Čubrina banjica
| Čubrina banjica | |
|---|---|
| Tip | Termomineralni izvor |
| Izdašnost | 0,02—0,12 m3/s |
| Temperatura vode | 18—19 °C |
| Planinski venac | Tepoška površ |
| Oblast | Jugoistočna Srbija |
| Država |  Srbija
|
Čubrina banjica je termomineralni izvor čije vode izbijaju na desnoj obali Ginske reke. Ponorske vode Stare planine i Vlaške planine učestvuju i u hranjenju ovog termalnog izvora čija se temperatura vode kreće od 17 do 19 °C.[1]
Ovaj izvor kao i veći broj termalnomineralnih izvora u Pirotskoj kotlini (Pirotska banjica, Krupačka banjica i Banjica u selu Vlasi) poznati su kao lečilišta još u davna antička vremena,[2] i danas predstavljaju veliku komparativnu prednost i za razvoj turizma u Pirotskoj kotlini.[3]
Geografija[uredi | uredi izvor]
Položaj[uredi | uredi izvor]
Čubrina banjica se nalazi u srednjem Ponišavlju i Pirotskoj kotlini u izvorištu Gradiškog vrela, na krajnjem jugoistočnom obodu Pirotske kotline.[4] Gradiško vrelo i termomineralni izvori banjice izbijaju pod niskim krečnjačkim odsekom Tepoške kraške površi, na kontaktu baremskih krečnjaka i jezerskih sedimenata.
Karakteristike izvorišta[uredi | uredi izvor]
Gornji izvor, koji je slabiji izbija sifonski na visini od 410 meatara, iz šljunkovitopeskovitog rečnog nanosa, koji pokriva kontakt između krečnjačkih stena i jezerskih sedimenata i raseda.[5]
Izdašnost ovog izvora je oko 2,5 l/sec.
Donji izvor, koji je izdašniji jeste termalni izvor, čija voda je zagrejana na 19 °C. On izbija između Gradiškog vrela i korita reke.[5]
Izdašnost ovog izvora, merena u oktobru 1994. godine, iznosila je oko 12 l/sec.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Petrović, J., Stanković, S. (2001), Izvori, vrela i površinske vode Gornjeg Ponišavlja - mogućnosti njihovog korišćenja, Zbornik radova 31, Novi Sad: Univerzitet u Novom Sadu Prirodno-matematički fakultet, Institut za geografiju, Novi Sad
- ^ P. Čubrilović, Lj. Palavestrić, Karsne izdani šireg oboda Pirotske kotline, Fond Geološkog zavoda, Beograd. Raspored vrela Pirotske kotline može se videti na str. 58. Izvori, vrela i površinske vode Gornjeg Ponišavlja. Izdanje Javnog preduzeća vodovod i kanalizacija Pirot, 2000. g.
- ^ Stanković. A., (2015), Stanje i perspektive razvoja održivog turizma Stare planine, master rad, Univerzitet u Nišu, Niš: Prirodno-matematički fakultet , Departman za geografiju
- ^ Stanković S. (1998) - Geografija Ponišavlja, Srpsko geografsko društvo, Beograd.
- ^ a b P. Čubrilović, Lj. Palavestrić, Karsne izdani šireg oboda Pirotske kotline, Fond Geološkog zavoda, Beograd
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Mrđan M. Đokić Nišava – potamološka studija, doktorska disertacija, Niš, 2015
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Banje i banjice u gornjem i srednjem Ponišavlju
- Ceo Pirot leži na jezeru Biic novine, Beograd, 29.8.2001.
