Arhimandrit Savatije (Vasiljević)
| Savatije Vasiljević | |
|---|---|
,_arhimandrit_srpskog_pravoslavnog_manastira_Krka_(1795-1809).jpg) Savatije Vasiljević | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1755 |
| Mesto rođenja | Skradin, }Mletačka republika |
| Datum smrti | 14. mart 1809. (53/54 god.) |
| Mesto smrti | Manastir Krka, Francusko carstvo |
| Arhimandrit | |
| Godine | 1795—1809 |
| Prethodnik | Nikanor Bogunović Skočić |
| Naslednik | Gerasim Omčikus |
Arhimandrit Savatije (svetovno Savatije Vasiljević; Skradin, Dalmacija 1755 — Manastir Krka 14. mart 1809. godine) bio je srpski arhimandrit.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Za sveštenika ga je rukopoložio 1776. godine Sava Petrović Njegoš (1702—1782), mitropolit Crne Gore (vladao: 1735-1782), a Petar I Petrović Njegoš (1748—1830), mitropolit Crne Gore (vladao: 1782-1830) postavio ga je 1795. godine za arhimandrita srpskog pravoslavnog manastira Krka.[1][2]
U dva vremenska perioda (1786—1793 i 1795-1797) bio je paroh u Zadru.
S obzirom da je 1797. godine lažno optuživan od strane arhimandrita Gerasima Zelića za agitaciju u korist Ugarske, a suprotno interesima Austrije, protiv njega je pokrenuta istraga do čijeg okončanja je stavljen pod strogi nazor (u manastiru „Krka“).[3] Međutim, uživao je veliki ugled među građanima Zadra te su oni garantovali za njega, na osnovu čega je krajem 1798. godine oslobođen optužbe.
Na zahtev Francuza 1807. godine sastavio je dokument o stanju Pravoslavne crkve u Dalmaciji na osnovu kojeg je generalni providur Dalmacije Vićenco Dandolo (1758—1819), tj. ital. Vincenzo Dandolo (Uxiel) predložio Napoleonu I Bonaparti (1769—1821), tj. franc. Napoléon Ier Bonaparte caru Francuske (vladao: 1804-1814) osnivanje „Pravoslavne eparhije u Dalmaciji“.
Gerasim Zelić ga je 1808. godine uzeo za pomoćnika u vršenju vikarijatske službe.
Prema odlukama Sinoda, održanog 30. novembra 1808. godine u Zadru, izabran je za člana deputacije (Savatije Vasiljević, Andrija Ruđeri i Đorđe Đurić), koja bi išla u Pariz da direktno caru iznese molbu o uređenju crkvenih poslova u Dalmaciji.[3]
Umro je 14. mart 1809. godine pre odlaska deputacije.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Savatije Vasiljević”. Tromeđa. Arhivirano iz originala 03. 02. 2018. g. Pristupljeno 2. 2. 2018.
- ^ Iz istorije. - U: Pravda, 19.07.1933, str. 5
- ^ a b Milaš, Nikodim: „Pravoslavna Dalmacija: istorijski pregled“ (Novi Sad: Izdavačka knjižarnica, A. Pajevića, 1901, pp. 457-484)
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Zelić, Gerasim: „Žitie sirѣčъ roždenie, vospitanie, stranstvovaniя, i različna po svѣtu i u otečestvu priklюčeniя i stradaniя Gerasima Zelića...“ (Buda: pismenы Kralevskago Unїversїteta Ungarskago, 1823)
- Milaš, Nikodim: „Pravoslavna Dalmacija: istorijski pregled“ (Novi Sad: Izdavačka knjižarnica, A. Pajevića, 1901)
- Radojčić, Jovan: „Srbi zapadno od Dunava i Drine – biografije “, Tom 3 (Novi Sad: Prometej, 2009)