Adam Vereš

Adam Vereš
Lični podaci
Datum rođenja	(1883-11-15)15. novembar 1883.
Mesto rođenja	Stara Pazova, Austrougarska
Datum smrti	2. novembar 1931.(1931-11-02) (47 god.)
Mesto smrti	Novi Sad, Kraljevina Jugoslavija
Biskup Slovačke evangeličke crkve augsburške veroispovesti u Jugoslaviji

Adam Vereš (svk. Adam Vereš; Stara Pazova, 15. novembar 1883 — Novi Sad, 2. novembar 1931) bio je evangelički sveštenik i prvi biskup Slovačke evangeličke crkve augzburške veroispovesti u Jugoslaviji.

Biografija

Adam Vereš rođen je 15. novembra 1883. u Staroj Pazovi od oca Adama, notara i majke Marije, rođ. Kiršner. Sa suprugom Boženom Kopov, učiteljicom iz Stare Pazove imao je petoro dece: Milana, koji je završio pravo, Ivana, koji je bio sveštenik u Iloku, Vladimira, sveštenika i seniora Sremskog seniorata, Olju i Martu, koje su bile učiteljice.

Osnovnu školu pohađao je u Staroj Pazovi i Ugrinovcima. Maturirao je u Zemunu na osmogodišnjoj gimnaziji. Teologiju je studirao u Beču i Bratislavi.

Kao sveštenika posvetio ga je Gustav Šolc 1. novembra 1906. Prvo nameštenje dobio je u bugarskoj Gornjoj Mitropoliji među Slovacima.

Godine 1909. odlazi u nemačku crkvenu opštinu u Krčedin a 1916. u Bešku, gde je dejstvovao kao evangelički sveštenik. Od 1921. godine službovao je u Iloku, gde je kasnije izabran za seniora Sremskog seniorata. U tim godinama je radio i kao predsednik Upravnog odbora za celu evangeličku a. v. crkvu u Kraljevini SHS. Na sinodu u Staroj Pazovi 1925. godine izabran je za administratora biskupa a 1929. godine i za samog biskupa. Čin ustoličenja je 18. septembra 1929. izvršio biskup zapadnog distrikta Evangeličke a. v. crkve u Slovačkoj dr Dušan Fajnor.

Tokom svog svešteničkog delovanja posvetio se duhovnoj brizi o vernicima u crkvenim opštinama i crkvi uopšte, a pridavao je značaj i obrazovanju ljudi. Težio je da svaki vernik ne bude samo dobar hrišćanin, već i obrazovan građanin.

U crkvenim opštinama gde je delovao trudio se da obezbedi najbolje moguće uslove za obrazovanje dece. U Iloku i Lugu osnovao je osnovne škole na slovačkom jeziku. U Novom Sadu je organizovao kurs za učitelje, koje je zapošljavao u slovačkim školama u Vojvodini. Imao je značajnu ulogu i prilikom osamostaljivanja Slovačke evangeličke crkve u Jugoslaviji i u njenoj daljoj organizaciji.

Od kralja Aleksandra I Karađorđevića je za svoje zasluge odlikovan Ordenom svetog Save III stepena i Ordenom belog orla V stepena.

Izdao je knjigu Slovenská evanjelická krestanská cirkev augšburského vyznania v Král. Juhoslovanskom v slave a v obrazoch (Slovačka evangelička hrišćanska crkva a. v. u Kraljevini Jugoslaviji u reči i slikama). Knjiga je izašla u Bačkom Petrovcu, a štampao ju je o sopstvenom trošku. U ovom delu bavio se istorijom crkvenih opština i seniorata od dolaska Slovaka na prostor južne Ugarske, pa sve do 1930. godine, sa kratkim biografijama sveštenika.

Preminuo je 2. novembra 1931. u 48. godini života, pošto je dugo bolovao od dijabetesa i tuberkuloze.

Sahranjen je u Iloku.

Vidi još

• Slovačka evangelička crkva augsburške veroispovesti u Srbiji