Arhimandrit Anatolije (Janković)
| Anatolije (Janković) | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | budimska |
| Čin | arhimandrit |
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Aleksandar Janković |
| Datum rođenja | 15. avgust 1857. |
| Mesto rođenja | Križevci, Austrougarska |
| Datum smrti | 30. avgust 1928. (71 god.) |
| Mesto smrti | Novi Sad, Kraljevina SHS |
Anatolije (rođen Aleksandar Janković, Križevci, 15. avgust 1857 — Novi Sad, 30. novembar 1928) bio je srpski pravoslavni monah i arhimandrit.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u srpskoj porodici u Križevcima, u današnjoj Hrvatskoj, 15. avgusta 1857. godine, kao Aleksandar Janković. Osnovnu školu je završio u rodnom mestu, a gimnaziju u Zagrebu. Pohađao je bogosloviji u Karlovcima 1881—1885. godine, nakon čega je primljen u dvor episkopa pakračkog kao konzistorijski beležnik. Zamonašio se u manastiru Lepavina 1885. godine. Za jeromonaha je rukopoložen u Požegi 1886. godine, u čin protosinđela 1891. godine, a 1893. godine je unapređen u čin arhimandrita.
Godine 1895. je postao iguman manastira Kovilj, a od 1896. do 1899. godine je bio iguman manastira Bođani u bačkoj eparhiji.
Posle smrti episkopa bačkog Germana (Opačića), bio je mandatar te eparhije do izbora vladike Mitrofana (Ševića). Kasnije je bio nastojatelj manastira Krušedol, a posle naprasne smrti vladike vladike Mihaila (Grujića) 1914. godine, postaje administrator eparhije gornjokarlovačke. Sa izbijanjem Prvog svetskog rata bio je interniran, a pušten je na slobodu zauzimanjem episkopa pakračkog Mirona (Nikolića).
Umro je u Novom Sadu, 30. novembra 1928. godine i sahranjen je u manastiru Krušedol.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Srpski arhimandriti, Eparhija budimska, Budimpešta, 1998.