo odlazi na pozajmicu iz Čelsija, ovog puta u Everton. Za Everton je debitovao 21. septembra 2013, protiv Vest Hema. Na istoj utakmici je postigao i prvi gol u plavom dresu. Uslijedio je i debi na Gudison parku protiv Njukasla, na kojem je dao dva gola i jednom asistirao. Već u sljedećem meču daje novi gol i to protiv Mančester Sitija u pobjedi 3:1. Nastavio je u istom ritmu u utakmicama protiv Aston Vile i Liverpula. Lukaku se odlično snašao u Evertonu i privlačio je sve veću pažnju u Engleskoj. Svojom igrom je predstavljao budućnost svjetskog fudbala. Tad ga je ipak omela povreda ligamenta koju je zaradio u „Derbiju Mersisajda”, januara 2014. Na teren se vratio u martu iste godine na utakmici protiv Vest Hema. Postigao je jedini gol za pobjedu svog tima. Dana 6. aprila 2014. je postigao gol i asistirao u pobjedi 3:0 nad Arsenalom. Sezonu je završio sa 15 golova na 31 nastupu.

Romelu Lukaku nastupajući za Everton, 2015.

Sezona 2014/15[uredi | uredi izvor]

Romelu Lukaku je u julu 2014. godine potpisao ugovor sa Evertonom, postavši zvanično njihov igrač. Vrijednost ugovora iznosila je 25 miliona funti, što je tada predstavljalo rekord ovog kluba. Ugovor je bio potpisan na pet godina,[3] a Lukaku je zadužio dres sa brojem 10. Prvi gol nakon ovog ugovora postigao je u septembru 2014. godine protiv svog bivšeg tima, Vest Bromič albiona. Lukaku iz poštovanja prema bivšem timu nije proslavio ovaj gol. Dana 19. februara 2015. godine Lukaku je došao do het-trika protiv Jang Bojsa u Ligi Evrope. Everton je slavio rezultatom 4:1.[4] U drugoj utakmici tog dvomeča, Lukaku je dao još dva gola[5] i tako se sa osam golova posebno istakao u evropskom takmičenju te sezone.

Sezona 2015/16[uredi | uredi izvor]

Dana 15. avgusta 2015. godine Lukaku postiže dva gola u pobjedi gostujući Sautemptonu 0:3.[6] 28. septembra 2015. godine, Lukaku je režirao veliki preokret Evertona protiv Vest Broma. Everton je gubio sa 0:2, ali zahvaljujući golovima i asistenciji Lukakua, plavi su slavili rezultatom 3:2.[7] U narednoj utakmici je donio izjednačenje svom timu golom protiv Liverpula.[8]

Postigao je i dva gola protiv Aston Vile,[9] postavši tako tek peti igrač u istoriji lige koji su postigli 50 golova, a da su pritom bili mlađi od 23. godine. Prije njega to su uspjeli: Robi Fauler, Vejn Runi, Majkl Oven i Kristijano Ronaldo. Dana 7. decembra je dao svoj 50. gol za Everton u svim takmičenjima na utakmici protiv Kristal Palasa.[10] Dana 12. decembra je postigao gol protiv Noriča. Tako je postao prvi igrač Evertona koji je pogađao na šest uzastopnih prvenstvenih utakmica nakon 40. godina.[11] Davao je golove na sedam uzastopnih utakmica računajući sva takmičenja. Gol je postigao i na osmoj uzastopnoj utakmici u porazu Evertona od Lestera, 2:3.[12]

Dana 6. februara 2016. godine, Romelu Lukaku je bio strijelac protiv Stouka. To je bio njegov dvadeseti gol u sezoni. Sezona 2015-16 je bila druga uzastopna u kojoj Belgijanac daje 20 ili više golova. Gol protiv Stouka je za Lukakua bio 16. gol u prvenstvu.

Dana 1. marta je bio strijelac gola protiv Aston Vile.[13] Bio je to njegov 17. gol u sezoni. Tako je postavio rekord po broju golova jednog igrača Evertona u sezoni u Premijer ligi. Lukaku je tako izjednačio lični rekord po broju golova u jednoj sezoni, koji je postavio dok je bio na pozajmici u Vest Bromič albionu.

Sezona 2016/17[uredi | uredi izvor]

Lukaku je postigao sva tri gola protiv Sanderlenda 12, septembra 2016. godine. Za het-trik mu je bilo potrebno 11 minuta i 37 sekundi.[14] 4. februara 2017. Lukaku je četiri puta tresao mrežu u pobjedi nad Bornmutom, 6:3.[15] 25. februara 2017. je bio strijelac u utakmici protiv Sanderlenda.[16] To je bio njegov 60. gol za Everton u Premijer ligi. 5. marta je postigao gol u porazu od Totenhema (2:3).[17] U sljedećem kolu je dao gol protiv VBA. Tako je već treću sezonu zaredom postizao bar dvadeset golova u svim takmičenjima. Sedmicu dana kasnije, u pobjedi nad Hal Sitijem, Lukaku je postigao dva gola,[18] postavši tako prvi igrač Evertona još nakon 30 godina koji je postigao više od 20 prvenstvenih golova u jednoj sezoni i tek četvrti igrač u istoriji lige koje je do brojke od 80 golova u Premijer ligi stigao prije 24. godine. Jedini je stranac koji je to uspio.

Sredinom marta 2017. godine, Lukaku je odbio ponudu Evertona od 140.000 funti nedeljno, ne potpisavši ugovor. Razlog toga je bila želja belgijskog fudbalera da nastupa u Ligi šampiona.[19][20]

Lukaku je bio dvostruki strijelac protiv Lestera 9. aprila (4:2).[21] Dana 15. aprila je bio strijelac u pobjedi nad Barnlijem (3:1).[22] Postao je prvi igrač Evertona nakon 25 godina koji je postigao bar po 25 golova u dvije uzastopne sezone u svim takmičenjima. Lukaku je bio strijelac na devet uzastopnih utakmica na Gudison parku.

Romelu Lukaku je 20. aprila 2017. uvršten u „Tim godine” Premijer lige za sezonu 2016-17.[23]

Mančester Junajted[uredi | uredi izvor]

Sezona 2017/18[uredi | uredi izvor]

Dana 10. jula 2017. godine, Lukaku je potpisao petogodišnji ugovor sa Mančester Junajtedom vrijedan 75 miliona funti (+ 15 miliona funti dodatka).[24] Zadužio je dres sa brojem 9 kojeg je dotad nosio Zlatan Ibrahimović.[25] Debitovao je 16. jula 2017. godine na prijateljskom meču protiv Los Anđeles Galaksija. Rezultat je bio 5:2 za Mančester Junajted.[26] Dva dana kasnije, Mančester je igrao prijateljsku utakmicu protiv Real Solt Lejka u Juti. Lukaku je postigao svoj prvi gol za novi klub u pobjedi (2:1).[27] 21. jula u Hjustonu, odigrana je prijateljska utakmica između velikih mančesterskih rivala. Junajted je savladao Siti rezultatom 2:0, a Lukaku je bio strijelac prvog gola.[28][29]

Reprezentativna karijera[uredi | uredi izvor]

Romelu Lukaku je reprezentativac Belgije. Debitovao je za prvi tim 2010. godine protiv Hrvatske. Prve golove za svoju reprezentaciju postigao je u novembru 2010. na prijateljskoj utakmici sa Rusijom.

Svetsko prvenstvo 2014.[uredi | uredi izvor]

Završni turnir[uredi | uredi izvor]

Lukaku je nastupio na završnom turniru Svjetskog prvenstva 2014. u Brazilu. Odigrao je 58 minuta na prvoj utakmici belgijske reprezentacije na takmičenju protiv Alžira. U šesnaestini finala je bio asistent i strijelac protiv SAD. Asistirao je Kevinu de Brujneu, a gol je postigao u 105. minutu utakmice.[30]

Evropsko prvenstvo 2016.[uredi | uredi izvor]

Završni turnir[uredi | uredi izvor]

Lukaku je za Belgiju igrao i na Evropskom prvenstvu 2016. u Francuskoj.

Dana 18. juna 2016, na utakmici grupne faze protiv Republike Irske Lukaku je bio dvostruki strijelac u pobjedi 3:0.[31]

Lukaku (lijevo) u dresu Belgije, 2013.

Svetsko prvenstvo 2018.[uredi | uredi izvor]

Kvalifikacije[uredi | uredi izvor]

Romelu Lukaku je igrao na kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo 2018. u Rusiji. Dana 6. septembra 2016. godine, Lukaku je dao dva gola protiv Kipra u prvoj utakmici kvalifikacija.[32] U drugoj utakmici kvalifikacionog ciklusa, Belgija je igrala protiv Bosne i Hercegovine, 7. oktobra 2016. Lukaku je postigao posljednji gol u ubjedljivoj pobjedi svoje reprezentacije (4:0).[33] 13. novembra 2016. Belgija je ugostila Estoniju. Slavili su veoma ubjedljivo sa 8:1, a Lukaku je dao dva gola u samoj završnici utakmice.[34] Lukaku je pogodio i u martu 2017. godine u utakmici protiv Grčke. Bio je jedini strijelac za Belgiju na tom susretu (1:1).[35]

Završni turnir[uredi | uredi izvor]

Romelu Lukaku je igrao na završnom turniru Svjetskog prvenstva 2018. Lukaku je dao dva gola na prvoj utakmici Belgije, 18. juna, protiv Paname.[36] Dana 23. juna je Belgija pobijedila Tunis (5:1), a Lukaku je još jednom bio dvostruki strijelac.[37]

Najveći uspesi[uredi | uredi izvor]

Klupski[uredi | uredi izvor]

Anderleht[uredi | uredi izvor]

Inter[uredi | uredi izvor]

Čelsi[uredi | uredi izvor]

Individualni[uredi | uredi izvor]

Statistika karijere[uredi | uredi izvor]

Reprezentativna[uredi | uredi izvor]

Statistika do 12. septembra 2023.[38][39]
Belgija
God. Nastupi Golovi
2010 8 2
2011 5 0
2012 5 1
2013 8 2
2014 11 6
2015 5 0
2016 14 11
2017 9 9
2018 14 14
2019 5 7
2020 5 5
2021 12 11
2022 3 0
2023 6 9
Ukupno 110 77

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v „Romelu Lukaku - Everton”, www.skysports.com. Pristupljeno 28. juna 2017.
  2. ^ „Lukaku: Ovo nisu moji trofeji”, B92, 31. maj 2012. Pristupljeno 11. jula 2017.
  3. ^ „Lukaku u Evertonu za 25 miliona £”, B92, 30. jul 2014. Pristupljeno 10. jula 2017.
  4. ^ „LE: Napoli, Everton, Briž pred 1/8f”, B92, 19. februar 2015. Pristupljeno 10. jula 2017.
  5. ^ „LE: Ispali Bilbao, Olimpijakos...”, B92, 26. februar 2015. Pristupljeno 10. jula 2017.
  6. ^ „Lukaku matirao Sautempton”, B92, 15. avgust 2015. Pristupljeno 10. jula 2017.
  7. ^ „Lukaku režirao sumnjivi preokret Evertona”, B92, 28. septembar 2015. Pristupljeno 10. jula 2017.
  8. ^ „Lukaku: Dominirali smo, ali...”, B92, 5. oktobar 2015. Pristupljeno 10. jula 2017.
  9. ^ „Čelsi konačno, Lester lider, poraz Arsenala”, B92, 21. novembar 2015. Pristupljeno 10. jula 2017.
  10. ^ „Okvir gola Palasov saveznik u remiju na Gudisonu”, B92, 7. decembar 2015. Pristupljeno 10. jula 2017.
  11. ^ „Dva lica Noriča, dva lica Evertona, remi na kraju”, B92, 12. decembar 2015. Pristupljeno 10. jula 2017.
  12. ^ „Lester nastavio san, Čelsi slavio, šok za Junajted”, B92, 19. decembar 2015. Pristupljeno 10. jula 2017.
  13. ^ „VBA zaustavio Lester, Čelsi ide ka Evropi”, B92, 1. mart 2016. Pristupljeno 10. jula 2017.
  14. ^ „Lukaku za deset minuta razbio Sanderlend”, B92, 12. septembar 2016. Pristupljeno 10. jula 2017.
  15. ^ „Liverpul tone sve dublje, Everton – Bornmut 6:3!”, B92, 4. februar 2017. Pristupljeno 10. jula 2017.
  16. ^ „Španska veza gura Čelsi, Everton namirisao Evropu”, B92, 25. februar 2017. Pristupljeno 10. jula 2017.
  17. ^ „Kejn ponovo doneo pobedu Totenhemu”, B92, 5. mart 2017. Pristupljeno 10. jula 2017.
  18. ^ „Festival promašaja i samo 1:1 Sitija i Liverpula”, B92, 19. mart 2017. Pristupljeno 10. jula 2017.
  19. ^ „Lukaku ne želi novi ugovor u Evertonu”, B92, 14. mart 2017. Pristupljeno 10. jula 2017.
  20. ^ „Lukaku odlazi: Želim titulu i Ligu šampiona”, B92, 7. jun 2017. Pristupljeno 11. jula 2017.
  21. ^ „Everton zaustavio Lester posle dva preokreta”, B92, 9. april 2017. Pristupljeno 10. jula 2017.
  22. ^ „Karamele preskočile Arsenal i Mančester Junajted”, B92, 15. april 2017. Pristupljeno 10. jula 2017.
  23. ^ „Tim sezone PL: Dominacija Čelsija i Totenhema”, B92, 20. april 2017. Pristupljeno 10. jula 2017.
  24. ^ „Lukaku u Junajtedu za 75+15m, skuplji od Suaresa”, B92, 8. jul 2017. Pristupljeno 10. jula 2017.
  25. ^ „Lukaku 'given permission' by Ibrahimovic to wear Man Utd's No.9 shirt“, www.goal.com, 10. jul 2017. Pristupljeno 11. jula 2017.
  26. ^ „Siloviti Junajted, Lukaku oduševio Žozea na debiju“, B92, 16. jul 2017. Pristupljeno 16. jula 2017.
  27. ^ „Preokret Junajteda, prvenac Lukakua za pobedu”, B92, 18. jul 2017. Pristupljeno 18. jula 2017.
  28. ^ „Lukaku i Rašford rešili teksaški derbi Mančestera”, B92, 21. jul 2017. Pristupljeno 21. jula 2017
  29. ^ „Big Rom's big night - Lukaku leaves first lasting impression as Man Utd down City”, www.goal.com, 21. jul 2017. Pristupljeno 21. jula 2017.
  30. ^ „Belgija preživela Hauarda, ide na Argentinu”, B92, 2. jul 2014. Pristupljeno 11. jula 2017.
  31. ^ „Lukaku i Azar proradili, Belgija ubedljiva”, B92, 18. jun 2016. Pristupljeno 11. jula 2017.
  32. ^ „SP: Sunovrat prvaka Evrope, "ludnica" u Sofiji”, B92, 6. septembar 2016. Pristupljeno 11. jula 2017.
  33. ^ „Četiri "komada" Ronalda, Belgija razbila BiH”, B92, 7. oktobar 2016. Pristupljeno 11. jula 2017.
  34. ^ „Osmica Belgije, BiH bod u Grčkoj, Portugal siguran”, B92, 13. novembar 2016. Pristupljeno 11. jula 2017.
  35. ^ „Grci "zakuvali" u Briselu, Holandija pala u Sofiji”, B92. 25. mart 2017. Pristupljeno 11. jula 2017.
  36. ^ „'Đavoli' se razgoropadili u nastavku i savladali Panamu”[mrtva veza], B92, 18. jun 2018. Pristupljeno 6. jula 2018.
  37. ^ „Belgija 'petardom' overila plasman u osminu finala!”, B92, 23. jun 2018. Pristupljeno 6. jula 2018.
  38. ^ „Romelu Lukaku”. EU Football. Pristupljeno 2. 4. 2018. 
  39. ^ „Romelu Lukaku”. Royal Belgian Football Association. Pristupljeno 13. 9. 2017. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Romelu Lukaku na Vikimedijinoj ostavi.


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ромелу_Лукаку&oldid=27716379”