Beloruska grkokatolička crkva
Beloruska grkokatolička crkva (blr. Беларуская грэка-каталіцкая царква, БХКЦ) je jedna od 23 Istočne katoličke crkve sui iuris (po svom pravu) u zajedništvu s drugim crkvama istočnog obreda i u punom zajedništvu s rimskim papom kojeg priznaje za poglavara. Beloruska grkokatolička crkva je regulisana Istočnim kanonskim pravom, odnosno Zakonikom kanona istočnih crkava.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Beloruska katolička crkva smatra se tradicionalnom beloruskom crkvom koja je prihvatila nadležnost Svetog Oca u Rimu nakon pada i degradacije crkve u Konstantinopolju tokom 15. i 16. veka. Kao rezultat dogovora između beloruskih crkvenih poglavara i Svete stolice u Rimu, 1596. godine stvorena je Brestovska unija. Tim činom svi Belorusi zajedno sa Ukrajincima prihvatili su nadležnost Rima, ali su zadržali vlastiti vizantski crkveni obred i druga zatražena prava.[1]
Ipak u periodu između dva svetska rata priznata je kao crkva sui iuris (tj. sa vlastitim pravima). Posle Prvog svetskog rata u područjima koja su pripadala Poljskoj brojala je oko 30.000 vernika, 1931. godine je imenovan apostolski vizitaror dok je 1940. godine imenovan vlastiti egzarh, koji pak zbog rata nije mogao normalno delovati.[2]
Pošto su područja istočne Poljske posle Drugog svetskog rata pripala Sovjetskom Savezu, dolazi do prisilnog spajanja Beloruske grkokatoličke crkve s Ruskom pravoslavnom crkvom.[3] Posle rata je bilo nekoliko zajednica u Poljskoj kao i nekoliko zajednica Beloruske grkokatoličke crkve sastavljenih od emigranata u SAD i zapadnoj Evropi.[4]
Sa nastankom nezavisne republike Belorusije, 1991. godine, oživljava ponovno tradicija Beloruske grkokatoličke crkve i istočno od reke Bug i nastaju ponovno župe s nekoliko hiljada vernika.[5] Zbog malog broja vernika Sveta Stolica nije Beloruskoj grkokatoličkoj crkvi dozvolila uspostavu vlastite hijerarhije. Umesto toga postaje podložna rimo-katoličkim biskupijama.<ref name="ReferenceA/">[2]
Kao podršku Beloruskoj grkokatoličkoj crkvi, Papa Jovan Pavle II je 1993. godine, imenovao dodatnog apostolskog vizitatora, arhimandrita Sergijusa Gajeka. U papinskim dokumentima je Beloruska grkokatolička crkva označena kao zajednica, a ne kao odvojena crkva, i ona je potpuno podređena latinskom crkvenom obredu, iako se na crkvene poslove primenjuje specijalno crkveno pravo za grkokatolike.[4][2]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
- Katolička crkva u Belorusiji
- Beloruska pravoslavna crkva
- Hrišćanstvo u Belorusiji
- Religija u Belorusiji
- Istočne katoličke crkve
- Belorusi
- Belorusija
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Katalіctva, ab яkіm mы ne vedaem”. Arhivirano iz originala 30. 07. 2013. g. Pristupljeno 11. 05. 2017.
- ^ a b v Siarhiej Hajek: The Belarusian Greek Catholic Church Yesterday and Today in Καθολική of 25 July 2006
- ^ Vossoedinenie Uniatov i Istoričeskie Sudьbы Belorusskogo Naroda
- ^ a b Siarhiej Hajek: The Belarusian Greek Catholic Church Yesterday and Today in Καθολική of 22 August 2006
- ^ Servizio Informazioni Chiese Orientali. 2005. str. 165.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Patrijaršije |
|  | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Velike arhiepiskopije | ||||||
| Mitropolije | ||||||
| Druge sui iuris crkve | ||||||
