Arhimandrit Danilo (Jokić)
| Danilo (Jokić) | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija valjevska |
| Titula | arhimandrit, iguman Manastira Plužca |
| Sedište | Manastir Plužac kod Osečine |
| Godine službe | od 15. jula 2011. do 12. aprila 2021. |
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Bogoljub Jokić |
| Datum rođenja | 20. april 1952. |
| Mesto rođenja | Klenje (Bogatić) kod Šabca, Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija |
| Datum smrti | 12. april 2021. (68 god.) |
| Mesto smrti | Manastir Plužac kod Osečine, Srbija |
Danilo (svetovno Bogoljub Jokić; Klenje kod Šabca, 20. april 1952 — Manastir Plužac, 12. april 2021) bio je pravoslavni arhimandrit i iguman Manastira Plužaca.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Arhimandrit Danilo (Jokić) rođen je 20. aprila 1952. godine u selu Klenje kod Šapca, kao deseto dete blagočestivih hrišćana Mladena i Rose Jokić, dobivši na krštenju ime Bogoljub. Osnovnu školu je završio u rodnom mestu, a Srednju saobraćajnu u Šapcu.[1] Želja roditelja bila je da, kao najmlađe dete, ostane kraj njih u porodičnom domu. Međutim, promisao Gospodnja povela ga je drugim putevima. Nakon odsluženja vojnog roka, mladi Bogoljub odlazi u Manastir Krku, gde završava bogosloviju.[1]
Monaški postrig od tadašnjeg Episkopa dalmatinskog Stefana Boce prima 4. decembara 1973. godine, dobivši ime Danilo.[2] Ubrzo po monašenju, biva postavljen za starešinu Manastira Dragović nadomak Sinja u Hrvatskoj. Iz Dragovića 1984. odlazi u Manastir Veselinje kod Glamoča, te postaje iguman obe obitelji.[2] Godine 1990. predaje Veselinje drugom igumanu, a on se vraća u Manastir Dragović. Godinu kasnije, odatle odlazi u Sjedinjene Američke Države, u Manastir Novu Gračanicu u Libertivilu.[3]
U Manastir Kosijerevo nadomak Nikšića dolazi 1996. i postaje iguman. Na toj dužnosti se nalazio do 2006. godine kada ponovo odlazi na Peti kontinent, u manastir Talong kod Sidneja. U zavičajne krajeve vraća se 2011, a godinu kasnije Episkop valjevski Milutin Knežević postavlja ga za igumana novoosnovanog Manastira Plužac.
Upokojio se u Gospodu 12. aprila 2021. godine u Manastiru Plužac, sahranjen je u porti manastira 14. aprila 2021.[4]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Manastir Dragović”. www.tromedja.rs. Arhivirano iz originala 04. 12. 2013. g. Pristupljeno 2021-04-15.
- ^ a b „ČUDA SVETOG VASILIJA OSTROŠKOG: Isceljenje od paralizovanosti usled velikog straha”. Srbija javlja (na jeziku: srpski). 2018-05-24. Pristupljeno 2021-04-15.
- ^ „Mionica: Ispovest sveštenstva kolubarskog namesništva”. Ορθοδοξία News Agency (na jeziku: grčki). Pristupljeno 2021-04-15.
- ^ „Otac Velimir na opelu ocu Danilu: Krst nosio kao radost! • Radio ~ Svetigora ~”. svetigora.com (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-04-15.
