Dragiša Binić
| Dragiša Binić | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Lični podaci | |||
| Nadimak | Bina[1] | ||
| Datum rođenja | 20. oktobar 1961. | ||
| Mesto rođenja | Golubovac, FNRJ | ||
| Visina | 1,85 m | ||
| Pozicija | napadač | ||
| Seniorska karijera | |||
| Godine | Klub | Nast. | (Gol) |
| 1980—1983 1983—1987 1987—1988 1988—1989 1989—1990 1990—1991 1991—1993 1993—1994 1994 1995 |
Napredak K. Radnički Niš Crvena zvezda Brest Levante Crvena zvezda Slavija Prag APOEL Nagoja grampus Tosu fjučers |
20 101 27 29 7 27 19 14 8 6 |
(3) (20) (13) (18) (0) (14) (8) (10) (5) (5) |
| Reprezentativna karijera | |||
| 1990—1991 | Jugoslavija | 3 | (1) |
Dragiša Binić (Golubovac, 20. oktobar 1961) bivši je jugoslovenski i srpski fudbaler. Sa Crvenom zvezdom je 1991. godine osvojio Kup evropskih šampiona.
Klupska karijera[uredi | uredi izvor]
Karijeru je počeo u Prvoj petoletki iz Trstenika. Za kruševački Napredak je nastupao od 1980. do 1983. godine, a za Radnički iz Niša od 1983. do 1987. godine. U Crvenu zvezdu je stigao 1987. godine. Već u prvoj sezoni okitio se šampionskom titulom u proleće 1988. godine, postigavši 13 golova na 27 mečeva u prvenstvu (drugi strelac tima iza Dragana Stojkovića Piksija, koji je postigao 15 pogodaka). Po završetku te sezone prešao je u francuski Brest gde je u šampionatu 1988/89 postigao 18 golova na 29 mečeva. Nakon toga obreo se u španskom fudbalu, gde je odigrao sezonu 1989/90 za Levante.
U redovima Crvene zvezde ponovo se obreo 1990. godine i tako postao tek drugi igrač, posle Dragana Džajića, koji se u klub vratio iz inostranstva. U istorijskoj sezoni 1990/91. pokorio je sa crveno-belima fudbalsku Evropu, osvojivši Kup evropskih šampiona i titulu prvaka Jugoslavije. I te sezone je imao sjajan učinak. Postigao je 14 golova u prvenstvu na 27 utakmica i još jednom bio drugi najefikasniji igrač tima, iza Zlatne kopačke Evrope Darka Pančeva, koji je postigao 34 ligaška pogotka. Ukupno je u toj sezoni bio strelac 20 puta na 42 takmičarska meča.
Odigrao je svih devet utakmica u pohodu na krov Evrope i postigao po gol u mečevima protiv Grashopersa (1:1) i Dinama iz Drezdena (3:0). Posebno je upečatljiv bio sjajan prodor protiv Bajerna u Minhenu, kada je asistirao Pančevu kod prvog gola.[2] Uspešno je realizovao drugi penal u finalu protiv Olimpika iz Marselja u Bariju. Pamte se i njegovi golovi protiv zagrebačkog Dinama i najbrži gol u istoriji večitih derbija protiv Partizana.[3]
Po odlasku iz Zvezde 1991. godine igrao je za Slaviju iz Praga do 1993. godine. U biografiji ima i sezonu 1993/94 u Apoelu iz Nikozije. Karijeru je završio u Japanu, nastupima za Nagoju 1994. i Tosuu 1995. godine.
Reprezentacija[uredi | uredi izvor]
Za reprezentaciju Jugoslavije odigrao tri utakmice i postigao jedan gol. Debitovao je 12. septembra 1990. u kvalifikacijama za Evropskom prvenstvu 1992. protiv reprezentacije Severne Irske (2:0) u Belfastu, a oprostio se 1. maja 1991. protiv selekcije Danske (1:2) u Beogradu, takođe u kvalifikacijama za prvenstvo Evrope.
Ostalo[uredi | uredi izvor]
Posle igračke karijere Dragiša Binić je radio kao sportski direktor u fudbalskom klubu Obilić i kao predsednik u kruševačkom Napretku. Njegov sin Vladan je takođe fudbaler i igrao je između ostalog i u Crvenoj zvezdi.[4]
Dragiša Binić je, kao funkcioner FK Obilić, pripadao i Stranci srpskog jedinstva, čiji je osnivač i predsednik bio Željko Ražnatović Arkan, vlasnik FK Obilić. Kao kandidat ove stranke na parlamentarnim izborima 2000. godine, Binić je postao narodni poslanik.[5]
Atentat na Binića[uredi | uredi izvor]
U noći između 16. i 17. maja 2004. Binić je preživeo atentat ispred njegove kuće u beogradskom naselju Višnjička banja.[6] Bivšem fudbaleru Zvezde je, te noći, dok je parkirao "porše 911", pritrčao mladić sa fantomkom na glavi i pištoljem u ruci. Binić je, primetivši ga, zalegao ispred automobila. Napadač je tada u pravcu bivšeg fudbalskog asa ispalio nekoliko hitaca, koji su srećom završili u 'poršeu'. Binić je tada zapucao ka napadaču koji je pobegao niz ulicu.
Policija je odmah izašla na uviđaj i na osnovu tragova utvrdila da je napadač imao još jednog saučesnika. Tri sata kasnije, u KBC Zvezdara pojavio se mladić pogođen sa dva hica u grudi. Obaveštena je policija, koja je odmah pretpostavila da je on napadač koji je ranjen u vatrenom okršaju u Višnjičkoj banji. Urađena je analiza krvne grupe, a zatim i DNK, kojim je potvrđeno da je Božidar Jović učestvovao u pucnjavi.[7] Jović je kasnije osuđen na višegodišnju robiju.[8]
Trofeji[uredi | uredi izvor]
Crvena zvezda
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Besmrtni puk - veličanstveni govore: Najveće svedočanstvo o Bariju”. MozzartSport. Pristupljeno 29. 11. 2021.
- ^ VREMEPLOV Zvezdino pokoravanje Minhena: Pančev, Savićević i Bajern je bio nokautiran /VIDEO/ sport.blic.rs
- ^ Od Barija 91, lepši je samo gol Partizanu blic.rs
- ^ Vladan Binić: Moj Dragiša me samo kritikuje Arhivirano na sajtu Wayback Machine (10. januar 2018) mozzartsport.com
- ^ „Skupštinski saziv 2000. godine”.
- ^ Dragiša Binić, direktor Fudbalskog kluba Obilić, izbegao atentat ispred svoje kuće u Višnjičkoj banji glas-javnosti.rs
- ^ Napadača na Binića odali tragovi krvi blic.rs
- ^ Uhapšen čovek koji je 2004. pokušao da ubije Dragišu Binića kurir.rs
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Dragiša Binić na sajtu reprezentacija.rs
- Dragiša Binić na sajtu National Football Teams (jezik: engleski)
