Arkadije Popović
Arkadije Popović | |
|---|---|
_03.JPG) Grob Arkadija Popovića | |
| Datum rođenja | 1873 |
| Mesto rođenja | Vrutok,  Osmansko carstvo |
| Datum smrti | 1943/1944. |
| Mesto smrti | Gostivar ,  Kraljevina Jugoslavija |
Arkadije Popović (Vrutok, 1873 — 1943/1944) je bio jedan od znamenitih srpskih sveštenika iz Gornjeg Povardarja.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1873. godine u Vrutoku. Potiče od starosedelačkog roda Lešovci, koji je i pre Arkadija davao sveštenike. Njegovo školovanje nije bilo potpuno jer je u mladosti kratko vreme boravio u Prizrenu, a radi dopune obrazovanja je posećivao manastire nedaleko od Vrutoka - manastir Svete Bogorodice u Lešku kod Tetova, manastir Svete Bogorodice kod Kičeva i manastir Svetog Jovana kod Galičnika. Rukopoložen je za sveštenika oko 1900. godine. Parohija mu je obuhvatala pet gornjepoloških naselja - Vrutok, Pečkovo, Cerovo, Novo Selo i Gornje Jelovce.
Njegov rodni kraj i oblasti oko njegove parohije, nalazili su se pod turskom i albanskom okupacijom do 1912. godine, kada je narod živeo pod teškim uslovima. Zatim je usledila bugarska okupacija od 1915. do 1918. godine.[1] Sveštenik Popović je u tom periodu hapšen i osuđivan zato što se usuđivao da obavlja verske dužnosti u takvim uslovima. U međuratnom periodu, od 1919. do 1941. godine, on je stekao ugled i lične simpatije naroda, jer se prihvatio obnove starih hramova u selima svoje parohije. Dva hrama su obnovljena u njegovom rodnom Vrutoku - Svetog arhangela Mihaila i Svetog Mine, kao i u selima Pečkovu - Svete Petke, Gornjem Jelovcu - Svetog Atanasija, Cerovu - Svetog Nikole i Novom Selu - Svete Petke. Njegovom zaslugom je u gostivarskom selu Simnici, pred početak Drugog svetskog rata, iz temelja obnovljen manastir Svetog Simeona Stolnika.
Imao je tri sina - Damjana, Prokopija i Čedomira. Prvi sin je završio školovanje u Prizrenskoj bogosloviji, a ostala dvojica su završili srpsku Učiteljsku školu u Skoplju. Međutim, od Drugog svetskog rata, Arkadije i njegova porodica su doživeli tešku sudbinu. Pod dvostrukom fašističkom albansko-italijanskom okupacijom bivaju prognani iz Vrutoka, da bi potom Arkadije bio ubijen. Njegovo telo je vraćeno u Vrutok i sahranjen je kraj glavne seoske crkve Svetog arhangela Mihaila.[2]
Arkadije Popović je bio poslednji stalni sveštenik u Vrutoku, posle njega decenijama nije bilo stalnog sveštenika u selu. Tokom Drugog svetskog rata, hramovi u njegovoj parohiji su bili porušeni,[3] a naročito je stradao manastir Svetog Simeona u Simnici, kojeg su do temelja uništili Albanci iz Simnice.[4]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Trifunoski 1995, str. 89.
- ^ Trifunoski 1995, str. 90.
- ^ Trifunoski 1995, str. 91.
- ^ Trifunoski, Jovan (1976). Polog. Beograd. str. 213.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Trifunoski, Jovan (1995). Makedoniziranje Južne Srbije. Beograd.
