Jelisej Popović
| Jelisej (Popović) | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 16. mart 1908. |
| Mesto rođenja | Borač, kod Knića, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 5. novembar 1945. (37 god.) |
| Mesto smrti | Ovčar Banja, NR Srbija, FNR Jugoslavija |
| Svetovni podaci | |
| Glavno svetilište | Manastir Svete Trojice (Ovčar) |
Jelisej (svetovno ime Mihailo Popović; Borač,[1] 16. mart 1908.[2] — Ovčar Banja, 5. novembar 1945[a]) je bio iguman Manastira Svete Trojice (Ovčar) u Ovčarsko-kablarskoj klisuri.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u siromašnoj porodici, kao drugo dete. Imao je starijeg brata Pantu. Kao dete rano je otišao od roditelja u Kragujevac, gde je istovremeno izučavao abadžijski zanat i večernju osnovnu školu. Posle toga je završio srednju trgovačku školu, zatim šestogodišnju bogosloviju. Odmah po završetku, ili još pre završetka, bogoslovije (neki misle po završetku monaške škole, što mu ne stoji u dokumentima), Mihailo se odlučio da primi monaški čin i novo monaško ime Jelisej, u manastiru Treskavcu, na Malu Gospojinu 8/21. septembra 1930. godine.[2]
Završio je Teološki fakultet u Beogradu. Upoznao i zavoleo monaški poziv zahvaljujući ocu Jovanu Rapajiću, koji mu je, kao siromašnom studentu pomogao da završi studije i uključio ga u misionarsku delatnost, i takođe u rad časopisa „Misionar”.
Posle završenih studija je rukopoložen 1939. godine za đakona i jeromonaha, a zatim i za katiheta u Čačanskoj gimnaziji, kao sabrat manastira Blagoveštenja.[2]
Posle smrti trojičkog igumana, oca Atanasija Đokića, pred sam Drugi svetski rat 1940. godine, otac Jelisej se nalazio u manastir Blagoveštenju, a zatim je postavljen za starešinu manastira Svete Trojice u Ovčarsko-kablarskoj klisuri. Bio je školski drug Gojka Stojičevića, kome je pružio utočište, tokom rata i gde je Patrijarh Pavle započeo svoj monaški život.[3] Na dužnosti starešine manastire Jelisej je ostao do kraja rata 1945, sa kratkim poslovnim odsustvovanjem.
Poslednji datum kada se spominje otac Jelisej u manastiru Trojici jeste 5. novembar 1945. Toga dana pošao je na voz, na železničku stanicu u Ovčar Banju i od tada se o njemu ništa više nije znalo.[4] U svojoj knjizi „Crvena kuga”, Antonije Đurić piše da je iguman Jelisej sačekan od komunističkih aktivista u zasedi pred manastirskom kapijom i da su ga ubili maljevima a njegovo telo bacili u reku Moravu.[5]
Napomene[uredi | uredi izvor]
- ^ datum i mesto smrti su približni
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Opština Knić: „Istorija“ Arhivirano na sajtu Wayback Machine (29. maj 2013), pristup 23.7.2013
- ^ a b v Manastir Lepavina - Knjiga Ovčarsko-kablarski manastiri, monaški život i stradanja u XIX i XX veku: „Manastir Trojica“, Arhimandrit Jovan Radosavljević, Narodna i univerzitetska biblioteka - Priština, (1998), pristup 23.7.2013
- ^ Svetigora: „Upokojio se Njegova Svetost Patrijarh Srpski G. Pavle” Arhivirano na sajtu Wayback Machine (4. mart 2016), 2009, pristup 23.7.2013
- ^ Pogledi: „Spisak žrtava komunista u Kragujevačkom okrugu (1-199)“ Arhivirano na sajtu Wayback Machine (13. decembar 2013), Miloslav Samardžić, 23.3.2013, pristup 23.7.2013
- ^ Crvena kuga PDF
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- „Biblioteka manastira Hilandar - Katalog časopisi i listovi”, Ratko Marković, pristup 23.7.2013
- Znameniti Gružani: Jeromonah Jelisej Popović (Poreklo, 13. februar 2022)
