Japanske lake krstarice klase Sendaj
| Lake krstarice klase Sendaj | |
|---|---|
| |
| Laka krstarica Naka | |
| Korisnik | 
|
| Početak gradnje: | 1922. |
| Porinuće: | 1923—1925. |
| Završetak gradnje: | 1924—1925. |
| Osnovne katakteristike | |
| Dužina: | 163,03 metara |
| Širina: | 14,17 metara |
| Gaz: | 4,91 metara |
| Težina: | 5.195 tona (standardni deplasman) 7.213 tona (puni deplasman) |
| Pogon: | 12 kotla Kanpon, snage 90.000 KS |
| Posada: | 450 oficira i mornara |
| Naoružanje: | Topovi: 7 × 140 mm, 2 × 76,2 mm Mitraljezi: 2 × 13 mm Torpeda: 8 × 610 mm Avioni: 1 |
| Maksimalna brzina: | 35,25 kn (65,28 km/h) |
| Brodovi klase | |
| Sendaj, Naka, Džincu, Kako (otkazana) | |
Istorija
[uredi | uredi izvor]Brodovi su poručeni po programu za popunu flote iz 1921. godine. Projekat za njih je napravljen po programu za srednji model krstarice iz 1920. godine. Poručena su 4 broda, pre nego što je potpisan Vašingtonski pomorski sporazum. Međutin nakon Vašingtonske pomorske konferencije, poslednji brod serije - krstarica Kako, je otkazana i sasečena. Po tradiciji u japanu, brodovima su data imena reka iz različitih provincija japana. Brodovi su građeni u Jokohami, Nagasakiju i Kobeu.
Projekat po kome su građeni brodovi je nastao na osnovu projekta za krstarice klase Nagara i bio je maltene precrtan. Zadržano je: raspored i tip artiljerije glavnog kalibra, šema oklopljavanja i pogonska grupa, stim što je samo jedan kotao bio na mešovito gorivo, i bio je raspoređen u prednjem kotlovskom odeljenju. Za njega je postavljen poseban dimnjak i tako su krstarice klase Sendaj bile prvi i jedini brodovi sa 4 dimnjaka u Kombinovanoj floti. Naka i Sendaj su dobile turbine Micubišu Gihon a krstarica Džincu turbine Kertis. Na krstaricama Naka i Sendaj je postavljena platforma za hidroavione iznad oružja br.2, no sobstvenu „avijaciju“ krstarice su dobile tek nakon postavljanja katapulta.
Brodovi
[uredi | uredi izvor]| Ime | Brodogradilište | Početak gradnje | Porinuće | Završetak gradnje | Beleška |
|---|---|---|---|---|---|
| Sendaj | Micubiši - Nagasaki | 16. februar 1922. | 30. oktobar 1923. | 29. april 1924. | Potopljena 3. novembra 1943. |
| Naka | Micubiši - Jokohama | 10. jun 1922. | 24. mart 1925. | 30. novembar 1925. | Potopljena 18. februara 1944. |
| Džincu | Kavasaki - Kobe | 4. avgust 1922. | 8. decembar 1923. | 31. jul 1925. | Potopljena 13. jula 1943. |
| Kako | Sasebo | 15. februar 1922. | - | - | Otkazana 17. marta 1922. |
Taktičko-tehnički podaci
[uredi | uredi izvor]- Težina:
- 5.195 tona standardni deplasman
- 7.213 tona puni deplasman
- Dimenzije:
- Dužina: 163,03 metara
- Širina: 14,19 metara
- Gaz: 4.91 metara (srednji gaz)
- Maksimalna brzina:
- 35,25 kn (65,28 km/h)
- Pogon: 12 kotla Kanpon, 90.000 KS
- Maksimalna daljina plovljenja: 7.800 nautičkih milja/ 10 kn (19 km/h)
- Količina goriva: 1010 tona nafte i 570 tona uglja
- Naoružanje:
- Glavna artiljerija: 7 × 1 140 mm
- Pomoćna artiljerija: 2 × 1 76,2 mm
- Mitraljezi: 2 × 1 13 mm
- Torpedne cevi: 4 x 2 610 mm
- Mine: 80 komada
- Oklop:
- Oklopni pojas: 64 mm (maksimalan)
- Paluba: 50 mm (maksimalan)
- Posada: 450 oficira i mornara
Modernizacija
[uredi | uredi izvor]U 1934. godini brodovi dobijaju katapult na krmi, između oružja br.6 i 7. Tada je promenjena nadgradnja a zamenjen je i jarbol na krmi novim tronožnim, na koji je postavljena strelasta dizalica za izvlačenja hidroaviona iz mora i postavljanje na katapult. Hidroavioni tipa Kavaniši E7K su ostali u službi na krstricama tokom celog perioda rata. Tokom 1943. godine protivavionska odbrana na krstaricama je povećana - 2 topa 76,2 mm su zamenjena topovima 127 mm (2 × 1), dodato je 44 topa 25 mm a broj protiavinskih mitraljeza 13 mm povećan je od 2 na 6.
Služba
[uredi | uredi izvor]Sendaj
[uredi | uredi izvor]Krstarica Sendaj ulazi u stroj 29. aprila 1924. godine. Decembra 1941. godine služi kao zastavni brod 3. flotile razarača iz sastava južnih snaga. Učestvuje u operaciji osvajanja Malaje. Početkom 1942. godine učestvuje u borbi za Holandsku istočnu Indiju i podržava desant kod Palembanga. Aprila iste godine je u sastavu grupe brodova koji zauzimaju Andamanska ostrva, a zatim učestvuje u Midvejskoj bici. Krajem godine uzima učešće u borbama za Gvadalkanal. Tokom bitke u zalivu carice Auguste, krstarica Sendaj je teško oštećena. Sutradan je pronalaze američki brodovi i potapaju vatrom uz svojih topova.
Džincu
[uredi | uredi izvor]Džincu ulazi u sastav Kombinovane flote 31. jula 1925. godine. Krajem novembra 1941. godine postaje zastavni brod 2. flotile razarača u sastavu južnih snaga. Uzima učešće u zauzimanju Filipina kao i ostrva Celebes (sada Sulavesi), Ambon, Timor i Java. Tokom Midvejske bitke, Džincu je u grupi brodova koja je štitila desantne trupe. Krajem leta 1942. godine krstarica odlazi u rejon Solomonovih ostrva i učestvuje u „Tokio ekspresu“. Uzima učešće u bici kod Istočnih solomonovih ostrva kao zastavni brod admirala Tanake. Sledećeg dana, pri pokušaju da dostavi pojačanje japanskim vojnicima na Gvadalkanlu, oštećena je od aviona američkih marinaca. Tokom američkog desanta na ostrvo Nova Džordžija, krstarica je poslata da evakuiše japanski garnizon. U noći 12./13. jul 1943. godine ona je potopljena vatrom iz topova sa američkih krstarica i razarača u bici kod Kolombangara.
Naka
[uredi | uredi izvor]Krstarica je upisana u spisak flote 30. novembra 1925. godine. Na početku rata je zastavni brod 4. flotile razarača u sastvu južnih snaga. Dejstvujući sa ostrva Formoza (danas Tajvan) i iz baze u Kumramu, krstarica učestvuje u podršci desanta na ostrvo Luzon, u zalivu Linaen na Filipinima, decembra 1941. godine. Januara sledeće godine učestvuje u podršci desanta na ostrvo Tarakan i luku Balikpapan na Borneu, kada je neuspešno napadnuta od holandske podmornice K XVIII. Učestvuje u borbama u Javanskom moru protiv grupe savezničkih brodova - ABDA (Američko-britansko-holandska-australijska komanda). Dana, 1. aprila 1942. godine krstarica Naka je torpedovana od američke podmornice Sivulf i sa velikom mukom je odvučena u Singapur. Po urađenom kratkom remontu vraća se u vode japana i odlazi na remont koji traje do marta 1943. godine. Nakon toga Naka se vraća u južni Pacifik i dejstvuje iz baze na atolu Truk i sa Gilbertovih ostrva. Krstarica Naka tone 18. februara 1944. godine nakon napada aviona sa američkih nosača aviona Banker Hil i Kupens, 35 nautičkih milja zapadno od atola Truk pri američkom napadu na bivšu japansku glavnu bazu.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]
