Crkva Svete Trojice u Samarinovcu
| Crkva Svete Trojice | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Tip | crkva |
| Jurisdikcija | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija timočka |
| Osnivanje | 1934. |
| Lokacija | |
| Mesto | Samarinovac, Negotin |
| Država |  Srbija |
Crkva Svete Trojice u Samarinovcu, naseljenom mestu na teritoriji opštine Negotin, pripada Eparhiji timočkoj Srpske pravoslavne crkve.
Izgradnja[uredi | uredi izvor]
Crkva Svete Trojice u Samarinovcu podignuta je 1934. godine. U to vreme Samarinovac je bio deo parohije kojoj je pćripadalo i mesto Miloševo. Neki od podataka ukazuju na to da je Samarinovac pre ove imao crkvu od drveta koja je bila posvećena Svetom Savi, ali od nje nije ništa ostalo.[1]
Arhitektura[uredi | uredi izvor]
Hram Svete Trojice u Samarinovcu projektovan je po uzoru na srpsko srednjovekovno crkveno graditeljstvo. Crkva je podignuta kao trikonhosna građevina sa kupolom i sa pravougaonom pripratom sa zvonikom na zapadnoj strani. Nad centralnim delom uzdiže se osmostrana kupola, čiji su segmenti naglašeni monoforama i kolonetama koje ih flankiraju. Fasada crkve urađena je u skladu sa tokovima crkvenog graditeljstva koji su podržavali oponašanje srpsko–vizantijskog stila, pre svega elementima moravske arhitekture. Fasada hrama u Samarinovcu rešena je horizontalnim trakama oker i braon boje, a njihova dekorativnost je upotpunjena šahovskim poljima koji naglašavaju lučno završene prozore priprate i posebnom obradom zapadne fasade. Portal je jednostavan, drven, naglašen rozetom iznad i okružen prepletom geometrijskih šara. Do zapadnog portala vodi pet stepenika. Iz priprate stepenište vodi do galerije iznad koje je zvonik, a lučni prolaz na istočnoj strani vodi u prostor naosa.U delu poda, na prelazu iz priprate u naos, upisana je 1933. Naos crkve čini celinu sa polukružnim pevničkim apsidama. Namena severne pevnice je promenjena dodavanjem pulta za paljenje sveća, dok je južna zadržala svoju funkciju.[2]
Ikonostas[uredi | uredi izvor]
Oltarski prostor zatvara visoki ikonostas koji se sastoji iz dve zone. Ikone su postavljene na drvenu, bogato obrađenu konstrukciju. Duborez se sastoji od biljnih prepleta i geometrijskih šara, obojenih u zlatnu boju. Tematski repertoar prve zone četiri prestone ikone, ikone na dverima i dve ikone parapetnog reda. Na prestonim ikonama su stojeće figure Isusa Hrista, Bogorodice sa Hristom, Svetog Jovana Krstitelja i Svetog Nikole. Na carskim dverima naslikane su Blagovesti sa ikonama arhangela Mihaila na južnim i arhiđakona Stefana na severnim dverima. Na parapetnim pločama prikazani su prizori Žrtve Avramove i Usekovanja glave Svetog Jovana Krstitelja. Drugu zonu oltarske pregrade čini praznični red sa centralnom ikonom Svete Trojice, pa četiri ikone sa prikazima Velikih praznika, Rođenja Hristovog, Krštenja Hristovog, Preobraženja i Vaznesenja Hristovog. Oltarska pregrada se zavrpava velikim krstom sa Raspećem Hristovim, a oko krsta su ikone Bogorodice i Svetog Jovana Bogoslova i ispod je Hristov nerukotvoreni obraz, Mandilion. Crkva ima i arhijerejski tron sa ikonom Svetog Save i duborezom zlatne boje.[3]
Zidno slikarstvo[uredi | uredi izvor]
Zidovi samarinovačkog hrama obrađeni su tako da imitiraju oplatu od mermera. Jednoličnost slikanih mermernih ploča oživljena je bogatim geometrijskim šarama. Preovlađuju nijanse oker, braon i bele boje sa akcentima u plavoj, zelenoj i bordoj boji. Od zidnog slikarstva ističu se figure jevanđelista. U temenu kupole, obojene u plavo, prikazan je Bog Otac okružen oblacima.[4]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Makuljević, Nenad (2020). „Jelena Pjevac, Crkva Svete Trojice u Samarinovcu”. Sakralna topografija Negotinske Krajine. Negotin: Muzej Krajine. str. 238. ISBN 978-86-87691-24-7.
- ^ Makuljević, Nenad (2020). „Jelena Pjevac, Crkva Svete Trojice u Samarinovcu”. Sakralna topografija Negotinske Krajine. Negotin: Muzej Krajine. str. 239. ISBN 978-86-87691-24-7.
- ^ Makuljević, Nenad (2020). „Jelena Pjevac, Crkva Svete Trojice u Samarinovcu”. Sakralna topografija Negotinske Krajine. Negotin: Muzej Krajine. str. 239—240. ISBN 978-86-87691-24-7.
- ^ Makuljević, Nenad (2020). „Jelena Pjevac, Crkva Svete Trojice u Samarinovcu”. Sakralna topografija Negotinske Krajine. Negotin: Muzej Krajine. str. 240—241. ISBN 978-86-87691-24-7.
